gazetka- jesień 2020

Najnowszy numer naszej gazetki można już oglądać. 

 

MALI

EKOLODZY

KWIECIEŃ – MAJ 

 Kącik rodzica…

Uczymy się czytać rysunki naszych przedszkolaków…

Dziecko w wieku przedszkolnym interesuje się otaczającą rzeczywistością: poszukuje, bada, obserwuje. Trzeba wykorzystać każdą chwilę, aby rozbudzać jego ciekawość oraz rozwijać posiadane, wrodzone zdolności. Dzieci myślą w sposób magiczny. Znajduje to odzwierciedlenie w ich obrazkach. Spontanicznie namalowane rysunki, które przykuwają uwagę, to życie młodego człowieka, realny i fantastyczny świat widziany oczyma dziecka.

Rysunki mogą ukazywać radość lub smutek towarzyszący dziecku w jego życiu codziennym. Są to dokumenty opisujące marzenia, sny, lęki, pragnienia. Poprzez język graficzny, jakim jest rysunek, dzieci ukazują nam siebie, swoje spojrzenie na świat. Wyrażają to inaczej niż dorośli, znacznie prymitywniej i niezręcznej, ale zawsze swobodniej, szczerzej i ciekawiej.

Działalność plastyczna spełnia również funkcję terapeutyczną. Przez rozwijanie oraz kształtowanie różnych umiejętności dziecka, uczy wiary we własne siły i możliwości twórcze. Maluch tworzy, bawiąc się rysowaniem, rysuje to co umie i jak umie, gdyż podświadomie gromadzi różnorodne przeżycia i doświadczenia, których intensywność wymaga rozładowania, więc przekazuje je w działalności plastycznej. Taka ekspresja to forma komunikacji z innymi ludźmi , to niejako odtwarzanie stosunków międzyludzkich. Wszystko to jest źródłem przyjemności, radości i interesującym zajęciem podobnie jak zabawa.

Wnikliwie obserwując prace plastyczne dzieci możemy poznać ich uczucia, dowiedzieć się czy są szczęśliwe, co myślą, czego się obawiają, o czym marzą, jak postrzegają najbliższe otoczenie.

Wskazówki:

*KOLORY:
1. Rysunki o bogatej kolorystyce świadczą o prawidłowej kondycji psychicznej dziecka, pozbawionej lęków, a wypełnionej radością i optymizmem.

2. Ciemna kolorystyka / czernie i szarości / może świadczyć o skłonnościach do stresu, o towarzyszących dziecku lękach i obawach.

3. Zdecydowana dominacja czerwieni z czernią może zdradzać skłonności do agresji.

* LINIE:
1. Linie wyraźne, długie towarzyszące żywej kolorystyce świadczą o otwartości, pewności siebie i stabilności emocjonalnej.

2. Linie cienkie, delikatne, często krótkie mogą mówić o braku wiary we własne siły, braku pewności siebie i skłonnościach do ukrywania własnych uczuć. 

*POSTACIE:

1. Postaci niewielkie lub rysowane na krawędziach kartonu, mogą sygnalizować o nieśmiałości i braku wiary we własne siły, niepewności.

2. Rozmieszczenie na rysunku członków rodziny świadczyć może o charakterze zacieśnionych więzi z dzieckiem np.

-postacie rozproszone – rozluźnione więzi,
-bliskość postaci – silne więzi,

– oddalenie od rodziców – poczucie zagubienia, niedoceniania.
– postacie dużych rozmiarów, centralnie rozmieszczone, wypełniające niemal całą kartkę mówią nam o pewności siebie, wewnętrznej energii, otwartości dziecka.

–  postacie rozmieszczone w centrum rysunku, to postacie ważne dla dziecka, z którymi jest ono w silnym związku emocjonalnym, bądź mówią o pozycji jaka ta osoba zajmuje w rodzinie.
3. Umieszczanie wielu szczegółów na postaci lub rysowanie jej z ogromną starannością to sygnał dotyczący znaczenia lub dominacji tej osoby w rodzinie.
4. Pomijanie własnej osoby w rysunkach prezentujących rodzinę może świadczyć o braku doceniania własnej pozycji, o zaburzonych relacjach rodzinnych np. brak miłości.
5. Rysowanie tylko siebie może być sygnałem nadmiernej na sobie koncentracji z powodu np. nadopiekuńczości ze strony rodziny lub przeciwnie braku zainteresowania (dziecko czuje się zaniedbywane, opuszczone, może liczyć jedynie na siebie).
6. Pomijanie postaci lub ich fragmentów, oszpecanie czy też pomniejszanie postaci na rysunkach może świadczyć o nieprawidłowych relacjach np. zazdrości, rywalizacji, niechęci, braku bliskości.
7. Ukazywanie siebie mniejszym lub młodszym niż w rzeczywistości może sugerować chęć powrotu do bezpiecznego, beztroskiego dzieciństwa, pozbawionego np. nakazów, zakazów, zdań, nowych ról (np. braku jednego z rodziców, pojawienie się młodszego rodzeństwa), którym nie może obecnie sprostać.
8. Prezentowanie w rysunkach rodziny osób fikcyjnych może być wynikiem pragnień, marzeń o poszerzenie jej np. o rodzeństwo, ojca, matkę.
9.  Rysowanie w tematach rodziny jedynie domu – budynku pozbawionego ludzi może świadczyć o niestabilnych np. konfliktowych relacjach rodzinnych zaburzających u dziecka poczucie bezpieczeństwa czy trwałości rodziny.
10.  Kolejność rysowania postaci i czas poświęcony na ich narysowanie (ilość nanoszonych szczegółów) może świadczyć o roli i pozycji jaką dla rysującego zajmuje prezentowana postać.

Podkreślanie smutku, żalu w rysunku- (mimika twarzy, łzy), przygnębiające otoczenie, katastroficzny krajobraz, może świadczyć o lękach, przykrych przeżyciach np.. utrata kogoś bliskiego, wypadek, rozstanie rodziców.

 

Powtarzająca się niepokojąca tematyka prac plastycznych powinna stać się sygnałem do uważnej obserwacji i otoczenia dziecka szczególną opieką, a nawet do sięgnięcia po psychologiczną poradę.

WSKAZÓWKI dla ZAINTERESOWANYCH  dziecięcą twórczością plastyczną:

*  Zapewnij dziecku różnorodne materiały plastyczno-techniczne potrzebne mu do podjęcia działalności, swobody wyboru materiału i tematu.
*  Zapewnij dziecku czas i miejsce na przemyślenie rysunku i jego wykonanie. Gwałtowne przerywanie pracy tłumi jego twórcze myślenie i zaangażowanie.
* Stwórz atmosferę życzliwości.
*  Ucz dziecko zachowania ładu i wspólnego sprzątania po zakończeniu pracy.
* Ciesz się z każdej wykonanej pracy plastycznej swojego dziecka i zachęcaj je do tego, by kończyło rozpoczęte działania, przez co uczysz je wytrwałości.
*  Rozmawiaj na jej temat – pytaj, delikatnie sugeruj co ci się podoba w rysunku a co można inaczej przedstawić. A jeśli coś cię niepokoi czy dziwi subtelnie porozmawiajcie o tym. Daj mu czas, aby opowiedziało, co namalowało, ulepiło.
* Nie oceniaj kategoriami: brzydki-zły, ładny-dobry. Mów: Ale się napracowałeś, ale oryginalny rysunek….itp.
*  Nie należy dziecka przekonywać, że jego praca jest wykonana super, jeśli ma ono odmienne zdanie i to pokrywa się z rzeczywistością. Wtedy lepiej zapytać dziecko: chcesz nową kartkę? chcesz narysować jeszcze raz?
*  Pozwól dziecku na samodzielność wykonania pracy, chyba że prosi cię o jakąś wskazówkę czy pomoc, wtedy nie odmawiaj!
*  Doceniaj wytwory plastyczne swojego małego artysty. Pokazuj znajomym i rodzinie, niech dziecko widzi, że jego prace są interesujące dla innych i zauważane. Szacunek dla pracy dziecka oraz dla efektów jego pracy jest rzeczą bardzo ważną.
*  Nigdy nie wyrzucaj pracy plastycznej przy dziecku. Przecież dziecko zawarło w niej swoje marzenia i wizje otaczającej nas rzeczywistości. To obrazowe odbicie psychiki, przeżyć i doświadczeń dziecka.

Informacje zaczerpnięte z Internetu i literatury pedagogicznej i dziecięcej.

 

Wiosenne zagadki dla mądrej główki

 

Jak ten kwiatek się nazywa,

co słowo „pan” w nazwie ukrywa?

 

Lubimy ją wszyscy
za ładną pogodę.
Co po długiej zimie
ożywia przyrodę.

 

Wietrzyk wiosnę niesie,
ciepłe są już ranki.
A za wioską w lesie
zakwitły … .

 

Wiosną na drzewie
rozwija się z pąka.
Jesienią złoty
po świecie się błąka.

 

Młody juhas w górach
chwycił się za głowę,
gdy zobaczył w śniegu
kwiaty fioletowe.

 

Powrócił do nas
z dalekiej strony
ma długie nogi
i dziób czerwony.

 

Przez śnieg się odważnie przebijam.
Mróz nawet mnie nie powstrzyma!
Mam listki zielone tak jak wiosna,
a dzwonek bielutki jak zima.

 

Nie smaży ich mama na smalcu,
nie masz co lizać palców!
Bo one zielone –
wiosną na drzewach rosną.

 

On pierwszy do nas
z ciepłych krajów wrócił
i nad polami
piosenkę zanucił.

 

Ptaszek co ludziom wiosnę zwiastuje.
Gniazda pod dachem sobie buduje.
Przed deszczem nisko zatacza kółka.
Wiadomo wszystkim, że to … .

 

Prace plastyczne dla całej rodziny

  1. 1.      Zajączek  z jednorazowego kubka

Rzeczy, których potrzebujesz: biały jednorazowy kubek papierowy lub plastikowy, biała oraz różowa mikroguma kolorowa, plastikowe oczy ruchome, biały drucik kreatywny, nietoksyczny klej, nożyczki, czarny marker

 

  1. Z białej mikrogumy wytnij dwa długie i chude owale. Będą to uszka zajączka.
  2. Z różowej mikrogumy wytnij dwa mniejsze owale. Przyklej je wewnątrz tych

wyciętych z białej mikrogumy.

  1. Po wyschnięciu kleju odwróć kubek do góry dnem i przyklej uszy z tyłu.
  2. Przetnij drucik kreatywny na cztery części tak, by każda z nich miała ok. 2 cm.

Przyklej na środku kubka (ze strony przeciwnej niż uszy)

  1. Z różowej mikrogumy wytnij trójkąt, będzie to nosek zajączka. Przyklej go

wierzchołkiem do dołu na środku wąsów z drucików kreatywnych.

  1. U góry przyklej parę oczu plastikowych.
  2. Na koniec narysuj czarnym markerem pyszczek zajączka.

 

  1. 2.      Pisanki decoupage

 

Rzeczy, których potrzebujesz: Jajka z jasnego drewna lub wydmuszka, Kolorowa bibuła, Zdjęcia, Ksera dokumentów, Znaczki pocztowe, Klej i lakier 3w1 Mod Podge, Klej z brokatem, Pędzel gąbkowy.

 

Znaczki

  1. Jeżeli znaczki są przyklejone do koperty wytnij je wraz z niewielkim kawałkiem

papieru, zamocz w miseczce z letnią wodą, powinny się łatwo odkleić od papieru. Wyjmij znaczki z wody i połóż przodem w dół na papierowym ręczniczku by je osuszyć.

  1. Po wyschnięciu nanieś na tył znaczka klej (najlepiej nałożyć klej pędzlem

gąbkowym), przyłóż go do jajka, dociśnij i wygładź, by nie było żadnych marszczeń.

  1. Kontynuuj przyklejanie znaczków do czasu aż obkleisz całe jajko. Pozostaw do

wyschnięcia kleju.

Bibuła

  1. Potnij bibułę na paski około 1,3 cm takiej samej długości jak jajko.
  2. Na powierzchnię  jajka nanieś klej. Najlepiej nakładaj cienkie pasma kleju

odpowiadające grubością paskom bibuły.

  1. Przyłóż  bibułę do miejsca posmarowanego klejem i postaraj się ją  starannie

wygładzić.

Podobnie przyklejaj kolejne paski aż do czasu, gdy całe jajko będzie obklejone. Pozostaw do wyschnięcia.

 

Ksero zeszytu do nut.

  1. Fragment starego zeszytu do nut lub jego ksero potnij na paski około 1,3- 1,5 cm, muszą być na tyle długie by zdołały otoczyć całe jajko.
  2. Pasek z nutami przyklej na jajko. Może być ono wcześniej pomalowane, lub możesz je pomalować na końcu.
  3. Krawędzie gdzie papier łączy się pomalowaną częścią jajka ozdób klejem brokatowym.

Zdjęcia.

  1. Skopiuj zdjęcie, które nie jest większe niż około 3-4 cm2 tak by spokojnie mogło się zmieścić na jajku. Wydrukuj je na zwykłym papierze.
  2. Z tyłu zdjęcie posmaruj klejem i przyciśnij je do jajka. Starannie wygładź  marszczenia i pozostaw klej do wyschnięcia.

                   Mamo, Tato poczytaj mi książeczkę!

 

 

  „Naród, który mało czyta, mało wie.

Naród, który mało wie –

podejmuje złe decyzje”.

Jim Trelease

 

Jeśli chcemy żyć w kraju mądrych, uczciwych i kulturalnych ludzi, zadbajmy o to, by codzienne, głośne czytanie stało się priorytetem w Waszym domu.

Codzienne czytanie dziecku dla przyjemności jest najskuteczniejszą metodą wychowania. Dziecko będzie potrafiło samodzielnie myśleć, posiądzie wiedzę i umiejętność jej poszerzania, będzie kulturalne, etyczne, z wyobraźnią, które umie sobie radzić w życiu przy pomocy rozumu a nie pięści.

Badania naukowe potwierdzają, że głośne czytanie dziecku:

§         buduje mocną więź między dorosłym a dzieckiem;

§         zapewnia emocjonalny rozwój dziecka;

§         rozwija język, pamięć i wyobraźnię;

§         uczy myślenia, poprawia koncentrację;

§         wzmacnia poczucie własnej wartości dziecka;

§         poszerza wiedzę ogólną;

§         ułatwia naukę, pomaga odnieść sukces w szkole;

§         uczy wartości moralnych, pomaga w wychowaniu;

§         zapobiega uzależnieniu od telewizji i komputerów;

§         chroni przed zagrożeniami ze strony masowej kultury;

§         kształtuje nawyk czytania i zdobywania wiedzy na całe życie.

 

Współczesne dzieci dorastają w ubogim językowo środowisku. Rodzice coraz mniej z nimi rozmawiają i mało im czytają. Kontakt z żywym słowem wyparła telewizja, której narzędziem nie jest język lecz obraz. W efekcie dzieci coraz gorzej znają język, tymczasem język jest narzędziem myślenia. Dzieci słabo wyćwiczone w używaniu języka i w myśleniu, pozbawione wyobraźni, którą wypiera telewizja, będą miały trudności od pierwszych dni w szkole i w późniejszym życiu.

 

NIE ZMARNUJ SZANSY SWOJEGO DZIECKA, bowiem kluczem do sukcesu jest wiedza, a kluczem do wiedzy i sprawności umysłu jest czytanie. Nawyk czytania i zapał do książek trzeba kształtować w dzieciństwie, czytając dziecku na głos. Nikt nie rodzi się czytelnikiem. Czytelnika trzeba wychować, codziennie czytając dziecku dla przyjemności.

 

Jeżyk Cyprian i magiczny kamień”

Była już późna noc pełna migocących gwiazd na całym niebie.

Gdy jeżyk Cyprian już miał ułożyć się do snu zobaczył coś co

 spowodowało, że znieruchomiał. Z wysokiej góry u dołu

 której leżał turlał się wielki kamień. Turlał się cały czas

 w dół i w dół. Najpierw Cyprian zaczął liczyć ile

czasu on się tak toczy. Jeden… Dwa… Trzy…

Ale wtedy zobaczył, że teraz kamień turla się wolniej i wolniej.

Z jednej strony chciało mu się już spać, ale z drugiej był bardzo

ciekaw kto ten kamień w dół spuścił. Mógł to być borsuk Emil,

ale on o tej porze już na pewno spał. Emil zawsze wcześnie szedł spać.

Mówił, że to dlatego, że jest śpiący, ale Cyprian miał o tym swoje zdanie. Jak kiedyś był u Emila w norce zobaczył jego pokój do spania. Był to najfajniejszy pokój do spania jaki Cyprian kiedykolwiek widział. Najbardziej podobało się Cyprianowi łóżko. Nie było ono nawet specjalnie duże – wielkością pasowało akurat na Emila. Właściwie dla Cypriana byłoby też w sam raz. Jeże są mniejsze od borsuków. Jak Cyprian się zastanowił to uświadomił sobie, że większość łóżek jest dla niego akurat lub nawet często trochę za duża. Więc tu nie chodziło o wielkość. Chodziło raczej o ciepło kołderki – najcieplejszej kołderki jaką Cyprian spotkał i pod którą zdarzyło mu się wyciągnąć. Chodziło też o miękką poduszeczkę, która była w falujące wzory, która jak się na niej położyło wydawała się szeptać cichutko do zasypiającego Emila. Cyprian też lubił takie szepty podczas zasypiania. Czasami nawet sam sobie szeptał żeby mu się milej zasypiało. W czasie kiedy Cyprian się tak zastanawiał kamień toczył się dalej. Cały czas w dół i w dół. Cztery… Pięć… Sześć… Mimo, że się turlał wolniej i wolniej Cyprian widział go całkiem nieźle. Obserwował go chwilę po czym dalej wrócił do swojego śpiącego zastanawiania się nad osobą, która kamień spuściła. Mógł też to być lisek Kryspian. On – jak nie było jeszcze późno w nocy to potrafił wpaść na takie pomysły. Kryspian miał też najbardziej miękkie futerko, wśród zwierzątek, które Cyprian znał. Cyprian nigdy mu tego nie mówił, ale zazdrościł Kryspianowi puszystego ogona. Takiego ogona, którym można się świetnie otulić gdy jest chłodno. Tak, żeby było ciepło nawet wtedy gdy się chce zasnąć na dworze pod drzewem. A kamień toczył się cały czas w dół. Wolniej i wolniej. Siedem… Osiem… Cyprian zaczął mu się dokładniej przyglądać gdy on się tak staczał w dół i w dół. Żeby go lepiej zobaczyć musiałby się podnieść, ale znalazł sobie tak miłe miejsce do leżenia. Było mu tak ciepło i wygodnie, że nie ruszył się już z miejsca. Cyprian zamknął już oczy i słuchał tylko z odległości jak kamień stacza się w dół i w dół. Turlanie kamienia słychać było cały czas jeszcze dość wyraźnie. Cyprian wsłuchiwał się w nie bardzo uważnie. Oddychał spokojnie i po cichutku… Wdech… Wydech… Wdech… Wydech… Dzięki temu turlający się kamień cały czas było słychać. I wtedy uświadomił sobie, że taki turlający się kamień w nocy, który tak dobrze widać i słychać to nie może być zwyczajny kamień. Nawet wtedy gdy już się całkiem zasypia. To na pewno musi być magiczny kamień. Taki kamień, który warto będzie obejrzeć sobie dokładnie. Ale to dopiero będzie jutro rano. Oddychając spokojnie z zamkniętymi oczami Cyprian policzył jeszcze troszeczkę. Dziewięć… Dziesięć… I wreszcie zasnął…

 

Kącik kulinarny dla rodziców:wykonaj razem ze swoim dzieckiem.

  • Wiosenne ciasteczka

Składniki:

– 1 kostka masła lub margaryny

– 2 szklanki mąki

– 1 żółtko

– 1 łyżeczka proszku do pieczenia

– 1 torebka cukru waniliowego

– 2 łyżki kwaśnej śmietany

– pół szklanki cukru

– kolorowe posypki

 

Wykonanie:

Masło posiekaj, wymieszaj z mąką, dodaj pozostałe składniki. Zagnieć ciasto. Włóż ciasto do lodówki na około pół godziny. Rozwałkuj je i wycinaj wiosenne ciasteczka

Piecz 10 min w temperaturze 180-200 stopni Celsjusza

Udekoruj wiosennie!

 

 

  • Placuszki serowo – jogurtowe

Składniki:

  • 6 czubatych łyżek mąki,
  • 150g chudego białego sera,
  • szklanka gęstego jogurtu naturalnego,
  • łyżka cukru,
  • szczypta soli,
  • duża szczypta proszku do pieczenia,
  • 2 jajka.

Przygotowanie::

Jajka rozkłócić, dodać jogurt, proszek do pieczenia, sól i cukier. Krótko ubić. Stale ubijając, stopniowo dosypywać przesianą mąkę. Ciasto powinno mieć konsystencję śmietany. Ser rozgnieść widelcem, dodać do ciasta, wymieszać. Kłaść łyżką małe porcje ciasta i smażyć z obu stron na złoto na odrobinie oleju. Podawać oprószone cukrem pudrem lub z dodatkiem ulubionych konfitur.

SMACZNEGO !!

 

Zadania do wykonania dla małego przedszkolaka

… coś dla młodszego przedszkolaka

 

… i starszego przedszkolaka

 

 

 

 

Opracowały:

mgr Halina Ramult

mgr Katarzyna Tryfon

 

 

 

GAZETKA październik – listopad

MALI

EKOLODZY

Nr 1/2016r

                   

PAŹDZIERNIK/LISTOPAD

 

 

 

 

Drodzy Rodzice, Kochane Przedszkolaki

Serdecznie witamy Was w nowym roku szkolnym 2016/2017.

 

Przekazujemy w Wasze ręce pierwszy numer naszej przedszkolnej gazetki.

Za nami czas beztroskich, radosnych wakacji. Wypoczęci i z uśmiechem na twarzy ruszamy do pracy. Przed nami rok pełen nowych przygód, zabaw, ciekawych doświadczeń. Szczególnie miło nam powitać w naszym gronie te Dzieci, które po raz pierwszy przekroczyły próg naszego przedszkola. Przed nowymi  przedszkolakami  trudny czas związany z adaptacją do nowego miejsca  i koniecznością rozstania z rodzicami. Pragniemy jednak zapewnić, iż dołożymy wszelkich starań, aby ten pierwszy krok do samodzielności przedszkolaków był miłym wspomnieniem. W pokonywaniu trudności i rozwiązaniu niektórych problemów pomoże lektura naszych artykułów, do której serdecznie Was  zachęcamy.

 

Wszystkim Przedszkolakom w tym nowym roku szkolnym życzymy dużo radości w zdobywaniu wiedzy, wesołej zabawy, nowych przyjaźni i niezapomnianych przeżyć, a Rodzicom udanej współpracy i zadowolenia.

 

 

 

 

Dlaczego warto czytać książki?

Wiek przedszkolny, to okres tworzenia się u dzieci trwałych nawyków, kształtowania procesów uczuciowych i umysłowych. Wychowanie dobrego
i szczęśliwego dziecka wymaga osobistego zaangażowania rodziców, poświęcenia mu czasu. Czas ten można wykorzystać na wspólne zabawy i czytanie książek dzieciom. Dzięki czytaniu dziecko uczy się słuchać i naśladować dźwięki, a więc czytać należy dziecku już od urodzenia. Czytanie na głos niemowlęciu stymuluje rozwój jego mózgu i buduje trwałe skojarzenie czytania z przyjemnością, poczuciem bezpieczeństwa i więzi.
Gdy dziecko jest nieco starsze, książka utrwala i porządkuje pojęcia o świecie, dostarcza nowych wiadomości, wzbogaca zasób pojęciowy, budzi zainteresowania poznawcze, rozbudza ciekawość świata i pomaga zrozumieć siebie i innych. Książka dostarcza informacji nieznanych z rodzinnego życia, czy otoczenia.

Literatura to przykład pięknego języka, a więc ma wpływ na rozwój mowy; dziecko łatwo utrwala i na długo zapamiętuje melodyjne wierszyki, proste, często słyszane zwroty ze znanej książki; poprzez słuchanie książek uczy się poprawnie i zrozumiale wyrażać swoje myśli. Ważną rzeczą jest fakt, że książka mocno oddziałuje na sferę emocjonalną, dziecko ocenia postępowanie bohaterów, a przez to kształtuje własne prawidłowe postawy, postawy opiekuńcze wobec rodzeństwa, kolegów, przyrody. Książka uczy zasad życia w zespole, gdyż pokazuje jak rozwiązywać konflikty, jak odróżnić dobro od zła.

Szczególną rolę odgrywa baśń, gdyż przenosi ona dziecko w świat fantazji, a przez to uczy przeżywać i reagować. Dziecko poznaje uczucia (współczucie, zauroczenie, zdziwienie), o których samo nie potrafi mówić, a utożsamiając się z baśniowym bohaterem , próbuje wczuć się w jego sytuację i razem z nim przeżywa wszystkie uczucia i emocje. Bajki i baśnie zatem pozwalają maluchowi na uświadomienie sobie swoich emocji oraz skłaniają do ich wyrażania, np. poprzez rysunek, ruch. Ponadto baśniowe krainy i legendarne postacie rycerzy, czy wróżek pobudzają dziecięcą wyobraźnię i zachęcają do wejścia w niecodzienny świat, w którym dziecko czuje się bezpiecznie, bo panuje w nim jednoznaczny podział na dobre i złe, w którym ceni się dobre zachowania, a potępia złe. To bezpieczeństwo zapewnia także osoba czytająca, która jest cały czas i wyjaśnia dziecku, to czego ono nie rozumie. Książka powinna gwarantować dobre zakończenie przywracające wewnętrzny spokój.

W baśni dobro zawsze zwycięża, a to uczy dziecko optymizmu i zachęca do walki z przeciwnościami. Wspólne głośne czytanie zbliża do siebie.

W trakcie czytania należy pozwolić dziecku na zadawanie pytań, na wątpliwości, powrót do poprzedniej strony. Aby wzmocnić przekaz, czytający powinien modelować głosem, używać rekwizytów, mimiki twarzy i gestów; czytać głośno i wyraźnie i nie omijać niezrozumiałych dziecku słów, ale je tłumaczyć. Czytając należy pokazywać ilustracje, gdyż tekst i obraz tworzą nierozerwalną całość. Ilustracja nie musi być jednoznaczna, ale buduje nowe wątki i zachęca dziecko do wyobraźni. Humor zwarty w książce należy mocno wyeksponować, gdyż dziecko śmiejąc się jeszcze bardziej przeżywa uczucia bohaterów, a obserwując dorosłego uczy się rozpoznawać radość, złość, itp. Innym ważnym aspektem obcowania dziecka z książką od najmłodszych lat, a więc słuchania bajek, opowiadań dorosłych, recytacji wierszyków i mimowolnej lub celowej ich nauki na pamięć, wspólnego z rodzicem oglądania książeczek i opowiadania obrazków, posiadania własnej biblioteczki z bajkami i prawidłowego obchodzenia się z nimi jest spontaniczne interesowanie się literkami i czynienie wysiłków, aby je rozpoznać i odczytać.


ZŁOTA LISTA

książek polecanych przez Fundację „ABCXXI -Cała Polska czyta dzieciom”

do czytania dzieciom

 

Kategorie wiekowe oznaczają sugerowany dolny przedział wieku dziecka przy czytaniu mu na głos.

 

Wiek 0-4 lata:

·         Marta Bogdanowicz (opracowanie) -Rymowanki -przytulanki

·         Paulette Bourgeois, Brenda Clark -seria o Franklinie

·         Jan Brzechwa -Wiersze i bajki

·         Gilbert Delahaye -seria o Martynce

·         Danuta Gellnerowa –Cukrowe miasteczko

·         Anita Głowińska –Kicia Kocia (seria)

·         Dimiter Inkiow -Ja i moja siostra Klara (seria)

·         Czesław Janczarski -Miś Uszatek; Gdzie mieszka bajeczka

·         Janosch -Ach, jak cudowna jest Panama (seria)

·         Astrid Lindgren -Lotta z ulicy Awanturników

·         Hanna Łochocka –O wróbelku Elemelku

·         Sam McBratney -Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham

·         Nele Most, Annet Rudolph -Wszystko moje; Co wolno, a czego nie wolno

·         Sven Nordqvist –Kiedy mały Findus się zgubił (seria)

·         Beata Ostrowicka -Lulaki, Pan Czekoladka i przedszkole; Ale ja tak chcę!

·         Joanna Papuzińska -Śpiące wierszyki

·         Eliza Piotrowska –Bajka o drzewie

·         Renata Piątkowska -Opowiadania z piaskownicy

·         Annie M.G. Schmidt –Julek i Julka (seria)

·         Annette Steinhauer –Mądra Mysz(seria)

·         Małgorzata Strzałkowska –Zielony, żółty, rudy, brązowy

·         Julian Tuwim -Wiersze dla dzieci

·         Wojciech Widłak -Pan Kuleczka (seria)

Wiek 4-6 lat:

·         FlorenceAtwater,Richard Atwater -Pan Popper i jego pingwiny

·         Hans Christian Andersen -Baśnie

·         Wiera Badalska –Ballada o kapryśnej królewnie

·         Liliana Bardijewska –Zielony Wędrowiec;  Moje -nie moje

·         Grażyna Bąkiewicz -Kosmiczni odkrywcy -Franio i jego babcia

·         Marcin Brykczyński –zbiory: Jedna chwilka, uczuć kilka; Co się kryje w sercu na dnie; 12 kolorów;12 miesięcy

·         Jan Brzechwa –Pan Drops i jego trupa

·         Wanda Chotomska –Wiersze; Pięciopsiaczki

·         Carlo Collodi -Pinokio

·         Vaclav Ćtvrtek -Bajki z mchu i paproci; O gajowym Chrobotku ●; Podróże furmana Szejtroczka

·         Iwona Czarkowska –Biuro zagubionych zabawek

·         Dorota Gellner –zbiory: Przedszkolakom; Czarodziejski świat; Ziewnik; Wiersze dla dzieci

·         Eva Janikovszky –Gdybym był dorosły

·         Czesław Janczarski –Jak Wojtek został strażakiem

·         Grzegorz Janusz –Misiostwo świata

·         Hanna Januszewska –O Pleciudze

·         Roksana Jędrzejewska-Wróbel –Sznurkowe historie, Maleńkie Królestwo królewny Aurelki, Florka (seria)Mała zima

·         Lucyna Krzemieniecka-O Jasiu Kapeluszniku

·         Tadeusz Kubiak –Wiersze na dzień dobry

·         Åsa Lind –Piaskowy Wilk

·         Astrid Lindgren -Pippi Pończoszanka; Emil ze Smalandii

·         Hugh Lofting -seria o Doktorze Dolittle

·         Beata Majchrzak -Opowieść o błękitnym psie, czyli o rzeczach trudnych dla dzieci

·         Kornel Makuszyński -Przygody Koziołka Matołka

·         Małgorzata Musierowicz -Znajomi z zerówki

·         Alan A. Milne -Kubuś Puchatek, Chatka Puchatka

·         Pija Lindenbaum -Nusia i bracia łosie (seria)

·         Joanna Papuzińska–zbiory: Pims, którego nie ma;Wierszyki domowe, Król na wagarach; Pod bajdułem;

·         Renata Piątkowska -Na wszystko jest sposób #; Nie ma nudnych dni

·         Gianni Rodari-Bajki przez telefon (w tym Historyjki o Alicji, która zawsze wpadała w kłopoty);

·         Zofia Rogoszówna –Dzieci Pana Majstra

·         Tomasz Samojlik –Żubr Pompik. Tropy na śniegu(seria);Nauczę cię pływać, moja wyderko;

·         Ulf Stark –Cynamon i Trusia. Wiersze o złości i radości (seria); Jak tata pokazał mi wszechświat

·         Małgorzata Strzałkowska -Leśne Głupki; Wiersze do poduchy, Wyliczanki z pustej szklanki

·         Anna Świrszczyńska –Dziwny tygrys ●; O chciwym Achmedzie

·         Julian Tuwim –Pan Maluśkiewicz i wieloryb

·         Emilia Waśniowska –Kiedy słychać ptaki

·         Danuta Wawiłow –Wiersze

·         Max Velthuijs -Żabka i obcy

 

Rodzicu pamiętaj, że najlepszym i najtrwalszym podarunkiem jaki można dać dziecku jest wykształcenie.

 

ZAGADKI MADREJ GŁÓWKI – Zagadki o bajkach

 

 

Idzie, idzie bajka w świat
W czarodziejskiej szacie
Przyjrzyjcie się dobrze –
Może ją poznacie?..

 

Jest ubrana jak na bal:
W długą suknię, w piękny szal
Rozpuściła jasne włosy
Rąbek sukni już unosi
Tańczy lekko na paluszkach
Czy królewna to, czy wróżka?
Trzewiczek jej z nóżki spadł!
Czy już teraz każdy zgadł?…
(Kopciuszek)

 

Kto to buty widział czerwone?
Chodzi w jedną, w drugą stronę,
To „miau” – woła, oczy mruży
To poprawia but zbyt duży
Lub przy bucie sznurowadło..
Któż to taki? Trudno zgadnąć?…
(Kot w butach)

 

Kukułeczka kuka w lesie
Kto to wchodzi? Koszyk niesie
A na głowie ma czapeczkę
Zawiązaną na wstążeczkę
Niesie koszyk, w tym koszyku
Pełno różnych smakołyków
(Czerwony kapturek)

 

Stoi piękny na górze
Otoczony gęstwiną
Mieszka z nim cud królewna
Wraz z królewską rodziną
(zamek)

 

Nieraz w bajkach widziałem
I zwiedzałem go w snach
Ale naprawdę Ci powiem:
Częściej widzę go w drzwiach
(zamek)

 

Jakim to pojazdem, ciągniętym przez konie
Podróżowali niegdyś królowie w koronie?
(karoca)

 

Malutki człowieczek z waszych bajeczek
(krasnoludek)

 

Bajkowe panienki, nie lubią sukienki
Wszystkie wolą rybi ogon
I dlatego pływać mogą
(syrenki)

 

Fala wiślana pluskiem ją sławi
Tarczą i mieczem broni Warszawy
(syrena)

 

Tylko cal wysokości miała ta dzieweczka
Dlatego też jej imię brzmiało..
(Calineczka)

 

Z płatka róży kołderka
A kołyska z orzecha
Taka mała drobinka
Tyle przygód ją czeka
(Calineczka)

 

Chociaż kłopoty z wilkiem miała
Wyszła z opresji zdrowa i cała
(Czerwony Kapturek)

 

Jakie imiona mają braciszek i siostrzyczka
Którzy w lesie spotkali chatkę zrobioną z pierniczka?
(Jaś i Małgosia)

 

Jaka to dziewczynka ma roboty wiele
A na pięknym balu gubi pantofelek?
(Kopciuszek)

 

W jakiej bajce spotkasz dziadka z długą brodą
Chałupinkę starą i sieci nad wodą?
(Bajka o rybaku i złotej rybce)

 

Jakie to zwierze z bajek
Ma takie zwyczaje
Gdy chce połknąć wnuczkę
To babcie udaje?
(wilk)

 

Łatwo mnie poznacie
Gdy wspomnicie bajkę
Chodziłem tam w butach
I paliłem fajkę
(Kot w butach)

 

Kto mieszkał w jamie tuż nad Wisłą
I zionął ogniem jak ognisko?
(Smok wawelski)

 

Jaka osoba z dawnych bajek
Z miotłą się wcale nie rozstaje?
(czarownica)

 

Każda królewna, a tym bardziej ona
Winna uważać na wrzeciona
(Śpiąca królewna)

 

Jakie to maluchy zawsze są brodate
I ciężko pracują tak zimą, jak latem
(Krasnoludki)

 

W chatce krasnoludków mieszka
Prześliczna królewna..
(Śnieżka)

 

Kto listy pisać chciał drobnym maczkiem
I po to kupił raz maczku paczkę?
(Kaczka Dziwaczka)

 

 

 

 

 

Październik miesiącem dobroci dla zwierząt.

Trwa październik, a wiele osób wciąż nie wie o tym, że jest on wyjątkowym miesiącem zarówno dla naszych domowych pupili, jak również tych mniej uprzywilejowanych zwierząt hodowlanych.

W październiku rozpoczynamy gromadzeniekarmy dla zwierząt z kołobrzeskiego  schroniska,a także pokarmu dla ptaków. Zachęcamy wszystkich do przynoszenia darów do grup. Wszystkie dary zostaną dostarczone do Schroniska .

8 pomysłów na Jesienne zabawy

Piękna jesień przynosi mnóstwo radości i… możliwości. Drzewa stają się kolorowe i obfitują w swoje owoce – jarzębinę, kasztany, żołędzie. Ku uciesze dzieci, liście, jeden za drugim, spadają z drzew, radośnie wirując na wietrze, a pająki niestrudzenie snują swe pajęcze sieci, bo przecież ten początkowy piękny okres jesienny nazywamy babim latem.

Jesienią można się bawić na tysiąc sposobów. Ogranicza nas, naprawdę(!), tylko nasza wyobraźnia. Poniżej przedstawiam kilka przykładów zabaw z jednym z materiałów, jakie daje nam Pani Jesień, mianowicie z liśćmi.

Zabawy na dworze

Osobiście jestem zwolenniczką codziennych spacerów. Uważam, że żadna cudna zabawa w domu nie zastąpi codziennej dawki słońca, wiatru czy nawet chłodu szczypiącego w policzki. Pozwólmy dziecku zbierać liście, podrzucać je, tarzać się w nich, kopać, brykać,  grzebać, skakać na nie. A gdy wszystkie szaleństwa w końcu się znudzą, zaskoczcie dziecko poniższymi zabawami.

 

Latawiec z liści

Latawce są cudne, a taki, który można zrobić w przysłowiową minutę, jest rewelacyjną alternatywą zarówno dla małych znudzonych spacerem brzdąców jak i zmarzniętych długą zabawą „dorosłych dzieciaków”. Zbieramy duże liście, np. klonu, przywiązujemy nitką jeden do drugiego tak, by tworzyły linię, całość możemy dodatkowo przywiązać do patyka i gotowe. Biegając, liście układają się jak ogon latawca, szumią i cieszą oko feerią barw.

Segregowanie liści

Zbieramy z dzieckiem różnobarwne liście. Młodszemu możemy zaproponować ich posegregowanie według dominujących kolorów, starszaka możemy poprosić o posegregowanie liści według kształtów, rodzaju drzewa z jakiego pochodzą. Zabawa ta może być wprowadzeniem do rozmów na temat barw jesieni czy kolorów w ogóle, jak również na temat nazw drzew. Dodatkowo możemy rozszerzyć zabawę o dopasowanie do poszczególnych liści, owoców danego drzewa.

Mały Detektyw w akcji

Przygotowujemy dziecku karty pracy z obrazkami drzew i ich nazwami znajdującymi się w Waszej okolicy. Karty można zrobić samodzielnie lub pobrać z internetu z tzw. boxów, czyli platform wymiany materiałów Montessori. Po wykonaniu kart, wybieramy się na wycieczkę w poszukiwaniu drzew widniejących na obrazkach. Analogicznie można zrobić karty z obrazkami liści i bawić się w ten sam sposób. Można wreszcie połączyć te dwie zabawy. Po znalezieniu drzewa, można poprosić dziecko o znalezienie odpowiedniego kształtu liścia czy nawet przyporządkowanie jego owoców.

 

Zabawy w domu

 

Stworki – potworki vel Liściaki

Stworki – potworki vel Liściaki wyglądają nieziemsko (w końcu to stworki) na czarnym papierze. Wystarczy przykleić do niego liść i odpowiednio go ucharakteryzować. Dla przykładu z plasteliny można mu dorobić oczy, z nosków klonu zrobić wąsy, z jarzębiny uśmiech, ze słonecznika nogi itd. Efekt cudny!

Zamalowywanie liści

Na białym lub czarnym materiale, może być stara koszulka, rewelacyjnie wyglądają odwzorowane farbami kontury liści. Wystarczy przyłożyć liść do materiału, pociągnąć pędzlem w górę i w dół i gotowe. Można też liśćmi stemplować koszulkę. Wówczas cały liść pokrywamy farbą a następnie go odbijamy. Zabawa genialnie ćwiczy rękę, zaznajamia z różnymi kształtami liści, pozwala na samodzielny dobór kolorów podczas pracy, a co najważniejsze sprawia, że stara koszulka nabiera nowego wyrazu. Taka koszulka idealnie sprawdzi się podczas balu jesieni.

Tworzenie własnych jesiennych liści

Na grubszym papierze rysujemy różne kształty liści, które następnie wycinamy. Do torebek strunowych wlewamy po kilka rodzajów farb w kolorach jesiennych – żółtym, czerwonym, brązowym, wkładamy liście, zamykamy torebki i pozwalamy dziecku na swobodne ich malowanie poprzez głaskanie, uklepywanie, rozdeptywanie torebki z całą jej zawartością. Efekt bombowy, farby cudnie się przenikają, nadając liściom iście jesiennego widoku.

Liście z masy solnej

Przygotowujemy masę solną, rozwałkowujemy ją na dość cienki placek i wycinamy z niej liście. Można je przyozdobić rodzynkami, pestkami dyni, ziarnami słonecznika, grochem, migdałami, tym, co kto ma w domu, pamiętając o dość głębokim włożeniu ozdobników w masę, by po jej wyschnięciu, nie wypadały z niej. Liście można też zwyczajnie pomalować farbami, co również wygląda imponująco i świetnie nadaje się jako jesienna ozdoba domu. Należy tylko pamiętać, że jeżeli mamy w planach wieszanie takich liści, to przed suszeniem masy, należy zrobić w niej dziurkę. Bardzo to ułatwi późniejsze wieszanie.

Liściowa dopasowywanka

Na arkuszu papieru odrysowujemy różne kształty liści. Dobrze, by było ich dużo i by były wysuszone. Zabawa polega na tym, by dziecko przyporządkowało liście do ich odrysowanych kształtów. Trudniejszą wersją tej zabawy jest dopasowywanie liści tego samego rodzaju, ale różnej wielkości. Ta prosta zabawa, z niczego, ćwiczy spostrzegawczość, koordynację oko – ręka, uczy precyzji jak również utrwala nazwy roślin.        Udanej zabawy!

 

SPACEROWY NIEZBĘDNIK

Ubierając dziecko na jesienną wyprawę, pamiętajmy o tym, aby malca nie przegrzewać. Ubierz go na tzw. „cebulkę” – w lekką kurtkę lub pikowaną kamizelkę, która ogrzeje plecy, a kiedy wyjdzie słońce i zrobi się ciepło łatwo będzie ją zdjąć. Ważne są dobre i wygodne buty. Podczas każdego spaceru przydatne będą również wilgotne chusteczki, bowiem w czasie zabawy dziecko na pewno pobrudzi sobie ręce. Zawsze zabieraj ze sobą coś do picia i „na ząb”. Zmęczony bieganiem i zabawą maluch na pewno chętnie przekąsi „co nieco”.

 

 

 

 

 

 

Złóż obrazek:

 

 

 

Opracowały:

mgr Anna Sobocińska

mgr Justyna Pajdak