Archiwum kategorii ‘06 VI Kangurki’

„W kontakcie z ludźmi dzieci mają szansę zobaczyć nie tylko, jak inni radzą sobie z uczuciami i emocjami, ale też, jak ich własne przejawy emocji oddziałują na innych. Z punktu widzenia przystosowania społecznego i zdrowia psychicznego są to jedne z najistotniejszych dla dzieci doświadczeń”

Witam wszystkie dzieci, na naszej stronie. Choć obecny czas nie sprzyja nam wszystkim, spotykamy się z różnymi emocjami i sytuacjami. Nie powinniśmy zapominać o innych osobach i nie tylko w rodzinie. Pomagajmy sobie nawzajem. Pomaganie jest fajne, jak pamięć o innych i poświęcenie im uwagi.

Cieszę się bardzo, że o nas pamiętacie i wysyłacie zdjęcia z waszych prac, zabaw, spędzanego czasu poza przedszkolem. Mimo wszystko macie radosne buźki , potraficie się cieszyć czasem spędzonym z najbliższymi; a to jest cenny czas. Poniżej zamieszczam bardzo fajny film wsam raz na spędzenie wspólnego czasu w domowym kinie (przed telewizorem) :-), który pomoże wam zrozumieć dbanie o uwagę i poświęce jej innym osobom i dużym i małym. Zachęcam do obejrzenia.

„PAN PATYK”

Dla chętnych mała zagadka……

1. Z kim chłopiec sie zaprzyjaźnił?
2. Dlaczego chłopiec czuł się samotny?
3. Gdzie chłopiec sie wyprowadził?
4. Jak chłopiec miał na imię?
5. Jakie uczucia towarzyszą chłopcu?
   
   
   

Mam nadzieję, że się podobało. Zachęcam was również do narysowania własnego przyjaciela.

Pozdrawiam WAS wszystkich serdecznie, Katarzyna Jankowska

Drodzy Rodzice, Kochane Dzieci

Przedstawiam Wam propozycję zabaw na dziś, jednakże warto pamiętać, że po każdej formie aktywności bardzo ważny jest dla naszego organizmu odpoczynek.  Podczas odpoczynku nasze ciało się regeneruje i nabiera energii na pokonywanie codziennych wyzwań, dlatego po zakończonej intensywnej aktywności związanej z zabawą, zachęcam Was Drodzy Rodzice i Drogie Dzieci do relaksacji i odpoczynku, puszczając sobie w tle muzykę relaksacyjną.  https://www.youtube.com/watch?v=kgqw-4mH7Kw&t=4443s

1.      Poniżej znajduję się filmik, który można udostępnić dzieciom, aby razem z Panią wykonywały ćwiczenia.

2.      Zabawa rwąca rzeka

Wyobraźcie sobie, że przez Wasz pokój przepływa rzeka. Długi rwący potok rozciąga swoje brzegi od stołu, aż do kanapy lub od ściany do ściany, w zależności od rozkładu mieszkania. Musicie przejść na drugą stronę skacząc po kamieniach, ale tak, aby nie wpaść do wody. Czym są kamienie? Poduszkami jaśkami lub innymi kawałkami materiału. Rozłóżcie je na podłodze tak, aby przejście po nich nie było zbyt łatwe. I po każdym prawidłowym przedostaniu się na drugi brzeg zmieniajcie ustawienie. Oczywiście na trudniejsze, tak jakby to był kolejny level do przejścia w grze.

Ściskam, Karolina Kiełbasińska

Kochane dzieci!!! Zapraszam Was do popołudniowej zabawy „Słonko po deszczu”- zabawa rytmiczna do wiersza M. Kownackiej. Bardzo proszę Rodziców oprzeczytanie lub recytacje wiersza i razem z dziećmi ilustrowanie ruchem jego treści. W razie jakichkolwiek pytań lub trudności z wykonaniem zadań proszę o kontakt na e-mail:  k.plocienniczak@pm8kg.pl Pozdrawiam serdecznie Pani Kinga.

Słonko po deszczu
Pada deszczyk! Pada deszczyk!
i po liściach tak szeleści…
Kap! Kap! Kap!
(dzieci w przysiadzie bębnią rytmicznie palcami o podłogę)

Zatuliły kwiatki płatki,
główki chylą do rabatki!
Kap! Kap! Kap!
(dzieci opuściły nisko głowy)

Deszcz ustaje – płyną chmury –
Kwiaty wznoszą się do góry.
Ho! Ho! Ho!
(dzieci wznoszą stopniowo głowy i ramiona)

Wiatr tu pędzi na wyścigi,
Wiatr kołysze nam łodygi!
Chlapu!, chlap!
(dzieci w rozkroku kołyszą się na boki)

Biegną dzieci tu z ochotą:
Uważajcie – takie błoto!
Wiu! Wiuu! Wiuuu!
(dzieci biegają na palcach)

Byle słonko nam nie zaszło –
róbmy prędko z błota – masło!
Chlap! Ciap! Ciap!
(dzieci przebierają nogami w miejscu)

Teraz – baczność – kroki duże –
przeskoczymy przez kałużę!
Hop! Hop! Hop!
(bieg i podskoki)

Już pogoda – słonko świeci,
maszerują w pole dzieci –
Raz – dwa – trzy!

Witam Was kochani, będę starała się przybliżać wam tematy z zakresu podstawy programowej. Jeśli pojawią się trudności z wykonaniem jakiegoś zadania, proszę o informację zwrotną na e-mail służbowy : i.sokolowska-kot@pm8kg.pl

Zachęcam was do przesyłania zdjęć swoich wykonanych prac.

Nasz temat kompleksowy : Wiosna w Kołobrzegu.

Na początek proponuję wiosenną zabawę ruchową:

Wiosenny czarodziej – zabawa naśladowcza:

Rodzic, za pomocą wiosennej różdżki np. gałązki ,,zamienia” dziecko w wybrane zwierzę , a dziecko przyjmuje charakterystyczne pozy. Następnie można zamienić się rolami 🙂

Aktywność matematyczna:

Dzisiaj proponuję poćwiczyć klasyfikowanie, przeliczanie oraz szeregowanie przedmiotów, które macie w domu. Możecie wykorzystać w tym celu kolorowe klamerki,klocki, lalki, samochody,dinozaury, co tylko chcecie 🙂  

Przykładowe ćwiczenia : 

1) Dokonaj klasyfikacji klocków lego ze względu na kolor. Przelicz niebieskie klocki.

2)Uszereguj maskotki od najmniejszej do największej.

3)Zbuduj zamek z klocków. Przelicz ile czerwonych / zielonych/ niebieskich/ żółtych klocków wykorzystałeś w celu wzniesienia budowli.

4) Utwórz zbiór samochodów, klocków, figurek, maskotek. Porównaj zbiory. Który z nich zawiera najwięcej elementów, który najmniej?

Zamieszczam wam także przykładowe karty pracy. Wykonując je możecie poćwiczyć umiejętność tworzenia zbiorów,  porównywania liczebności zbiorów, klasyfikowania oraz szeregowania ze względu na wielkość oraz długość.

Aktywność muzyczna:

 Proponuję utrwalić naszą piosenkę : ,,Maszeruje wiosna”.

Słuchając piosenki, możecie poćwiczyć wyklaskiwanie rytmu. Proponuję także stukanie np. łyżką o szklanki z różnym poziomem napełnienia wodą. W nawiasach przy każdym wersie, przypominam inscenizację ruchową, której się uczyliśmy:

MASZERUJE WIOSNA

Tam daleko, gdzie wysoka sosna ( ręce wzniesione do góry) 
maszeruje drogą mała wiosna (marsz w miejscu)
ma spódniczkę mini, sznurowane butki (pokazujemy spódniczkę i wiążemy buty)
i jeden warkoczyk krótki. (pokazujemy włosy)

Maszeruje wiosna a ptaki wokoło (marsz)
lecą i świergoczą głośno i wesoło (machamy rękoma, naśladujemy skrzydełka)
Maszeruje wiosna, w ręku trzyma kwiat (  zaciskamy prawą pięść)
gdy go w górę wznosi – zielenieje świat. (unosimy prawą rękę)

Nosi wiosna dżinsową kurteczkę, (pokazujmy kurtkę)
na ramieniu małą torebeczkę (łapiemy się za ramię)
chętnie żuje gumę i robi balony (pokazujemy żucie gumy i robimy dłońmi balon)
a z nich każdy jest zielony. (ręce szeroko)

Maszeruje…

Wiosno, wiosno, nie zapomnij o nas (grozimy palcem, przecząco kiwamy głową)
każda trawka chce już być zielona ( pokazujemy trawę)
Gdybyś zapomniała, inną drogą poszła (smutna mina, wzruszanie ramionami)
zima by została mroźna.(krzyżujemy dłonie na ramionach)

Maszeruje…  

Pozdrawiam was serdecznie , Pani Iza 🙂

kpp_15_2b ldm-zbiory-bcw-1 (1) ldm-zbiory-bcw-2 mat-zbiory-1 mat-zbiory-5 szeregi-17a szeregi-26a-bc

Kochane dzieci, w tym trudnym czasie, spotykacie się z różnymi emocjami, nie zawsze tymi pozytywnymi. Czujecie smutek i złość, że nie możecie spotykać się z grupą, znajomymi oraz wychodzić na dwór. Jak obserwujemy na zdjęciach, które nam wysyłacie, mimo wszystko macie radosne minki , potraficie cieszyć się czasem spędzonym z najbliższymi. Miło na was popatrzeć, choć na zdjęciach 🙂

Poniżej zamieszczam dwa opowiadania, które pomogą wam zrozumieć dwie emocje:  cierpliwość oraz niezadowolenie. Pod każdym opowiadaniem znajdują się pytania, zachęcam do przeczytania 🙂

1) CIERPLIWOŚĆ:

– Joasiu, na święta przyjadą do nas: ciocia Renia, wujek Heniek i Martynka – zakomunikowała w środę mama.
No i przyjechali rano w Wielki Piątek.
– Jaka ta Joasia jest duża! – zachwyca się ciocia.
„Nic dziwnego, mam w końcu jedenaście lat” – myśli Joasia i oddaje siarczyste pocałunki cioci.
– A Martynka, jaka śliczna – odwzajemnia zachwyt mama.
Pięcioletnia dziewczynka uśmiecha się niepewnie i skubie spódniczkę.

Powitania, śniadanie, wesołe rozmowy, a potem…
– Joasiu, wyjdź z Martynką na spacer, bo mamy dużo pracy – stwierdza mama, a ciocia kiwa głową na zgodę.
Joasia bierze kuzynkę za rękę i wychodzą na podwórko. Po nocnym deszczu lśnią na nim spore kałuże.
– Mogę pobiegać? – pyta Martynka.
– A biegaj sobie – pozwala Joasia i puszcza jej małą rączkę.

Martynka biega jak szalona pomiędzy ławkami, w pewnym momencie potyka się i pada w największą i najbardziej błotnistą kałużę. Joasia podchodzi do niej wystraszona i zła.
– Buuu! – mała ryczy, cała wypaćkana błotem.
Joasia bierze ją znowu za rękę, ciągnie do mieszkania i już od progu przerażona krzyczy:
– Mamo, ciociu, Martynka wywróciła się, jest brudna!

Obie kobiety wychodzą do przedpokoju.
– To nic – mówi ciocia. – Zaraz zrobimy z tym porządek.
Pochyla się nad córeczką, delikatnie głaszcze ją po usmarowanej buzi i zabiera do łazienki.

Po chwili czysta i zadowolona Martynka pojawia się w kuchni. Joasia wkłada właśnie jajka do garnka. Na stole stoi cały pojemnik z jajkami przeznaczonymi na pisanki.
– Zaraz ci pomogę – mówi beztrosko mała do kuzynki i chwyta pierwsze z brzegu jajko.
Pac! Jajko ląduje na podłodze.
– Ojej… – Martynka tylko tyle z siebie wydobywa.

– Joasiu, weź papierowy ręcznik i zbierz to – mówi spokojnie mama.
Joasia ze złością i obrzydzeniem wykonuje polecenie.
– Co za ohyda – mruczy pod nosem.
– Nie denerwuj się, jak byłaś mała, też często ci coś nie wychodziło. Martynka dopiero się uczy. Myślę, że sporo może się nauczyć od ciebie – tłumaczy mama i patrzy z uśmiechem na córkę.

Słowa te dodają Joasi dużo otuchy. Dopiero teraz uważnie przygląda się kuzynce.
„Mała, ładna dziewczynka, chyba trochę do mnie podobna” – myśli.
Jajka już ugotowane na twardo, ostudzone i ufarbowane. Pora ozdobić je ślicznymi naklejkami. Obie dziewczynki siadają zgodnie i zabierają się do pracy.

– Asiu, nie mogę sobie poradzić, pomóż – prosi mała.
Naklejki ślizgają się jej w rączkach.
– Przytrzymam ci, oderwiesz papierek, powoli. O, jak się ładnie udało. A teraz nałożymy naklejkę na jajko – mówi spokojnie Asia i pomaga kuzynce wykonywać niełatwe dla niej czynności.
– Mamo – krzyczy z radością Martynka – zobacz, jak mi się udało.

W tym momencie do pokoju wchodzą wszyscy dorośli.
– Sama je zrobiłaś? – pytają Martynkę, podziwiając pisanki.
– To Asia mnie nauczyła – odpowiada z ożywieniem i rzuca się na szyję starszej kuzynce.

To były prawdziwie wesołe święta. Nikomu nie zepsuło humoru to, że Martynka kichnęła w sito z cukrem pudrem i spora jego część uniosła się w powietrze, ani to, że poplamiła odświętną sukienkę, ani jeszcze wiele innych drobnych przygód, które stworzyły niepowtarzalny urok tych dni.

Po przeczytaniu opowiadania odpowiedz na pytania:

1. Z kim Joasia i jej rodzice spędzali Wielkanoc?
2. Dlaczego Joasia denerwowała się na młodszą kuzynkę?
3. Jak reagowały na to mama i ciocia?
4. Co uświadomiła Joasi jej mama?
5. Jak od tej pory dziewczynka zachowywała się
   w stosunku do Martynki?
6. Jaka spotkała ją za to nagroda?
7. Czego nauczyła się Joasia?
8. Dlaczego te święta były udane dla wszystkich ?
9. Od kogo zależy klimat świąt?
10. Jakie uczucia towarzyszą udanym świętom?

2) NIEZADOWOLENIE

Rodzice i rodzeństwo nazywali Janka Królem Marudą Pierwszym. Nic mu się nie podobało i ciągle coś było nie tak. Śniegu spadło za mało, słońce świeciło za mocno, psy szczekały za głośno, a polewa czekoladowa w lodach okazała się za cienka.

Gdy wujek Stefan zaproponował mamie Janka, że zabierze chłopca na wakacje i oduczy go tego marudzenia, zapytała zdumiona:
– Jak chcesz to zrobić?
– Ja już mam swoje sposoby – odpowiedział z tajemniczym uśmieszkiem.
Siostra ufała mu, wysłała więc do niego na wieś swego najmłodszego syna.

Wuj Stefan mieszkał w malowniczej górskiej kotlinie. Gdy wysiadł z Jankiem z samochodu, na ich powitanie przybyła spora gromadka: ciocia, kuzyni, trzy psy i tłuściutki kot. Lord, kudłate psisko, w podskokach podbiegł do gościa i polizał go po policzku.

– Fuj! – skrzywił się Janek i zaczął szukać w plecaku chusteczek higienicznych. Ciocia i wujek popatrzyli na siebie znacząco.
– Lord od razu cię polubił! – wuj Stefan poklepał siostrzeńca po ramieniu.

Tego dnia ciocia podała na kolację ziemniaki z koperkiem, kwaśne mleko, chleb razowy z wiejskim masłem i serem oraz sałatkę z pomidorów. Kuzyni Janka zajadali z apetytem, tymczasem on grzebał widelcem w talerzu.
– No jedz, jedz, chłopaku. Co, nie smakuje ci? – wuj Stefan badawczo spojrzał na markotnego chłopca.
– W sumie może być, ja bym jednak zjadł pizzę. Można tu gdzieś zamówić? – zapytał Janek.

Pytanie rozbawiło wszystkich zgromadzonych przy stole.
– My tutaj pizzy nie zamawiamy. Jak sobie zasłużysz, to ciocia sama zrobi pizzę i doda do niej ziół ze swojego ogródka – tak wujek odpowiedział na Jankowe pytanie.
Janek zjadł więc jednego kartofla, pół kromki chleba i odrobinę sera. Był głodny i zły.

Położono go spać w pokoju na poddaszu. Pół nocy kręcił się z boku na bok. To zabrzęczała mucha, to któryś z kuzynów zachrapał. Gdy w końcu zasnął, wkrótce go obudzono, bo rodzina wujka wcześnie zaczynała dzień.
– Mycie przedłuża życie! – krzyknął jeden z kuzynów. – Janek, biegniemy do pompy!

Chłopcy myli się przed śniadaniem, polewając się wodą z wiaderka. Ile przy tym było śmiechu, krzyków, pisków, bo woda była prawie lodowata. Janek przyglądał się temu, krzywiąc się.
– Hartuj się, chłopie! – Wujek chlusnął na niego resztką wody z blaszanego wiadra.

Całe przedpołudnie chłopcy coś robili. Podlali ogród, nakarmili psy, wyczyścili klatki królikom, pozamiatali podwórze, obrali kartofle i nazbierali trochę jabłek na szarlotkę. Janek już chciał powiedzieć wujkowi, że jest gościem i powinien odpoczywać, nie pracować, lecz jakoś zabrakło mu odwagi.

Po obiedzie razem z kuzynami poszedł odwiedzić ich kolegę, Piotrka. Był to bardzo sympatyczny jedenastolatek. Pokazał Jankowi swój duży pokój, urządzony na strychu. Było w nim dużo fajnych rzeczy. Janek najpierw zapytał nowego kolegę, czy ma Internet. Gdy usłyszał, że nie, bardzo się zdziwił.
– To jak ty żyjesz? – zdumiony spoglądał na Piotrka.

Za chwilkę jednak zajął się oglądaniem przedmiotów zgromadzonych w pomieszczeniu na strychu. Stara klatka na ptaki, hamak zawieszony między belkami, lokomotywa z wagonikami wykonane z jakiegoś metalu. Kuzyn wyjaśnił Jankowi, że to żeliwo.

Wieczorem chłopiec już nie marudził przy kolacji. Zjadł to, co podała ciocia i pobiegł z kuzynami przygotowywać spanie w stodole. Każdego dnia marudził coraz mniej. U wuja Stefana było tyle atrakcyjnych zajęć dla przybysza z miasta.

Gdy nadszedł dzień pożegnania i rodzice przyjechali po Janka, ten, gdy tylko mama wysiadła z samochodu, złapał ją za rękę i poprowadził w stronę sadu.
– Mamusiu, chodź szybko! Zobaczysz, jaką huśtawkę zrobiliśmy między jabłonkami.
Mama ciepło uśmiechnęła się do wujka Stefana, a ten dobrotliwie pokiwał głową.

Po przeczytaniu opowiadania odpowiedz na pytania:

1. Dlaczego najbliżsi nazywali Janka Królem Marudą Pierwszym?
2. Gdzie mieszkał wuj Stefan?
3. Co wuj Stefan zaproponował mamie Janka?
4. Jak Janek zachowywał się u rodziny wujka na wsi?
5. Jak Janek spędzał czas w domu wujka Stefana?
6. Czym Janek różnił się od swoich kuzynów?
7. O co Janek zapytał Piotrka, gdy go odwiedził?
8. Co zainteresowało Janka w domu nowego kolegi?
9. Jak Janek przywitał się z mamą, gdy przyjechała zabrać go do domu?
10. O jakim sposobie na oduczenie Janka marudzenia mówił wuj Stefan?
11. Dlaczego wuj Stefan, patrząc na mamę Janka, twierdząco pokiwał głową? Co ten gest oznaczał?
12. Jakie cechy charakteru ma ktoś, kto jest wiecznie niezadowolony?

Polecam wam także bajkę z serii UBU:

Mam nadzieję, że pomożecie UBU dowiedzieć się co to są emocje 🙂

Zachęcam was również do wykonania własnego jabłuszka emocji, które pomoże wam pokazać, jak się czujecie. W załącznikach zamieszczam dwie wersje do druku. Zawierają one instrukcję wykonania.

Pozdrawiam serdecznie wszystkie dzieci, Izabela Sokołowska-Kot

Kochane Dzieci , jestem z was bardzo, bardzo dumna! Mimo trudnych warunków i  wielu ograniczeń potraficie świetnie organizować sobie czas. Wspaniale wykonaliście powierzone wam zadania. Cieszę się, że pamiętacie o aktywności fizycznej! Nie zapomnieliście także o skarpetkowym 21 marca oraz przepięknie szukaliście wiosny! 

Dziękuję za podzielenie się ze mną zdjęciami 🙂 Pozdrawiam i wysyłam uściski, wasza Pani Iza 🙂

[Pokaz zdjęć]

Drogie dzieci, 21-go marca rozpoczyna się kalendarzowa wiosna. Niestety nie jesteśmy w stanie wspólnie świętować tego dnia.  Dlatego, mam dla was kilka propozycji :

1) Wiosenny pokaz mody – powitajcie wiosnę kolorowym ubiorem zainspirowanym wierszykiem: 

Zawitała do mnie Wiosna

Kolorowa i radosna

W pracach dzieci słonko świeci

I z daleka bociek leci

Miś zaprasza na wycieczkę

By poruszać się troszeczkę

Pisklak mały, żółty cały

Na świat patrzy oniemiały

W wodzie rybki już pływają

Też o Wiośnie rozprawiają

I wiosenna nowa moda

W swej odsłonie jest gotowa

Co tej wiosny ubrać mamy?

Patrzcie proszę, przedstawiamy!

Te bluzeczki kolorowe

Odblaskowe i tęczowe

Są na pewno hitem Wiosny

Ja już nastrój mam radosny!

Warto także przypomnieć sobie wiersz, który wprowadziliśmy w marcu :

Jan Brzechwa

Przyjście wiosny

Naplotkowała sosna
Że już się zbliża wiosna.
Kret skrzywił się ponuro:
-Przyjedzie pewno furą…
Jeż się najeżył srodze:
-Raczej na hulajnodze.
Wąż syknął :-Ja nie wierzę,
Przyjedzie na rowerze.

Kos gwizdnął: -Wiem coś o tym,
Przyleci samolotem.
-Skąd znowu –rzekła sroka-
Ja z niej nie spuszczam oka
I w zeszłym roku w maju
Widziałam ją w tramwaju.
-nieprawda! Wiosna zwykle
Przyjeżdża motocyklem.

-A ja wam dowiodę,
Że właśnie samochodem.
-Nieprawda bo w karecie!
W karecie? Cóż pan plecie?
Oświadczyć mogę krótko,
Że płynie właśnie łódką!

A wiosna przyszła pieszo.
Już kwiatki za nią spieszą,
Już trawy przed nią rosną
I szumią –Witaj wiosno.

2) Muzyczna wiosna:

Maszeruje wiosna ( rozpoczęliśmy naukę tej piosenki- warto ją utrwalić)

Wiosna, wiosenka 

Bajkowa Drużyna – „Kolorowym Być Motylem”  

3) Filmy edukacyjne:

Wywiad z bocianem: 

Wiosna – pierwsze oznaki:

Ptaki wiosną: 

4) Pomysły na prace plastyczne:

Można wykorzystać co tylko znajdziecie w domu: makaron, widelec, patyczki do uszu, płatki kosmetyczne, pestki dyni czy nawet popcorn ( na załączonych zdjęciach zobaczycie propozycje).

Aby wspierać rozwój motoryki małej, warto pobawić się masami plastycznymi, instrukcje do ich stworzenia znajdziecie na stronie:

5) Wiosenne karty pracy :

Wiele ciekawych, wiosennych propozycji znajdziecie na stronach: 

 Przypominam , że 21 marca to także Światowy Dzień Zespołu Downa – może być to okazja do rozmowy z dziećmi na temat tolerancji, chęci niesienia pomocy innym, szacunku czy też  zrozumieniu. Aby pokazać , że wspieramy osoby z Zespołem Downa oraz integrujemy się z nimi warto założyć 2 różne skarpetki. (Możecie wysłać zdjęcia , które zamieszczę na stronie). 

 Pozdrawiam I ślę uściski.  MIŁEJ ZABAWY – Pani Iza 🙂

[Pokaz zdjęć]

Kangurki dostały zaproszenie do hotelu Marine, gdzie pracuje tata naszej Nikoli. Pan Tomek- tata pokazał przedszkolakom czym zajmuje się w hotelu. Dzieci zwiedziły cały obiekt i poznały zawody związane z obsługą gości hotelowych. Były i w piwnicy- na kręglach i dyskotece, w kawiarni z widokiem na morze i w apartamentach. Widziały pracę kucharzy, recepcjonistów i ratownika na basenie. Największą niespodzianką były warsztaty robienia pizzy z szefem kuchni i konsumpcja własnych wyrobów. Dzieciom wręczono dyplomy mistrza pizzy. Na koniec wizyty wszyscy dostali mile upominki. Dziękujemy za zaproszenie!

[Pokaz zdjęć]

Dzień dobry kochane Kangurki. Zamieszczam wiosenne karty pracy , aby urozmaicić  wam czas spędzany w domu. Mam nadzieję, że chętnie je rozwiążecie i po powrocie do przedszkola pokażecie jak pięknie pracowaliście w domu. Życzę dużo zdrówka, mam nadzieję, że wkrótce znów się spotkamy. Wasza Pani Iza 🙂

znajdz-intruza-20kol

znajdz-intruza-15kol

szeregi-20a

sudoku-wiosna-1-3×3-kol

polacz-w-pary-z5-6-kol

polacz-w-pary-z5-5-kol

polacz-w-pary-z5-4-kol

polacz-w-pary-z5-3-kol

polacz-w-pary-z5-2-kol

ldm-polacz-kropki-1-16

ldm-polacz-kropki-1-11

kratka-wiosna-4a

kratka-wiosna-3a

eprzedszkolaki_szlaczki_5

eprzedszkolaki_kwiatki_i_platki

eprzedszkolaki_chmurkowe_dodawanie

dorysuj-wg-wzoru-15

dorysuj-wg-wzoru-14

dorysuj-wg-wzoru-13

10-roznic-ulewa

10-roznic-przebisnieg

10-roznic-pani-wiosna

10-roznic-bocian

Z okazji Dnia Kobiet, chłopcy z grupy VI Kangurki wręczyli dziewczynkom laurki , kwiaty oraz złożyli najszczersze życzenia. 

[Pokaz zdjęć]

Grupa VI Kangurki wykonała swój własny Układ Słoneczny, używając w tym celu papierowych talerzyków. Dzieci wykonały tę wspólną pracę z ogromnym zaangażowaniem, utrwalając przy tym znajomość 8 planet Układu Słonecznego.

[Pokaz zdjęć]

Grupa VI wykonała dinozaury z patyczków higienicznych. Dzieci wykazały się pomysłowością i wyobraźnią, świetnie poradziły sobie z tym zadaniem !

[Pokaz zdjęć]

Na Kangurków z okazji Halloween czekało wiele konkursów, zabaw i mrocznej muzyki. Rodzice przygotowali dla dzieci wspaniałe stroje oraz pyszny poczęstunek. Jak widać dzieci bawiły się świetnie, co jest najważniejsze 🙂

[Pokaz zdjęć]

Grupa VI wykonała prace plastyczne, które wysłała dzieciom z przedszkola w Suchym Lesie w powiecie poznańskim. Kangurki kilka dni później otrzymały odpowiedź, były bardzo ciekawe jakie prace otrzymały. 

Wszystkim bardzo spodobał się ten pomysł.

[Pokaz zdjęć]

Z okazji urodzin Nina przygotowała dla grupy pyszne ciasteczka. Kangurki zaśpiewały sto lat i złożyły szczere życzenia solenizantce 🙂

[Pokaz zdjęć]

Kangurki świetnie uczą się współpracować. Coraz lepiej wykonują zadania w grupach. W październiku dzieci grupowo układały domino, puzzle oraz historyjki obrazkowe o tematyce jesiennej. Ponadto uczyły się także liczenia, szeregowania oraz kodowania.  Najbardziej atrakcyjna okazała się gra Double oraz karta pracy związana z kasztanowymi emocjami. Świetnie Kangurki! 🙂

[Pokaz zdjęć]

1 2 ►

Dnia 21 października obchodziliśmy grupowe urodziny naszej kochanej Basi. Z tej okazji zaśpiewaliśmy 100 lat oraz przekazaliśmy życzenia płynące prosto z serca. Basiu , bądź zawsze zdrowa i szczęśliwa z takim uśmiechem jak dzisiaj 🙂 

[Pokaz zdjęć]

Dzisiaj dzieci z grupy Kangurki obchodziły Światowy Dzień Uśmiechu. Z tej okazji czekało na dzieci wiele zabaw oraz uśmiechniętych kolorowanek. Spędziliśmy miło czas oraz dzięki pięknej pogodzie, bawiliśmy się na placu zabaw. Każdy otrzymał swój naklejkowy uśmiech 🙂  

[Pokaz zdjęć]

Dnia 4 października grupa VI spotkała się z funkcjonariuszami policji. Dzieci uczyły się jak poprawnie przejść przez jezdnię. Poprawnie wykonały ćwiczenia oraz odpowiadały na pytania. Na koniec zaśpiewały panom policjantom piosenki o numerach alarmowych, których uczyły się w przedszkolu. Kangurki spisały się na medal!

[Pokaz zdjęć]

Grupa Kangurków, dnia 30 września dostała zaproszenie ,,do lasu”. Dzięki uprzejmości pani Ady oraz grupy VII, mogliśmy przejść przez leśną ścieżkę, poczuć zapach lasu oraz posłuchać leśnych odgłosów. Pobudziliśmy niemal wszystkie zmysły, dziękujemy ! 🙂 

[Pokaz zdjęć]