Archiwum kategorii ‘03 III Muchomorki’

30.03.2020- poniedziałek

Grupa III

Temat: Zdrowe odżywianie

Kochane dzieci!

Dziś zaczynamy bardzo ważny temat jakim jest zdrowe odżywiane, a ponieważ mamy dziś poniedziałek to będziemy rozwijać naszą mowę i myślenie.

Chciałabym abyście uświadomili sobie jak duży wpływ ma odżywianie i ruch na  nasze zdrowie.

1.      Aby przybliżyć Wam ten temat zachęcam do obejrzenia i wysłuchania krótkiej piosenki oraz do obejrzenia  ilustracji przedstawiających piramidę żywienia.

Porozmawiajcie teraz z rodzicami na temat produktów zamieszczonych na poszczególnych piętrach piramidy. Może spróbujesz z rodzicami stworzyć własną piramidę żywienia??? Możesz skorzystać z dołączonych materiałów lub z produktów wyciętych ze sklepowych gazetek. Zobaczcie również zdjęcia jak my wykonałyśmy to z Marysią.

2.      „Burza mózgów”- przygotujcie plakat „zasady zdrowego odżywiania się”. Pamiętajcie o zdrowych produktach, częstotliwości posiłków, nawadnianiu organizmu.

3.      Wykonajcie ćwiczenia grafomotoryczne– pamiętajcie, że aby nauczyć się pięknie pisać musicie teraz ćwiczyć swoją rączkę, dlatego proszę wykonajcie to zadanie bardzo dokładnie- rysowanie po śladzie konturów owoców.

ODPOCZNIJCIE TROCHĘ, POBAWCIE SIĘ, MOŻE ZJEDZCIE DRUGIE ŚNIADANIE;-)

Na popołudnie przygotowałam dla was kilka zabaw dzięki którym utrwalicie sobie nazywanie i rozpoznawanie emocji.

1.      Zabawa dydaktyczna z elementem dramy – odzwierciedlenie uczuć poprzez mimikę.

Pokaż jak się czujesz gdy:

·         rodzice cię chwalą,

·         ktoś sprawi ci przykrość

·         jesteś głodny

·         dostaniesz prezent

·         ktoś przyłapie cię na kłamstwie

·         boli cię ząb

·         boisz się dużego psa

2.  zabawa dokończ zdanie:

Jestem zły gdy …

Cieszę się gdy …

Jestem smutny gdy …

Jestem zdziwiony gdy…

3.      wykonajcie kartę pracy– należy połączyć jednakowe emocje, nazwijcie je i określcie czy są pozytywne czy negatywne.

4. Na koniec spróbujcie nazwać emocje które na zdjęciach pokazuje dla Was Marysia.

Do jutra. Ściskam mocno! Pani Ania.

[Pokaz zdjęć]

DRODZY RODZICE!

Spędzając teraz czas w domu, angażujcie dzieci do pomocy w przygotowaniach posiłków oraz w sprzątaniu. Pozwólcie im zrobić wszystko to, co potrafią, nie wyręczajcie ich; zachęcam do skorzystania z naszej przedszkolnej melodii do sprzątania, jestem bardzo ciekawa czy w domu też działa;-) Pozdrawiam Państwa serdecznie Anna Krysztofiak

MUCHOMORKI GRUPA III- PRACA ZDALNA

ZADANIA NA PIĄTEK 27 MARCA

KOCHANE DZIECI!

Dziś mamy przede wszystkim zabawy ruchowe!

1.      Na początek poproście rodziców o włączenie piosenki „Mamaje”- pamiętacie układ taneczny? Pokażcie wszystkim jaka to świetna zabawa! A może nauczycie kroków domowników?

2.      Pobawcie się teraz w „prawda- fałsz”. Poproście rodziców o przeczytanie zdań, jeżeli uważacie, że zdanie jest prawdziwe to szybciutko podnieście rękę do góry.

Przykładowe zdania:

– Ptaki mają skrzydła.

– Motyle mają cztery łapy i ogonek.

– Wiewiórki składają jajka.

– Niedźwiedzie zasypiają na zimę.

– Jeże mają kolce.

3.      Teraz przed Wami zabawy ruchowe; przygotujcie wygodne ubranie i poćwiczcie- POWODZENIA!

                        Ptaki – zabawa orientacyjno-porządkowa.

Rozłóżcie na podłodze różne zabawki. Na hasło „Lot ptaka”- naśladujcie latającego ptaka poruszając się pomiędzy zabawkami.  Na hasło: Gniazdo – szybciutko kucamy

                        Kwiaty rosną, kwiaty więdną – zabawa ruchowa wzmacniająca duże grupy mięśniowe.

Stańcie prosto, na hasło: Kwiaty więdną – wykonajcie bardzo wolno skłon do przodu, na hasło: Kwiaty rosną – powoli prostują się do pozycji stojącej.

                        Bocian – zabawa z elementami równowagi.

Wyciągnijcie ręce na boki i spaceruj po pokoju unosząc wysoko kolana

Na hasło: Kle, kle – stań na jednej nodze i utrzymaj równowagę jak najdłużej

                        Nasłuchiwanie śpiewu ptaków – zabawa z elementami skrętu tułowia.

Przyłóż  dłoń do prawego, a potem lewego ucha, następnie spoglądaj z równoczesnym skrętem tułowia oraz głowy raz w lewo, raz w prawo, bez odrywania nóg od podłogi.

4.      Wykonajcie zadanie grafomotoryczne „TULIPAN”

Dzieci rysują według tekstu czytanego przez nauczyciela:

1. Po cichu, ale wesoło

Narysuj czerwone koło.

2. Kreska w prawo, kreska w lewo,

Czubek taki jak ma drzewo.

3. Pod tą główką – kółko małe

Na zielono obwiedź całe.

      Zapamiętaj też, że wiosną

Tulipany prosto rosną.

4. I że kwiatek to nie zwierz –

Z lewej liść i z prawej też!

5. Popraw listek, popraw płatek.

     Już na kartce kwitnie kwiatek!

Życzę Wam miłego dnia. Buziaki. Anna Krysztofiak

[Pokaz zdjęć]

Kochane dzieci dziś przygotowałam dla Was świetną zabawę- wykonanie masażu relaksacyjnego Rodzicom, następnie zamiana rolami. Podczas masażu rozwijamy twórcze myślenie oraz doskonalenie zmysłu dotyku i słuchu. Proszę Rodziców o przeczytanie tekstu:

Pizza

Najpierw sypiemy mąkę (Przebieramy po jego plecach opuszkami palców obu dłoni)
i zgarniamy ją (brzegami obu dłoni wykonujemy ruchy zagarniające),
lejemy oliwę (rysujemy palcem falistą linię),
dodajemy szczyptę soli (lekko je szczypiemy)..
no… może dwie, trzy.
Wyrabiamy ciasto (z wyczuciem ugniatamy boki dziecka),
wałkujemy (wodzimy dłońmi zwiniętymi w pięści w górę i w dół),
wygładzamy placek (gładzimy plecy) i na wierzchu kładziemy:
pomidory (delikatnie stukamy dłońmi zwiniętymi w miseczki),
krążki cebuli (rysujemy koła),
oliwki (naciskamy palcem w kilku miejscach),
później … (dziecko samo wymyśla co dodajemy do pizzy),
posypujemy serem (szybko muskamy po plecach opuszkami palców obu dłoni)
i… buch! do pieca (Przykrywamy sobą dziecko i na chwilę pozostajemy w tej pozycji).
Wyjmujemy i kroimy: (Kroimy plecy brzegiem dłoni)
dla mamusi, dla tatusia, dla babci, dla brata
dla Matyldy… a teraz (dziecko wymyśla, dla kogo jeszcze będą kawałki pizzy).
Polewamy keczupem (kreślimy palcem na plecach linię z pętelkami)
i… zjadamy… mniam, mniam, mniam.

Miłej relaksacji!!! Pozdrawiam Kinga Płócienniczak.

Drodzy Rodzice zachęcam do przeczytaniu dzieciom bajki „Brat i siostra”– bajka o pomaganiu innym i szacunku dla starszych.

Za górami, za lasami, za siedmioma rzekami na dużej polanie pełnej polnych kwiatów stała mała chatka, a w niej mieszkało rodzeństwo Zosia i Jaś. Zosia i Jaś mieszkali sami, ponieważ niedawno zmarła im mama, która jako jedyna opiekowała się nimi i dbała o nich…

Rodzeństwo było bardzo pracowite, zbierali jagody i grzyby oraz leśne zioła, a w zamian za to na targu otrzymywali chleb i masło. Zosia sprzątała, gotowała i utrzymywała dom w czystości, a Jaś dbał, by zawsze było w czym napalić w piecu.

Pewnego dnia, kiedy jak zawsze Zosia zbierała zioła w lesie, ujrzała małą sarenkę, która wyraźnie cierpiała. Zosia podeszła do niej, okazując swym głosem sarence, że chce jej pomóc. Sarenka miała skaleczoną nóżkę, a więc Zosia przyniosła ją do domu i zaopatrzyła jak umiała najlepiej ranę. Nakarmiła zwierzątko i opiekowała się nim tak długo, aż powróciło do zdrowia. Zosia rozumiała, że musi pozwolić sarence odejść, by mogła żyć na wolności. I tak mijały dzień za dniem.

Pewnego dnia do ich drzwi zapukał staruszek, prosząc o strawę i odpoczynek. Zosia zaprosiła staruszka do domu i ugościła wszystkim, co miała najlepszego. Pamiętała o tym, co powtarzała jej zawsze mama, że zawsze należy dzielić się tym, co się ma. Staruszek posilił się, ale niestety był bardzo słaby na dalszą podróż i Jaś zaproponował mu, aby pozostał tak długo, aż odzyska siłę, by dalej ruszyć w drogę. Zosia zbierała jagody, a z zebranych ziół sporządzała cudowny napar dający siłę staruszkowi. Staruszek był bardzo wdzięczny i podarował Zosi gliniany kubeczek, a Jasiowi gliniany talerzyk i odszedł, dziękując za wszystko. Kubeczek był na pozór zwykły brązowy z małym uszkiem, podobnie jak niewielki talerzyk. Pewnego dnia nastała długa sroga zima, spadł śnieg, który utrudniał wyjście z domu. Nawet zwierzęta z trudem mogły znaleźć coś do zjedzenia. W spiżarni Jasia i Zosi kończyły się zapasy, nawet drzewa zaczęło powoli ubywać. Śnieg i mróz nie pozwalały nawet na zbieranie drzewa w lesie na rozpałkę. Zosia i Jaś usiedli zmartwieni, bo w ich domku zrobiło się chłodno, a głód też dawał znać o sobie. Zosia rozpłakała się, a w wtedy Jaś przytulił ją mocno, pocieszając jednocześnie, że na pewno znajdzie jakieś rozwiązanie.

Kiedy tak siedzieli przytuleni do siebie, coś zastukało do okienka. Jaś podszedł do okna i ujrzał sarenkę, której Zosia kiedyś opatrzyła ranę. Znajoma sarenka tym razem nie była sama, przybiegła wraz z całym stadem saren, a każda z nich w pyszczku trzymała gałązkę suchego drzewa. Jaś podziękował sarence i połamał gałązki, rozpalając nimi w piecu. Kiedy tak siedzieli, ogrzewając się przy piecu, pomyśleli, że teraz dobrze byłoby zjeść chociaż kawałeczek chleba i napić się mleka. Niestety, w domku nie było już nic do jedzenia, nawet suszone jagody się skończyły. Nagle na stole poruszył się stojący tam gliniany talerzyk i leciutko zakołysał się gliniany kubeczek, wydając przy tym magiczny odgłos. Zosia podbiegła do stołu i nie mogła uwierzyć własnym oczom. Kubeczek był pełny mleka, a na talerzyku leżał świeżutki chlebek. Zosia i Jaś podzielili się mlekiem i chlebem i zrozumieli, że staruszek nie był zwykłym starszym człowiekiem.

Nastało znowu lato, a polana znowu pokryła się zieloną trawą i pachnącymi stokrotkami. Zosia i Jaś żyli długo i szczęśliwie, dalej pomagając każdemu, kogo spotkali na swojej drodze. Bo kto daje dobroć i miłość drugiemu, to otrzymuje jeszcze więcej dobroci i serdeczności od drugiego człowieka. Dobroć i szacunek popłaca.

 Pozdrawiam Kinga Płócienniczak

„W kontakcie z ludźmi dzieci mają szansę zobaczyć nie tylko, jak inni radzą sobie z uczuciami i emocjami, ale też, jak ich własne przejawy emocji oddziałują na innych. Z punktu widzenia przystosowania społecznego i zdrowia psychicznego są to jedne z najistotniejszych dla dzieci doświadczeń”

Witam wszystkie dzieci, na naszej stronie. Choć obecny czas nie sprzyja nam wszystkim, spotykamy się z różnymi emocjami i sytuacjami. Nie powinniśmy zapominać o innych osobach i nie tylko w rodzinie. Pomagajmy sobie nawzajem. Pomaganie jest fajne, jak pamięć o innych i poświęcenie im uwagi.

Cieszę się bardzo, że o nas pamiętacie i wysyłacie zdjęcia z waszych prac, zabaw, spędzanego czasu poza przedszkolem. Mimo wszystko macie radosne buźki , potraficie się cieszyć czasem spędzonym z najbliższymi; a to jest cenny czas. Poniżej zamieszczam bardzo fajny film wsam raz na spędzenie wspólnego czasu w domowym kinie (przed telewizorem) :-), który pomoże wam zrozumieć dbanie o uwagę i poświęce jej innym osobom i dużym i małym. Zachęcam do obejrzenia.

„PAN PATYK”

Dla chętnych mała zagadka……

1. Z kim chłopiec sie zaprzyjaźnił?
2. Dlaczego chłopiec czuł się samotny?
3. Gdzie chłopiec sie wyprowadził?
4. Jak chłopiec miał na imię?
5. Jakie uczucia towarzyszą chłopcu?
   
   
   

Mam nadzieję, że się podobało. Zachęcam was również do narysowania własnego przyjaciela.

Pozdrawiam WAS wszystkich serdecznie, Katarzyna Jankowska

Drodzy Rodzice, Kochane Dzieci

Przedstawiam Wam propozycję zabaw na dziś, jednakże warto pamiętać, że po każdej formie aktywności bardzo ważny jest dla naszego organizmu odpoczynek.  Podczas odpoczynku nasze ciało się regeneruje i nabiera energii na pokonywanie codziennych wyzwań, dlatego po zakończonej intensywnej aktywności związanej z zabawą, zachęcam Was Drodzy Rodzice i Drogie Dzieci do relaksacji i odpoczynku, puszczając sobie w tle muzykę relaksacyjną.  https://www.youtube.com/watch?v=kgqw-4mH7Kw&t=4443s

1.      Poniżej znajduję się filmik, który można udostępnić dzieciom, aby razem z Panią wykonywały ćwiczenia.

2.      Zabawa rwąca rzeka

Wyobraźcie sobie, że przez Wasz pokój przepływa rzeka. Długi rwący potok rozciąga swoje brzegi od stołu, aż do kanapy lub od ściany do ściany, w zależności od rozkładu mieszkania. Musicie przejść na drugą stronę skacząc po kamieniach, ale tak, aby nie wpaść do wody. Czym są kamienie? Poduszkami jaśkami lub innymi kawałkami materiału. Rozłóżcie je na podłodze tak, aby przejście po nich nie było zbyt łatwe. I po każdym prawidłowym przedostaniu się na drugi brzeg zmieniajcie ustawienie. Oczywiście na trudniejsze, tak jakby to był kolejny level do przejścia w grze.

Ściskam, Karolina Kiełbasińska

MUCHOMORKI GRUPA III

ZADANIE NA CZWARTEK 26.03.2020

Kochani! dzisiaj jest czwartek dlatego mamy zajęcia plastyczne. Zanim zrobicie piękną pracę,  wykonajcie pewne ćwiczenia…

1. ćwiczenie oddechowe ” Wiosenny wietrzyk„, będzie ci potrzebny paseczek zielonej bibuły lub po prostu chusteczka higieniczna. Dmuchaj w bibułę/chusteczkę wykonując wdech nosem i długi wydech ustami.

2. Rozwiąż wiosenne zagadki

Kiedy z łąki zniknie rosa,
do słodyczy leci… (osa)

Dziś podadzą nam na stoły
miodek pracowite… (pszczoły)

Bzyka ciągle koło ucha
ta natrętna mała… (mucha)

Ich nad łąką lata tyle
różnobarwne to… (motyle)

Miło czytać dzieciom wiersze,
gdy za oknem słychać… (świerszcze)

Jest w kropeczki, szuka słonka
śpi na listkach – to… (biedronka)

Na lot nocą sposób ma
szara, niepozorna… (ćma)

Bardzo lubi leśny gąszcz
i brzmi w trzcinie – zwie się… (chrząszcz)

3. Teraz wykonaj wiosenną łąkę-malowanie palcami, będą ci potrzebne farby plakatowe, biała kartka i palce.

Zamocz paluszki w zielonej farbie zrób trawkę i łodygi kwiatów, następnie narysuj kwiaty kolorami jakie lubisz najbardziej, potem słoneczko, chmurki i motylek….Pamiętaj, że do pracy używasz tylko paluszki, a kiedy zmieniasz kolor umyj je lub wytrzyj w mokrą chustkę. Pracę powieś w widocznym miejscu. Powodzenia. 

Ania Krysztofiak.

SZANOWNI RODZICE!

od 25 marca będziemy umieszczać zadania dla dzieci w takiej formie, aby realizowana była podstawa programowa wychowania przedszkolnego. Zadania będą dostosowane do możliwości dzieci. Jednocześnie prosimy, aby w miarę możliwości realizować te zadania z dziećmi w domu. Jeżeli ktoś z Państwa miałby kłopot z realizacją zadań prosimy o kontakt na służbową pocztę elektroniczną. (k.krzysztofiak@pm8kg.pl) Pozdrawiam serdecznie. Anna Krysztofiak

Kochane dzieci, w tym trudnym czasie, spotykacie się z różnymi emocjami, nie zawsze tymi pozytywnymi. Czujecie smutek i złość, że nie możecie spotykać się z grupą, znajomymi oraz wychodzić na dwór. Jak obserwujemy na zdjęciach, które nam wysyłacie, mimo wszystko macie radosne minki , potraficie cieszyć się czasem spędzonym z najbliższymi. Miło na was popatrzeć, choć na zdjęciach 🙂

Poniżej zamieszczam dwa opowiadania, które pomogą wam zrozumieć dwie emocje:  cierpliwość oraz niezadowolenie. Pod każdym opowiadaniem znajdują się pytania, zachęcam do przeczytania 🙂

1) CIERPLIWOŚĆ:

– Joasiu, na święta przyjadą do nas: ciocia Renia, wujek Heniek i Martynka – zakomunikowała w środę mama.
No i przyjechali rano w Wielki Piątek.
– Jaka ta Joasia jest duża! – zachwyca się ciocia.
„Nic dziwnego, mam w końcu jedenaście lat” – myśli Joasia i oddaje siarczyste pocałunki cioci.
– A Martynka, jaka śliczna – odwzajemnia zachwyt mama.
Pięcioletnia dziewczynka uśmiecha się niepewnie i skubie spódniczkę.

Powitania, śniadanie, wesołe rozmowy, a potem…
– Joasiu, wyjdź z Martynką na spacer, bo mamy dużo pracy – stwierdza mama, a ciocia kiwa głową na zgodę.
Joasia bierze kuzynkę za rękę i wychodzą na podwórko. Po nocnym deszczu lśnią na nim spore kałuże.
– Mogę pobiegać? – pyta Martynka.
– A biegaj sobie – pozwala Joasia i puszcza jej małą rączkę.

Martynka biega jak szalona pomiędzy ławkami, w pewnym momencie potyka się i pada w największą i najbardziej błotnistą kałużę. Joasia podchodzi do niej wystraszona i zła.
– Buuu! – mała ryczy, cała wypaćkana błotem.
Joasia bierze ją znowu za rękę, ciągnie do mieszkania i już od progu przerażona krzyczy:
– Mamo, ciociu, Martynka wywróciła się, jest brudna!

Obie kobiety wychodzą do przedpokoju.
– To nic – mówi ciocia. – Zaraz zrobimy z tym porządek.
Pochyla się nad córeczką, delikatnie głaszcze ją po usmarowanej buzi i zabiera do łazienki.

Po chwili czysta i zadowolona Martynka pojawia się w kuchni. Joasia wkłada właśnie jajka do garnka. Na stole stoi cały pojemnik z jajkami przeznaczonymi na pisanki.
– Zaraz ci pomogę – mówi beztrosko mała do kuzynki i chwyta pierwsze z brzegu jajko.
Pac! Jajko ląduje na podłodze.
– Ojej… – Martynka tylko tyle z siebie wydobywa.

– Joasiu, weź papierowy ręcznik i zbierz to – mówi spokojnie mama.
Joasia ze złością i obrzydzeniem wykonuje polecenie.
– Co za ohyda – mruczy pod nosem.
– Nie denerwuj się, jak byłaś mała, też często ci coś nie wychodziło. Martynka dopiero się uczy. Myślę, że sporo może się nauczyć od ciebie – tłumaczy mama i patrzy z uśmiechem na córkę.

Słowa te dodają Joasi dużo otuchy. Dopiero teraz uważnie przygląda się kuzynce.
„Mała, ładna dziewczynka, chyba trochę do mnie podobna” – myśli.
Jajka już ugotowane na twardo, ostudzone i ufarbowane. Pora ozdobić je ślicznymi naklejkami. Obie dziewczynki siadają zgodnie i zabierają się do pracy.

– Asiu, nie mogę sobie poradzić, pomóż – prosi mała.
Naklejki ślizgają się jej w rączkach.
– Przytrzymam ci, oderwiesz papierek, powoli. O, jak się ładnie udało. A teraz nałożymy naklejkę na jajko – mówi spokojnie Asia i pomaga kuzynce wykonywać niełatwe dla niej czynności.
– Mamo – krzyczy z radością Martynka – zobacz, jak mi się udało.

W tym momencie do pokoju wchodzą wszyscy dorośli.
– Sama je zrobiłaś? – pytają Martynkę, podziwiając pisanki.
– To Asia mnie nauczyła – odpowiada z ożywieniem i rzuca się na szyję starszej kuzynce.

To były prawdziwie wesołe święta. Nikomu nie zepsuło humoru to, że Martynka kichnęła w sito z cukrem pudrem i spora jego część uniosła się w powietrze, ani to, że poplamiła odświętną sukienkę, ani jeszcze wiele innych drobnych przygód, które stworzyły niepowtarzalny urok tych dni.

Po przeczytaniu opowiadania odpowiedz na pytania:

1. Z kim Joasia i jej rodzice spędzali Wielkanoc?
2. Dlaczego Joasia denerwowała się na młodszą kuzynkę?
3. Jak reagowały na to mama i ciocia?
4. Co uświadomiła Joasi jej mama?
5. Jak od tej pory dziewczynka zachowywała się
   w stosunku do Martynki?
6. Jaka spotkała ją za to nagroda?
7. Czego nauczyła się Joasia?
8. Dlaczego te święta były udane dla wszystkich ?
9. Od kogo zależy klimat świąt?
10. Jakie uczucia towarzyszą udanym świętom?

2) NIEZADOWOLENIE

Rodzice i rodzeństwo nazywali Janka Królem Marudą Pierwszym. Nic mu się nie podobało i ciągle coś było nie tak. Śniegu spadło za mało, słońce świeciło za mocno, psy szczekały za głośno, a polewa czekoladowa w lodach okazała się za cienka.

Gdy wujek Stefan zaproponował mamie Janka, że zabierze chłopca na wakacje i oduczy go tego marudzenia, zapytała zdumiona:
– Jak chcesz to zrobić?
– Ja już mam swoje sposoby – odpowiedział z tajemniczym uśmieszkiem.
Siostra ufała mu, wysłała więc do niego na wieś swego najmłodszego syna.

Wuj Stefan mieszkał w malowniczej górskiej kotlinie. Gdy wysiadł z Jankiem z samochodu, na ich powitanie przybyła spora gromadka: ciocia, kuzyni, trzy psy i tłuściutki kot. Lord, kudłate psisko, w podskokach podbiegł do gościa i polizał go po policzku.

– Fuj! – skrzywił się Janek i zaczął szukać w plecaku chusteczek higienicznych. Ciocia i wujek popatrzyli na siebie znacząco.
– Lord od razu cię polubił! – wuj Stefan poklepał siostrzeńca po ramieniu.

Tego dnia ciocia podała na kolację ziemniaki z koperkiem, kwaśne mleko, chleb razowy z wiejskim masłem i serem oraz sałatkę z pomidorów. Kuzyni Janka zajadali z apetytem, tymczasem on grzebał widelcem w talerzu.
– No jedz, jedz, chłopaku. Co, nie smakuje ci? – wuj Stefan badawczo spojrzał na markotnego chłopca.
– W sumie może być, ja bym jednak zjadł pizzę. Można tu gdzieś zamówić? – zapytał Janek.

Pytanie rozbawiło wszystkich zgromadzonych przy stole.
– My tutaj pizzy nie zamawiamy. Jak sobie zasłużysz, to ciocia sama zrobi pizzę i doda do niej ziół ze swojego ogródka – tak wujek odpowiedział na Jankowe pytanie.
Janek zjadł więc jednego kartofla, pół kromki chleba i odrobinę sera. Był głodny i zły.

Położono go spać w pokoju na poddaszu. Pół nocy kręcił się z boku na bok. To zabrzęczała mucha, to któryś z kuzynów zachrapał. Gdy w końcu zasnął, wkrótce go obudzono, bo rodzina wujka wcześnie zaczynała dzień.
– Mycie przedłuża życie! – krzyknął jeden z kuzynów. – Janek, biegniemy do pompy!

Chłopcy myli się przed śniadaniem, polewając się wodą z wiaderka. Ile przy tym było śmiechu, krzyków, pisków, bo woda była prawie lodowata. Janek przyglądał się temu, krzywiąc się.
– Hartuj się, chłopie! – Wujek chlusnął na niego resztką wody z blaszanego wiadra.

Całe przedpołudnie chłopcy coś robili. Podlali ogród, nakarmili psy, wyczyścili klatki królikom, pozamiatali podwórze, obrali kartofle i nazbierali trochę jabłek na szarlotkę. Janek już chciał powiedzieć wujkowi, że jest gościem i powinien odpoczywać, nie pracować, lecz jakoś zabrakło mu odwagi.

Po obiedzie razem z kuzynami poszedł odwiedzić ich kolegę, Piotrka. Był to bardzo sympatyczny jedenastolatek. Pokazał Jankowi swój duży pokój, urządzony na strychu. Było w nim dużo fajnych rzeczy. Janek najpierw zapytał nowego kolegę, czy ma Internet. Gdy usłyszał, że nie, bardzo się zdziwił.
– To jak ty żyjesz? – zdumiony spoglądał na Piotrka.

Za chwilkę jednak zajął się oglądaniem przedmiotów zgromadzonych w pomieszczeniu na strychu. Stara klatka na ptaki, hamak zawieszony między belkami, lokomotywa z wagonikami wykonane z jakiegoś metalu. Kuzyn wyjaśnił Jankowi, że to żeliwo.

Wieczorem chłopiec już nie marudził przy kolacji. Zjadł to, co podała ciocia i pobiegł z kuzynami przygotowywać spanie w stodole. Każdego dnia marudził coraz mniej. U wuja Stefana było tyle atrakcyjnych zajęć dla przybysza z miasta.

Gdy nadszedł dzień pożegnania i rodzice przyjechali po Janka, ten, gdy tylko mama wysiadła z samochodu, złapał ją za rękę i poprowadził w stronę sadu.
– Mamusiu, chodź szybko! Zobaczysz, jaką huśtawkę zrobiliśmy między jabłonkami.
Mama ciepło uśmiechnęła się do wujka Stefana, a ten dobrotliwie pokiwał głową.

Po przeczytaniu opowiadania odpowiedz na pytania:

1. Dlaczego najbliżsi nazywali Janka Królem Marudą Pierwszym?
2. Gdzie mieszkał wuj Stefan?
3. Co wuj Stefan zaproponował mamie Janka?
4. Jak Janek zachowywał się u rodziny wujka na wsi?
5. Jak Janek spędzał czas w domu wujka Stefana?
6. Czym Janek różnił się od swoich kuzynów?
7. O co Janek zapytał Piotrka, gdy go odwiedził?
8. Co zainteresowało Janka w domu nowego kolegi?
9. Jak Janek przywitał się z mamą, gdy przyjechała zabrać go do domu?
10. O jakim sposobie na oduczenie Janka marudzenia mówił wuj Stefan?
11. Dlaczego wuj Stefan, patrząc na mamę Janka, twierdząco pokiwał głową? Co ten gest oznaczał?
12. Jakie cechy charakteru ma ktoś, kto jest wiecznie niezadowolony?

Polecam wam także bajkę z serii UBU:

Mam nadzieję, że pomożecie UBU dowiedzieć się co to są emocje 🙂

Zachęcam was również do wykonania własnego jabłuszka emocji, które pomoże wam pokazać, jak się czujecie. W załącznikach zamieszczam dwie wersje do druku. Zawierają one instrukcję wykonania.

Pozdrawiam serdecznie wszystkie dzieci, Izabela Sokołowska-Kot

Dzieciaki!!! Dzisiaj chciałbym zachęcić was bardzo mocno do aktywności fizycznej, ruch jest bardzo ważny dlatego szukajcie razem z rodzicami rozwiązania dla was….może to być spacer w lesie, wyjazd na działkę lub zabawy ruchowe w domu….Mamy wiosnę także nie zapominajcie, że pora posadzić kwiatki i inne roślinki. Macie bardzo poważne zadanie. Posadźcie dowolną roślinę, dbajcie o nią najlepiej jak potraficie. Pamiętajcie, że rośliny potrzebują słoneczka i wody. My z Marysią dzisiejszy piękny dzień spędziłyśmy na działce na końcu świata;-) i wykonałyśmy zadanie. Mam nadzieję, że niedługo wspólnie posadzimy kwiaty w naszym przedszkolu. Pozdrawiamy serdecznie- Pani Ania i Marysia

[Pokaz zdjęć]

Kochane Muchomorki- dziś mamy matematykę, także wykorzystajcie rzeczy, które możecie znaleźć w domu…my mamy pojemnik po jajkach, i guziki. ( mogą być to również kolorowe kubeczki i klocki lego) Utrwalamy przeliczanie, figury geometryczne i kolory. Otwory w pojemniku pomalowałyśmy na różne kolory, a potem klasyfikowałyśmy guziki do odpowiednich otworów, nazywałyśmy kształty, a także pisałyśmy je po śladzie, a nawet wycinałyśmy. Na koniec układałyśmy guziki na wydrukowanych cyferkach- już wiemy jak wyglądają poszczególne cyfry aż do 5. Pozdrawiamy Was serdecznie. Buziaki

[Pokaz zdjęć]

Dzieciaczki oto dla was kolejna propozycja zabawy. My wykorzystaliśmy mate od twistera do utrwalenia orientacji przestrzennej; reagowanie na polecenia do przodu, do tyłu, w bok….a nawet udało nam się nauczyć prawo- lewo…dużo więcej radości z zabawy jest wtedy kiedy mamy zasłonięte oczy… powodzenia….UWAGA! Nie potrzebujecie do tej zabawy maty, wystarczy chustka na oczy. i zabawa w dojście do celu….określamy kierunek i ilość kroków…Miłej zabawy.

[Pokaz zdjęć]

Moi drodzy! Dziś przygotowałam dla Was mega trudne zadanie….A może pokażecie rodzicom jacy jesteście samodzielni i zrobicie porządki w swoim pokoju albo nakryjecie do obiadu? My już z Marysią wykonałyśmy to zadanie. Marysia przygotowała ilustracje na szafki, aby oznaczyć jakie ubranka powinny być na której półce i w której szufladzie i wg tego wspólnie poukładałyśmy ubranka, wspólnie posprzątałyśmy jej kuchnię, domek dla lalek oraz łóżko- wykonałyśmy zdjęcia, które powiesimy w widocznym miejscu, żeby widziała przy samodzielnym sprzątaniu jak powinny wyglądać te miejsca prawidłowo posprzątane. Marysia poćwiczyła również prawidłowe nakrywanie do stołu- teraz Wasza kolej….do dzieła!!!

Drodzy rodzice! Wiecie, że w naszym przedszkolu pracujemy metodą planu daltońskiego, a ja wiem, że sprawdza się to znakomicie, dlatego zachęcam- wykorzystajcie to w swoich domach, i pozwólcie dzieciom na samodzielność, stwarzajcie sytuacje, w których sami mogą podejmować decyzje, dokonywać wyboru, ale również pilnujcie, aby do swoich zadań podchodzili odpowiedzialnie….ja wiem, że oni potrafią;-) zachęcam do obejrzenia prezentacji

https://www.plandaltonski.pl/wp-content/uploads/2019/01/Domowy-Plan-Daltonski-Kinga-Kwiatkowska.pdf     oraz do moich pomysłów.

Pozdrawiam i życzę dużo zdrowia i cierpliwości. Anna Krysztofiak

—

Anna Krysztofiak

Nauczyciel Przedszkola Miejskiego nr 8

w Kołobrzegu

Informujemy, że Administratorem danych osobowych przetwarzanych w Przedszkolu Miejskim nr 8 im. Jana Brzechwy  w Kołobrzegu jest Dyrektor Przedszkola. Szczegółowe informacje dotyczące zasad przetwarzania danych osobowych znajdują się w Biuletynie Informacji Publicznej Przedszkola nr 8 dostępnym pod adresem strony internetowej http://www.pm8kg.pl/

[Pokaz zdjęć]

DROGIE DZIECI! Dziś przygotowałam dla Was kolejne zadania. Tym razem chciałabym, abyście poćwiczyli dzielenie wyrazów na sylaby, wiecie dobrze, że można przy tym świetnie się bawić….a może sprawdzicie czy Wasi rodzice to potrafią? Niedługo zacznie się nowa pora roku, dlatego przygotowałam dla was wiersz, proszę abyście wysłuchali wiersza czytanego przez rodziców i spróbowali opowiedzieć o czym on jest? A może komuś z was uda się go nauczyć na pamięć? Pozdrawiam Was i mocno przytulam. Ania Krysztofiak

[Pokaz zdjęć]

Kochane Muchomorki! Jestem bardzo ciekawa czy śpiewaliście w domu naszą wiosenną piosenkę? Dziś przygotowałam dla Was propozycję prac plastycznych…zachęcam do ich wykonania, a kiedy już wrócimy do przedszkola, to chętnie je zobaczę. My z Marysią już je wykonałyśmy i świetnie się przy tym bawiliśmy. Są naprawdę piękne i proste do wykonania. Powodzenia!!!  Pozdrawiam Was! Pani Ania;-)

—

[Pokaz zdjęć]

Kochane dzieci! Zachęcam Was i Waszych Rodziców do wykonania pracy plastycznej pt: „Wiosna wokół nas” Technika wykonania pracy dowolna, format A4. Kiedy wrócimy do naszego przedszkola to proszę przynieście swoje prace.Ściskam Was mocno;-) Ania Krysztofiak

—

Anna Krysztofiak

Nauczyciel Przedszkola Miejskiego nr 8

w Kołobrzegu

Kochane dzieci, musimy teraz zostać w swoich domach, a więc bardzo Was proszę posłuchajcie piosenki której zaczęliśmy się uczyć. Wiem, że bardzo się ona wam podoba, dlatego na pewno chętnie ją pośpiewacie…pokażcie wszystkim w swoich domkach, jak potraficie świetnie śpiewać.

Bardzo za Wami tęsknie!!!

Drodzy Rodzice bardzo proszę o pomoc dzieciom w realizacji zaproponowanych zadań. Poniżej umieszczam link do piosenki oraz tekst.

Pozdrawiam serdecznie Anna Krysztofiak

Piosenka „Wiosna”

1. Promyk słońca wyjrzał zza chmury
I zobaczył świat szarobury.
I pomyślał: „Kto tu pomoże?
Świat taki szary być nie może!”

Ref. Kto obudzi pąki kwiatów? (WIOSNA!)
Kto pokaże gniazda ptakom? (WIOSNA!)
Kto wygoni misia nory?
Zazieleni pola, bory?

2. Promyk słońca spotkał wiosenkę
I zaśpiewał krótką piosenkę.
Daj wiosenko kwiatków troszeczkę
I obudź misia, obudź rzeczkę.

Ref. Kto obudzi pąki kwiatów? (WIOSNA!)
Kto pokaże gniazda ptakom? (WIOSNA!)
Kto wygoni misia nory?
Zazieleni pola, bory?

3. I wiosenka go posłuchała,
Kolorowe kwiaty nam dała.
Zabłysnęła w krąg kolorami
I już zostanie teraz z nami.

Ref. Obudziła pąki kwiatów! (WIOSNA!)
Pokazała gniazda ptakom! (WIOSNA!)
Wygoniła misia nory!
Ożywiła pola, bory!

—

Anna Krysztofiak

Nauczyciel Przedszkola Miejskiego nr 8

w Kołobrzegu

Dzieci z naszej grupy potrafią świetnie pracować podczas zajęć, dlatego postanowiliśmy zaprosić na jedne z zajęć panie z innych grup i Panie dyrektor. Dzieciom wcale nie przeszkadzało towarzystwo innych osób, pięknie pracowały na zajęciach i czuły się bardzo swobodnie. Wszystkie zadania wykonały doskonale, potrafiły ocenić trudność zaproponowanych zadań, określić czas jaki będzie im potrzebny do wykonania pracy oraz wiedzą, że każdą pracę należy oznaczyć swoim imieniem.

[Pokaz zdjęć]

1 2 ►

Na przedszkolnym balu karnawałowym nie mogło zabraknąć dzieci z naszej grupy, a nawet zupełnie innych postaci. Były Księżniczki, zwierzęta, rycerze, piraci i wiele innych wspaniałych, kolorowych i bajkowych postaci. Mogliśmy wspólnie z dziećmi z innych grup bawić się i integrować na wspólnym balu prowadzonym przez dj Edzia. Piękna dekoracja sali balowej dodaje tylko uroku całej imprezie. Tego dnia pan fotograf uwiecznił wszystkie dzieci na  zdjęciach.

[Pokaz zdjęć]

1 2 ►