Archiwum kategorii ‘Nowości’

DRODZY RODZICE, KOCHANE DZIECI

Poniżej znajdziecie kilka bajek logopedycznych. Zachęcam do wykorzystania ich podczas ćwiczeń logopedycznych. Bajki bardzo dobrze wpływają na cały aparat artykulacyjny. Jeśli napotkacie na jakieś problemy, proszę o kontakt- j.malag@pm8kg.pl

Pozdrawiam Was serdecznie.

Bajki logopedyczne

INDIANIE

Indianie wyruszają ze swojej wioski na polowanie. Żegnają się ze swoimi dziećmi (cmokając całujemy  palce  prawej  ręki)  i żonami (cmokając  całujemy  palce  lewej  ręki). Wsiadają na swoje konie i jadą (naśladujemy  językiem  tętent  koński, zmieniając brzmienie przez inny układ warg) przez most  (usta  jak  do  ,,u’’  i  kląskanie), a potem przez prerię (usta jak do ,,i’’ i kląskanie). Konie zmęczyły się  (parskanie)  i dają znak, że chcą pić:  ihaha, ihaha, ihaha. Indianie zatrzymują swoje konie:  prrr… prrr … prrr… Konie  piją (ruchy  języka  z  dołu  do  góry,  naśladujące  picie  zwierzęcia). Nagle Indianie ujrzeli zwierzynę i strzelili z łuku. Zbliżała się noc, więc musieli rozpalić ognisko. Nie mieli zapałek. Zaczęli od małej iskierki i musieli mocno dmuchać, żeby ognisko się rozpaliło (dmuchanie  w  złączone  ręce). Upiekli na ogniu zwierzynę i zrobili sobie ucztę (mlaskanie  i  oblizywanie  szeroko  otwartych  ust). Po pewnym czasie zachciało im się spać  (ziewanie) i zasnęli (chrapanie). Rano Indianie zwołali rozbiegane konie :  a-e-o, y-u-i   (przeciągamy  samogłoski). Wsiedli na nie i pojechali przez prerię (usta jak do ,,i’’, kląskanie ), a potem  przez most (usta jak do ,,u’’ i kląskanie ). Wrócili do wioski i witają się ze swoimi dziećmi (cmokając całujemy palce prawej ręki ) i żonami (cmokając całujemy palce lewej ręki ).

JĘZYCZEK WĘDROWNICZEK

Język wybrał się na wycieczkę do lasu. Pojechał tam na koniku (kląskanie językiem – naśladowanie konia). Na łące zatrzymał konia (prr). Następnie rozejrzał się dookoła (język ruchem okrężnym oblizuje wargi: górną i dolną). Potem wszedł do lasu (język chowamy w głąb jamy ustnej). Przeszedł las wzdłuż (język przesuwamy po podniebieniu w stronę jamy gardłowej) i wszerz (przesuwamy językiem za zębami górnymi i dolnymi). A wtedy przedarł się przez gęstwinę krzewów i drzew (język przeciskamy przez zaciśnięte zęby). Zauważył, że zrobiło się ciemno. Rozejrzał się w prawo i w lewo, spojrzał w górę i w dół (język przesuwamy z jednego końca ust do drugiego – od ucha do ucha, potem sięgamy nim nosa i brody – ćwiczenie powtórzyć kilka razy). Wsiadł na konia i pojechał do domu (klaskanie językiem).

BABA W BUZI

 Pewnego dnia baba, która mieszka u każdego w buzi robiła wielkie porządki. Najpierw umyła dokładnie ściany (przesuwanie języka w stronę policzków i dokładne ich „umycie”), potem umyła sufit (przesuwanie języka od zębów górnych do podniebienia); ponieważ i podłoga była brudna umyła ją dokładnie (opuszczany jak najniżej język, myjemy dolne dziąsła); Umyła także okna, najpierw ich stronę zewnętrzną, a potem od środka (przesuwanie języka po zewnętrznej stronie zębów, a potem po wewnętrznej); potem umyła schody (wysuwanie języka na brodę); następnie umyła komin ( dotykanie językiem do nosa); Kiedy baba spojrzała przez okno spostrzegła przechodzącą sąsiadkę i pomachała do niej (przesuwanie języka z jednego kącika ust do drugiego, usta przy tym ćwiczeniu powinny być szeroko otwarte); W ten sposób dom został wysprzątany.

„OSIOŁEK”

Na polanie bardzo smacznie spał sobie osiołek (chrapanie). Gdy nastał ranek, osiołek się zbudził, bardzo szeroko otworzył swoją buzię i ziewnął (ziewamy). Nagle poczuł się głodny. Nabrał więc sporo trawy do pyska (otwieranie i zamykanie buzi) i dokładnie zaczął ją żuć (żucie). Po swoim śniadaniu osiołek oblizuje ząbki żeby były czyste, każdy ząbek po kolei (przesuwamy językiem po zębach). Jedno źdźbło przykleiło się do podniebienia, trzeba je koniecznie oderwać (przesuwamy językiem po podniebieniu). Osiołek po swoim jedzeniu biega po polanie (kląskanie), a ruchy te naśladuje język – raz w górę (język do nosa). Raz w dół (język na brodę, buzia szeroko otwarta). Zmęczony osiłek podchodzi do strumyka i pije wodę (język zwinięty w rurkę). Przed nocnym spaniem osiołek dokładnie myje każdy ząbek (język przesuwamy po wewnętrznej i zewnętrznej ścianie zębów) oraz policzki (językiem przesuwamy po wewnętrznej stronie policzków)

ŚNIADANIE PUCHATKA

Kubuś Puchatek obudził się rano, przeciągnął i bardzo mocno ziewnął ( ziewanie). Poczuł, że jego brzuszek jest pusty wyruszył wiec do lasu na poszukiwanie miodu. Idzie wyboistą ścieżką (przesuwamy językiem po zębach) rozgląda się w prawo i lewo. Próbuje wyczuć gdzie jest dziupla z miodem (kilka razy wdychamy powietrze nosem, a wydychamy ustami) stanął przed wysokim drzewem. Spojrzał w górę (językiem dotykamy górnej wargi) i zobaczył dziuplę, z której wypływał pyszny miodzik. Kubuś zaczął więc wspinać się po drzewie. Sięgnął łapką do dziupli i wyjął ją oblepioną miodem. Oblizał ją całą dokładnie (wysuwamy język z buzi i lekko ruszamy w górę i w dół) i wsuną łapkę ponownie i znowu ja oblizał. Podczas jedzenia Puchatek pobrudził sobie pyszczek. Teraz próbuje go wyczyścić. Oblizuje wiec językiem dokładnie wargi, dotyka do kącików ust, a na koniec oblizuje ząbki. (usta cały czas szeroko otwarte). Misiu poczuł ,że jego brzuszek jest już pełen. Zszedł z drzewa i ruszył w drogę powrotną. Musiał iść tą samą wyboistą dróżką (dotykamy czubkiem języka do każdego ząbka na górze i na dole), więc gdy doszedł do swojego domku był bardzo zmęczony (wysuwamy język na brodę i dyszymy). Położył się do łóżeczka i zasnął (chrapiemy).

MAŁA MYSIA

Wczesnym rankiem mała myszka Mysia wyszła ze swojej norki na poszukiwanie przygód (język wysuwamy daleko do przodu). Rozgląda się ciekawie dookoła (język oblizuje szeroko otwarte usta). Zastanawia się w którą stronę iść na spacer: w lewo czy w prawo. Poszła w lewo i weszła do gęstego lasu. Rozgląda się (oblizywanie warg). Patrzy w górę na rosnące drzewa (do nosa) i w dół na mięciutki mech (na brodę). W oddali słychać odgłosy leśnych ptaków. Mała myszka próbuje je naśladować: kukukukuku- tak kuka kukułka, huuhuu, huuhuu – teraz słychać sowę; puk, puk – to dzięcioł stukający w drzewo. Po krótkiej wędrówce Mysia doszła na polanę poczuła się zmęczona i głodna. Wyjęła z torby śniadanie i zaczęła je jeść ( naśladujemy ruchy żucia). Po śniadaniu Mysia oblizuje wąsik(górna warga) oraz ząbki (górne i dolne zęby) zrobiło się późno i Mysia postanowiła wrócić do domku. A tam czekała na nią niespodzianka. Przyszli do niej goście: kurka (kokoko), żabka (kum, kum), i kaczuszka (kwa, kwa) Mysia powitał ją serdecznie (cmokając całujemy palce obu rąk) poczęstowała ich herbatą. Ale picie było gorące, wiec goście musieli mocno dmuchać, aby je ostudzić (dmuchamy). Gdy nastał wieczór goście pożegnali się i poszli do domu (cmokamy palce). Myszka poszła do łazienki, aby się umyć. Umyła zęby i wypłukała usta (nabieramy powietrza i poruszamy policzkami). Potem ubrała piżamkę i poszła spać (chrapanie). Dobranoc Mysiu!

Drodzy rodzice

poniżej proponuję ćwiczenia, które możecie wykonać wspólnie z dziećmi celu przeciwdziałania wadom postawy.

ćwiczenia wykonujemy w czystym, przewietrzonym pokoju na kocyku lub karimacie.

każde ćwiczenie wykonujemy po około 10 razy.

nie wolno ćwiczyć na bezdechu! ćwiczenia powinniśmy wykonywać codziennie.

jeśli napotkacie na jakieś trudności proszę o kontakt j.malag@pm8kg.pl

DOMOWE ĆWICZENIA KOREKCYJNE PRZECIW STOPIE PŁASKIEJ I PŁASKO-KOŚLAWEJ

1.MARSZ NA PALCACH

MARSZ NA ZEWNĘTRZNYCH KRAWĘDZIACH STÓP                                             

PALCE ZGIĘTE PODESZWOWO

PALUCH DOTYKA PODŁOGI

2. SIAD PROSTY  

NAPRZEMIENNE ZGINANIE I PROSTOWANIE STÓP

W STAWACH SKOKOWYCH

Z RÓWNOCZESNYM ZGINANIEM PALCÓW

3. SIAD NA PODŁODZE

PALCAMI STÓP CHWYT WORECZKÓW (MOGĄ BYĆ

KAWAŁKI MATERIAŁU, SKARPETKI)

I ICH RZUT DO WYBRANEGO CELU

4. SIAD NA PODŁODZE

CHWYT PIŁKI PODESZWAMI  STÓP

(WSZYSTKIE PALCE STÓP NA PIŁCE)

I WYRZUT  PIŁKI

5.SIAD NA KRZEŚLE LUB TABORECIE

(PLECY OPARTE WTEDY O ŚCIANĘ)

ZWIJANIE PALCAMI STÓP KOCYKA

LUB RĘCZNIKA  (DLA UTRUDNIENIA

MOŻNA NA KOCYKU POSTAWIĆ CIĘŻAREK)  

6. SIAD NA PODŁODZE

RĘCE PODPARTE Z TYŁU

ZDEJMOWANIE LUŻNEJ SKARPETY

STOPY ĆWICZĄ NA ZMIANĘ         

7. SIAD NA KRZEŚLE LUB TABORECIE

(PLECY OPARTE WTEDY O ŚCIANĘ)

POMIĘDZY PALCAMI OŁÓWEK

PISANIE NA KARTCE PAPIERU (KÓŁKA, TRÓJKĄTY ITP.)

8. LEŻENIE TYŁEM (NA PLECACH)

TOCZENIE PALCAMI STÓP PIŁKI PO ŚCIANIE W GÓRĘ I W DÓŁ

9. W POZYCJI STOJĄC

CHWYT WORECZKA PALCAMI STOPY I

RZUT DO OKREŚLONEGO CELU NP. PUDEŁKA

10. W POZYCJI STOJĄC

CHWYT WORECZKA PALCAMI STOPY I PODAWANIE WORECZKA DO RĘKI

AUTOKOREKCJA PRZED LUSTRM

STOJĄC PRZODEM I BOKIEM

KORYGOWANIE USTAWIENIA:

–  GŁOWY

–  BARKÓW

–  TALII

–  KOLAN

–  STÓP

–  BRZUCHA

–  ŁOPATEK

–  STÓP

ZWRACAMY UWAGĘ NA USTAWIENIE STÓP

DOMOWE ĆWICZENIA KOREKCYJNE PRZECIW SKOLIOZIE U DZIECI OD 4 – 7 R.Ż.

1.STANIE PRZED KRZESŁEM

RĘCE W GÓRĘ – WDECH

OPAD Z POŁOŻENIEM DŁONI NA OPARCIU KRZESŁA- WYDECH

2. SIAD NA KRZEŚLE

SKŁON TUŁOWIA W PRZÓD

RAMIONA W DÓŁ – POWOLNY WYDECH

3.SIAD KLĘCZNY;

RAMIONA UGIĘTE W ŁOKCIACH

SKŁON W PRZÓD,

DALEKIE WYSUNIĘCIE RAMION PO PODŁODZE;

GŁOWA SCHOWANA MIĘDZY RAMIONAMI

POWRÓT DO SIADU KLĘCZNEGO

4. MARSZ PO MIESZKANIU                                                      

DMUCHANIE NAD GŁOWĄ PIÓRKA                                    

(ĆWICZENIE KRĘGOSŁUPA SZYJNEGO                            

I KOORDYNACJI – WZROK-RUCH)                                             

5.LEŻENIE TYŁEM

NOGI UGIĘTE W KOLANACH

PRZENIESIENIE RĄK ZA GŁOWĘ-  WDECH 

POWRÓT RĄK  PRZODEM-  WYDECH

6.  LEŻENIE TYŁEM (NA PLECACH)

NOGI UGIĘTE

SKRĘTY KOLAN W PRAWO I W LEWO

(DOTYKAĆ KOLANAMI DO PODŁOGI)

RAMIONA WZDŁUŻ TUŁOWIA

PO ZAKOŃCZENIU ĆWICZEŃ AUTOKOREKCJA PRZED LUSTREM – TAK JAK WYŻEJ

ZWRACAMY UWAGĘ NA POSTAWĘ CIAŁA I POMAGAMY DZIECKU W JEJ SKORYGOWANIU

Przedstawiam Wam propozycje zabaw i form aktywności dla Krokodylków.

1. Zestaw porannych zabaw ruchowych. Wiosenny wiatr – zabawa ruchowa z krążeniem rąk.

Stajemy z dzieckiem w parze naprzeciwko siebie. Wykonujemy wyprostowanymi rękami obszerne krążenia. Krążenia rąk mogą być:

– wolne lub szybkie,

– symetryczne lub asymetryczne,

– w przód lub w tył.

W czasie krążenia dzieci naśladują wiejący wiatr, szumiąc: szszsz…Zmieniają natężenie: cicho, głośno, coraz ciszej, coraz głośniej.

Wiosenne chmury – zabawa oddechowa.

Dzieci rozganiają ciemne chmury, nabierają powietrza nosem i wypuszczają ustami. Zabawę powtarzamy kilka razy.

Słonko świeci, deszczyk pada – zabawa z elementami skoku obunóż.

Dzieci swobodnie spacerują po sali. Na hasło: Słonko świeci – cieszą się i wykonują podskoki obunóż w górę. Na hasło: Deszczyk pada – przeskakują obunóż przez kałuże, w przód i w tył.

Wąchamy kwiaty – zabawa bieżna. Rozkładamy na dywanie koła z szarf (może być coś innego) – kwiaty. Na sygnał dzieci biegają między szarfami tak, by ich nie poruszyć. Co jakiś czas mówimy: Stop! Wąchamy kwiaty. Wtedy dzieci klękają wokół szarf, wciągają powietrze nosem i wypuszczają ustami. Na zakończenie dzieci maszerują za Wiosną w rytm marsza.

• Wiosenny quiz – odpowiadanie na pytania.

Dajemy dziecku czerwoną oraz zieloną buźkę wyciętą z papieru. Rodzic podaje zdania prawdziwe i fałszywe, a dzieci odpowiadają, podnosząc odpowiednią buźkę: zieloną – kiedy zdanie jest prawdziwe, czerwoną – gdy jest nieprawdziwe. Przykładowe zdania:

Wiosną codziennie pada śnieg.

Bocian ma fioletowy dziób.

Zwiastunem wiosny jest róża.

Wiosną liście zmieniają kolor na żółty i spadają z drzew.

• Wiosenne kwiaty – rozmowa na podstawie ilustracji.

Jeżeli mamy możliwość to prezentujemy ilustracje i zdjęcia wiosennych kwiatów: przebiśniegów, krokusów, pierwiosnków, hiacyntów, tulipanów, żonkili, kaczeńców. Omawiamy wygląd kwiatów, wyjaśniamy pojęcie „rośliny chronione” i wskazuje kwiaty, które są w Polsce pod ochroną: przebiśnieg, krokus, pierwiosnek. Następnie podaje nazwę kwiatka, a chętne dziecko wskazuje go na ilustracji i dzieli jego nazwę na sylaby i wskazuje ich ilość.

• Praca plastyczna hiacynt- stemplowanie. (kartka papieru, brązowa kredka, zielona kartka, nożyczki, klej, farby plakatowe, patyczki higieniczne złączone gumką lub związane)

Jedną z ciekawszych technik plastycznych jest stemplowanie Zazwyczaj kojarzy się ona ze stemplami wykonanymi z ziemniaka, ale stemplować można prawie wszystkim. Podczas wykonywania tej pracy warto też zwrócić uwagę na możliwość łączenia farb i tworzenia nowych barw.

Instrukcja, jak wykonać pracę plastyczną, zamieszczona jest poniżej. Podczas jej wykonywania zwracamy uwagę na estetykę pracy i zachowanie porządku na stanowisku po jej skończeniu. Zachęcamy dziecko do samodzielnego sprzątania (tak jak w przedszkolu wdrażamy dzieci do samodzielności).

•  Wiersz: „Kwiaty wiosny” autor: Bożena Forma

Krokus, hiacynt i tulipan

wiosnę chciały dziś powitać.

Wdzięcznie wszystkim się kłaniają

między sobą coś szeptają.

Nagle deszczyk je podlewa,

miło szumią wkoło drzewa.

Do słoneczka główki wznoszą

o promyki ciepłe proszą.

• Pamiętamy o dbaniu i obserwowaniu naszych hodowli
• Zabawa ruchowa połączona z naśladowaniem głosów zwierząt:

• Bocian (kle, kle ) –stoimy na jednej nodze

• Żaba ( kum, kum ) – skaczemy w przysiadzie

• Ptaki (fi u, fi u, tijo, tijo ) biegamy i machamy „skrzydełkami”

• Kukułka ( ku, ku ) – przysiad

• Mucha (bzz)- bieg na czworakach

• Zachęcam do wykonania karty pracy załączonej poniżej.

Kochane Tygryski, dziś zachęcam Was do wykonania zadań z matematyki. Chciałabym, abyście przypomnieli sobie znaki + i –  Wiem, że lubicie zadania na dodawanie i odejmowanie; bardzo dobrze radzicie sobie z przeliczaniem. Otwórzcie proszę karty pracy nr 3 na stronie 72 (kto nie ma kart pracy, proszę aby spróbował wykonać zadania na podstawie zamieszczonych poniżej zdjęć).

Proszę przyjrzyjcie się uważnie wszystkim obrazkom, opowiedzcie co na nich widzicie?; co się na nich dzieje? Zastanówcie które działania będą pasowały do poszczególnych obrazków; policzcie i połączcie obrazek właściwym wynikiem. Pamiętajcie, jeśli będzie Wam trudno policzyć, możecie użyć kredek, guzików, palców,… Myślę, że to zadanie nie sprawi Wam większego problemu, a przy okazji poćwiczycie dodawanie, odejmowanie, przeliczanie, utrwalicie znajomość cyfr i znaków, a także umiejętność układania zadań.

Jeśli już wykonacie kartę nr 72, popatrzcie, proszę na stronę 73.

Zadanie 1 polega na tym, aby na każdej wieży z kostek było 10 oczek. Popatrzcie uważnie, policzcie ile już jest narysowanych oczek i powiedzcie ile należy jeszcze dorysować? Z pierwszą wieżą na pewno nie będzie problemu, natomiast przy kolejnych podpowiem Wam, że może być kilka prawidłowych rozwiązań.

A teraz zadanie 2- wykonanie go pozwoli Wam utrwalić kierunki w przestrzeni. Jeśli ktoś jeszcze nie pamięta, która to lewa, a która prawa strona; przypominam, że wystarczy chwilkę poskakać, a potem położyć obie dłonie na klatce piersiowej- tam, gdzie czujemy bicie serca, to lewa strona naszego ciała. Kiedy już to ustalicie, popatrzcie na strzałki, odczytajcie je po kolei (od lewej do prawej), a następnie spróbujcie ustalić, którą drogą pojechały dzieci na wycieczkę rowerową- narysujcie ją po śladzie. Powodzenia!

Jeśli już wykonaliście wszystkie zadania proponuję kilka ćwiczeń gimnastycznych. Może uda Wam się namówić rodziców lub rodzeństwo. Do wykonania tych ćwiczeń potrzebna będzie strona z gazety, może być też niepotrzebna kartka i oczywiście wygodny strój (najlepiej gimnastyczny). Zaczynamy.

1. Marsz po wyznaczonej przestrzeni z gazetą w ręce, przez chwilę.
2.  Następnie spróbujcie położyć gazetę na głowie i stanąć na baczność.
3. „Skoki”- skakanie z gazetą  między  kolanami.
4. ,,Czytanie gazety” – siad ugięty, stopy na gazecie, ręce opierają sie za plecami. Przesuwamy gazetę równocześnie obiema stopami, po podłodze, do przodu i z powrotem (powtarzamy 5 razy).
5. Kwiaty kwitną i więdną  na łące – stajemy na gazecie, po woli przechodzimy do pozycji kucznej (skulonej, głowy schowane), następnie powoli podnosimy się, rozprostowujemy ręce, nogi, tułów i wyciągamy ramiona w górę i wracamy do pozycji kucznej (powtarzamy 5 razy).
6. „Owady na łące”- stoimy na gazecie (na podłodze), w pewnej chwili owad wylatuje ze swojego domku, lata nad łąką, na sygnał wraca do domku (powtarzamy kilka razy).
7. „Piłeczki” – gazeta zgnieciona w kulkę, podrzucanie jej prawą ręka, lewą ręką, oburącz, przerzucanie z ręki do ręki.
8. „Raki ” – podpór przodem z gazetą na brzuchu, poruszamy się z nogami do przodu. 
9. „Rzuć  do celu” – zrzucanie kulek z gazet do ustalonego celu.

10.„Tocz się tocz piłeczko” – siedzimy w siadzie klęcznym (na piętach) i próbujemy przesuwać  kulkę przez  dmuchanie na nią.

Mam nadzieję, że wszystkim udało się dotrwać do końca. Gratuluję.

Pozdrawiam Was. Pani Asia

Jeśli chcecie podzielić się zdjęciami ze swoich aktywności (dziękuję Wiktorowi i Oskarowi- pięknie pracujecie) prześlijcie je na adres j.malag@pm8kg.pl

Jeżeli coś sprawia Wam problem, proszę również o kontakt.

MUCHOMORKI GRUPA III

ZADANIE NA CZWARTEK 26.03.2020

Kochani! dzisiaj jest czwartek dlatego mamy zajęcia plastyczne. Zanim zrobicie piękną pracę,  wykonajcie pewne ćwiczenia…

1. ćwiczenie oddechowe ” Wiosenny wietrzyk„, będzie ci potrzebny paseczek zielonej bibuły lub po prostu chusteczka higieniczna. Dmuchaj w bibułę/chusteczkę wykonując wdech nosem i długi wydech ustami.

2. Rozwiąż wiosenne zagadki

Kiedy z łąki zniknie rosa,
do słodyczy leci… (osa)

Dziś podadzą nam na stoły
miodek pracowite… (pszczoły)

Bzyka ciągle koło ucha
ta natrętna mała… (mucha)

Ich nad łąką lata tyle
różnobarwne to… (motyle)

Miło czytać dzieciom wiersze,
gdy za oknem słychać… (świerszcze)

Jest w kropeczki, szuka słonka
śpi na listkach – to… (biedronka)

Na lot nocą sposób ma
szara, niepozorna… (ćma)

Bardzo lubi leśny gąszcz
i brzmi w trzcinie – zwie się… (chrząszcz)

3. Teraz wykonaj wiosenną łąkę-malowanie palcami, będą ci potrzebne farby plakatowe, biała kartka i palce.

Zamocz paluszki w zielonej farbie zrób trawkę i łodygi kwiatów, następnie narysuj kwiaty kolorami jakie lubisz najbardziej, potem słoneczko, chmurki i motylek….Pamiętaj, że do pracy używasz tylko paluszki, a kiedy zmieniasz kolor umyj je lub wytrzyj w mokrą chustkę. Pracę powieś w widocznym miejscu. Powodzenia. 

Ania Krysztofiak.

 26.03.2020 r. Grupa VII poranek 

Drodzy Rodzice. Kochane Żuczki

poniżej przedstawiam propozycje zabaw i form aktywności na dzisiejszy dzień.

1. „Wiosenny wiatr”- ćwiczenia oddechowe: dzieci dmuchają na chmurki (wycięte z papieru) zawieszone na nitkach tak, aby wprawić je w ruch. Regulują siłę oddechu w zależności od poleceń: lekki wietrzyk, silny wiatr, wichura. 

2.”Wiosenne masażyki”- zabawa relaksująca: masażyki w parach ( rodzic i dziecko, rodzeństwo). Siedzimy w parach jedno za drugim, rysują na plecach przedmioty, zjawiska związane z wiosną, np. słońce, lekki deszczyk, wiosenną burzę, motyle. 

3. Zestaw ćwiczeń porannych :” Wiosenna gimnastyka”

” Powitanie ciała”: Dzieci tańczą indywidualnie w rytm muzyki. Do ruchu włącza się całe ciało. Kolejno tańczą : ręce , głowa, ramiona, tułów. Gdy muzyka ucichnie, np. czoło wita się z kolanem, nos wita się z dłonią. 

„Kwiaty rosną” : Dzieci naśladują kwiaty. przysiad podparty- „kwiaty zwiędły”, powolny wyprost do wspięcia na palce- „kwiaty rosną po deszczu.

„Maszeruje wiosna”: Marsz zwykły, we wspięciu na palcach, marsz na zewnętrznych i wewnętrznych krawędziach stóp. Podczas marszu dzieci śpiewają piosenkę „Maszeruje wiosna”.  

4. Czynności sanitarne i higieniczne przed i po śniadaniu. Proszę pamiętać o dokładnym myciu rąk przed posiłkiem. Zaufajcie dzieciom w domu i pozwólcie samodzielnie skomponować posiłek – np. kanapki. Kochani pamiętajcie o myciu ząbków po posiłku.

5. Aktywność gimnastyczna: joga dla dzieci.

6. Aktywność matematyczna:  

„Sklep z zabawkami”- zabawa w sklep. Dzieci kupują i sprzedają na zmianę z siostrą, bratem lub rodzicem. Rozpoznawanie i nazywanie zabawek; przeliczanie zabawek; tworzenie zbiorów ( lalki, misie, auta, klocki, książeczki). Porównywanie zabawek posługując się pojęciami :duże, małe, mniejsze, większe. Porównywanie liczebności zbiorów.Określanie jakich zabawek jest najwięcej a jakich najmniej ( szacowanie). 

Serdecznie pozdrawiam Ada Andziak

Kochane dzieci!!! Zapraszam Was do popołudniowej zabawy „Słonko po deszczu”- zabawa rytmiczna do wiersza M. Kownackiej. Bardzo proszę Rodziców oprzeczytanie lub recytacje wiersza i razem z dziećmi ilustrowanie ruchem jego treści. W razie jakichkolwiek pytań lub trudności z wykonaniem zadań proszę o kontakt na e-mail:  k.plocienniczak@pm8kg.pl Pozdrawiam serdecznie Pani Kinga.

Słonko po deszczu
Pada deszczyk! Pada deszczyk!
i po liściach tak szeleści…
Kap! Kap! Kap!
(dzieci w przysiadzie bębnią rytmicznie palcami o podłogę)

Zatuliły kwiatki płatki,
główki chylą do rabatki!
Kap! Kap! Kap!
(dzieci opuściły nisko głowy)

Deszcz ustaje – płyną chmury –
Kwiaty wznoszą się do góry.
Ho! Ho! Ho!
(dzieci wznoszą stopniowo głowy i ramiona)

Wiatr tu pędzi na wyścigi,
Wiatr kołysze nam łodygi!
Chlapu!, chlap!
(dzieci w rozkroku kołyszą się na boki)

Biegną dzieci tu z ochotą:
Uważajcie – takie błoto!
Wiu! Wiuu! Wiuuu!
(dzieci biegają na palcach)

Byle słonko nam nie zaszło –
róbmy prędko z błota – masło!
Chlap! Ciap! Ciap!
(dzieci przebierają nogami w miejscu)

Teraz – baczność – kroki duże –
przeskoczymy przez kałużę!
Hop! Hop! Hop!
(bieg i podskoki)

Już pogoda – słonko świeci,
maszerują w pole dzieci –
Raz – dwa – trzy!

SZANOWNI RODZICE!

od 25 marca będziemy umieszczać zadania dla dzieci w takiej formie, aby realizowana była podstawa programowa wychowania przedszkolnego. Zadania będą dostosowane do możliwości dzieci. Jednocześnie prosimy, aby w miarę możliwości realizować te zadania z dziećmi w domu. Jeżeli ktoś z Państwa miałby kłopot z realizacją zadań prosimy o kontakt na służbową pocztę elektroniczną. (k.krzysztofiak@pm8kg.pl) Pozdrawiam serdecznie. Anna Krysztofiak

Kształtowanie poczucia własnej wartości u dziecka – jak pomóc i nie przeszkodzić.

1. Wprowadzenie

            Poczucie własnej wartości jest pojęciem wieloznacznym i różnie pojmowanym. Używa się go zamiennie z terminami „samoocena”, „szacunek dla samego siebie”, „mniemanie o sobie”, „dobre samopoczucie”. „samoakceptacja”.

            Poczucie własnej wartości jest jedną z najważniejszych składowych osobowości oraz głównym regulatorem ludzkiego zachowania, ma duży wpływ na stosunek człowieka do siebie i do świata, w pojęciu tym zawierają się: poczucie własnej godności, szacunek do siebie, pewność siebie, zdolność podtrzymywania pełnionych ról, a także przekonanie jednostki, że potrafi ona poradzić sobie z wyzwaniami.

2. Poczucie własnej wartości jako mechanizm regulujący zachowanie.

            Poczucie wartości własnej stanowi jedną z najwcześniejszych i zarazem najważniejszą strukturę regulującą zachowanie. Dzięki niemu u człowieka kształtuje się poczucie pewności, że jest się  kimś szczególnie cennym dla otoczenia. Taka pewność jest podstawowym źródłem dobrego samopoczucia oraz warunkuje utrzymanie równowagi psychicznej. Osoba z wysokim poziomem poczucia własnej wartości wierzy w swoje możliwości i lepiej radzi sobie z lękiem i problemami w sytuacjach trudnych.  

Prawidłowe poczucie własnej wartości zapewnia:

• Umiejętność dostrzegania w sobie pozytywnych cech
• Wiarę we własne możliwości
• Skuteczność w realizacji ustalonych planów
• Szacunek do siebie i innych
• Umiejętność rozwiązywania konfliktów
• Umiejętność przyznawania się do popełnianych błędów oraz umiejętność przyjmowania krytyki
• Gotowość do udzielania wsparcia innym, a także do przyjmowania pomocy
• Asertywność
• Przedsiębiorczość i kreatywność
• Zdolność do radzenia sobie ze zmianami, elastyczność w działaniu

Osoby z negatywnym stosunkiem do siebie cechuje:

• Skupianie się na słabych stronach i zagrożeniach
• Niskie poczucie własnej godności
• Brak radości życia
• Postrzeganie trudności jako przeszkód, nie do pokonania
• Nieumiejętność nawiązywania bliskich relacji i jednocześnie lęk przed samotnością
• Silna obawa przed zmianami

3. Kształtowanie się poczucia własnej wartości w środowisku rodzinnym

            Najważniejszy okres rozwoju samooceny przypada na dzieciństwo i etap dorastania. W miarę rozwoju zmienia się źródło samooceny – dzieci w wieku przedszkolnym przywiązują największą uwagę do opinii dorosłych na swój temat.

            Dwa podstawowe elementy wpływające na poczucie własnej wartości u dziecka to: wielkość rozdźwięku między tym, czego dziecko pragnie, a tym co udało mu się osiągnąć oraz poczucie wsparcia, jakiego doświadcza ze strony jego bliskich. Dodatkowo należy wyróżnić: wygląd zewnętrzny, sprawność fizyczną dziecka, odnoszone sukcesy i niepowodzenia, porównywanie siebie z innymi osobami oraz sytuacje doświadczane w domu i poza nim.

            Na kształtowanie się pozytywnego obrazu własnego ja mają wpływ:

• Zaufanie rodziców wobec instynktów badawczych dziecka
• Wskazywanie dziecku możliwości jakie daje świat, zamiast dostrzegania wyłącznie zagrożeń
• Przekazanie mu odważnego podejścia do życia
• Przekazywanie mu pozytywnych komunikatów, okazywanie czułości
• Unikanie wytykania wad i błędów
• Konstruktywne karcenie, które odnosi się do zachowania, nie do osoby
• Dawanie otuchy po porażce i udzielanie pomocy w rozwijaniu talentów
• Wzmacnianie pozytywnych cech dziecka i próba zrozumienia występowania negatywnych
• Aktywne i uważne słuchanie, chwalenie
• Rozwijanie pewności siebie, przekazywanie pozytywnych wzorców
• Nie stosowanie przemocy
• Jasne i precyzyjne granice
• Unikanie ośmieszania i poniżania
• Stawianie oczekiwań, które dziecko jest w stanie spełnić

Ważny w procesie kształtowania poczucia własnej wartości dziecka jest również sposób wychowywania dziecka. Stawianie dziecku zbyt wysokich wymagań, nadmierna surowość rodziców i niezadowolenie z rezultatów pracy dziecka prowadzi u niego do poczucia niższości oraz nadmiernego perfekcjonizmu.

W rozwoju prawidłowej samooceny istotne są także komunikaty jakie rodzice kierują do dziecka. Szczególnie negatywnie na ten rozwój wpływają:

• Komunikaty karzące (np. „A nie mówiłam, że się do tego nie nadajesz.”)
• Komunikaty wyręczająco-opiekuńcze (np. „Zaraz ci pomogę, napiszę to od nowa”)
• Komunikaty strukturalizujące (daje gotową receptę na to, jak dziecko ma zachować się w danej sytuacji oraz jest pełen poleceń, które dziecko ma wykonać, np. „Musisz do niej zadzwonić, powiedzieć jej, że byłaś chora i dlatego nie oddzwoniłaś na czas”)

Z kolei pochwały dziecka pomagają rozwinąć poczucie własnej wartości, jednak należy pamiętać, że nie każde chwalenie jest skuteczne. Pochwały nie mogą być wymuszone, sztuczne i niezasłużone, wówczas zamiast pomagać, wywołują w dziecku szereg negatywnych emocji, tj.:

• Zwątpienie w wiarygodność osoby, która pochwały udziela
• Obawa i niepokój
• Zaprzeczenie
• Koncentracja na własnych słabościach (kiedy dziecko wie, że nie zasłużyło na pochwałę)
• Podejrzenie o próbę manipulacji.

Stosując się do powyższych wskazówek w wychowaniu możemy pomóc dziecku wykształcić wysokie poczucie własnej wartości,  które w przyszłości zaowocuje pewnym siebie, szczęśliwym i mądrym dorosłym, a także znacznie wyeliminuje możliwość występowania u niego problemów natury psychicznej.

Opracowała: Psycholog Agnieszka Wnykowska, na podstawie artykułu „Troska o poczucie własnej wartości dzieci, w rzeczywistości szkolnej – wymiar teoretyczny i praktyczne implikacje” Renata Biernat.

1) Wór zadowolenia à dla dzieci w każdym wieku

Do tej zabawy potrzeby będzie: duży worek, torba bądź inna rzecz, do której można coś spakować. Najlepiej umieścić go w dobrze widocznym miejscu w domu lub bezpośrednio w pokoiku dziecka. Dodatkowo należy przygotować stos małych karteczek: mogą być białe, kolorowe lub własnoręcznie zaprojektowane ( to również świetna zabawa).

Jak się bawić?

Kiedy wszystko jest już przygotowane usiądź razem z dzieckiem i każdego dnia spisujcie bądź rysujcie, co zrobiliście dzisiaj dobrze. Niech maluch sam decyduje, ile karteczek danego dnia wykorzysta. Ważne, by na każdej karteczce napisać datę jej powstania. Rodzic też może swoje dokonania wrzucać do worka. Po kilku dniach, kiedy sięgnięcie po kratki, sami zobaczycie, ile się tego nazbierało, jak wiele rzeczy robicie dobrze i z czego możecie być dumni.

2) Uzupełnij dzban à dzieci  od 5 lat

Zadanie to pomaga wzmocnić poczucie wartości oraz zachęca dziecko do rozwijania swoich mocnych stron. Do tego ćwiczenia potrzebna jest specjalna karta, którą wcześniej może przygotować rodzic lub możecie zrobić ją wspólnie z dzieckiem.

Jak się bawić?

Na papierze należy narysować sześć dzbanów. Każdy z nich będzie oznaczał jedną z zalet dziecka, którą należy wpisać  pod danym naczyniem. Następnie dziecko zamalowuje taką część dzbanka, która odzwierciedla stopień posiadania danej cechy. Niżej na karcie rodzic zapisuje lub dziecko rysuje  sposoby i działania, jakie można podjąć w celu rozwoju potencjału malucha, tak aby każdy dzbanek był pełny. Warto przy tej zabawie wspomagającej budowanie własnej wartości dużo rozmawiać z dzieckiem o jego zaletach o tym, jak może coś robić jeszcze lepiej i czy może być w czymś lepszy.

3) Dłoń à dzieci od 5 lat

Razem z dzieckiem nawzajem odrysowujemy swoje dłonie. Następnie w miejsce palców wpisujemy 5 swoich mocnych stron: Co w sobie lubię?, Z czego jestem dumny?Maluchy mogą umieścić tam rysunki. Potem bierzemy drugą odrysowaną dłoń i teraz następuje zamiana: dziecko wypisuje, co lubi u mamy i taty, a rodzić wypisuje mocne strony swojej pociechy. Dzięki tej zabawie dla dzieci nie tylko rodzic ma możliwość poznania tego, jak postrzega siebie dziecko, ale również maluch uświadamia sobie, że dużo potrafi i w wielu czynnościach jest dobry. Na koniec zabawy tak uzupełnione rysunki dłoni można zawiesić w widocznym miejscu, aby zawsze można było zerknąć na swoje mocne strony.

4) Koszulka à dzieci od 5 lat

Do tej zabawy potrzebna będzie biała, bawełniana koszulka, mazaki, farby do ubrań lub kredki.

Zadaniem dziecka jest narysowanie na tej koszulce tego, co:

1) W sobie lubi

2) Uważa, że robi dobrze

3) Lubi robić, kilka rzeczy, czynności

4) Za co dziecko przyznałoby sobie medal

W tej zabawie dla dzieci należy też czasem pomóc maluchowi tak, aby nie umniejszał swoich osiągnięć czy zdolności. Później w takiej koszulce może chodzić po domu, spać lub zabierać w inne ważne miejsca, aby pamiętać o tym jaki jest wspaniały.

5) Skrzynia miłych wspomnień à dla dzieci w każdym wieku

Ta zabawa adresowana jest zarówno do dzieci, jak i rodziców ponieważ można ją rozpocząć zanim nasze pociechy przyjdą na świat. Jej celem jest zbieranie cennych pamiątek z różnych etapów życia dziecka, które będą przypominały o tym, jak bardzo zmieniał i rozwijał się na przestrzeni lat. Tytułową skrzynią może być zwykły karton lub pudełko po butach, które dziecko przyozdobi w dowolny sposób. Rodzice mają dostęp do skrzyni do momentu, aż dzieci same przejmą kontrolę nad jego zawartością. Warto porozmawiać z dzieckiem o tym, co może się w nim znaleźć i podsunąć pewne propozycje, żeby z czasem skrzynia wspomnień nie stała się skrzynią pełną ścinek, czy tzw. „przydasiów”. Niech wypełnią ją rysunki, z których Wasze dzieci są szczególnie dumne, zdjęcia, które będziecie wywoływać, pamiątki z miejsc, w których spędziliście miły czas, prezenty od ważnych dla dzieci osób itp.

Skrzynia wspomnień może być szczególnie przydatna w momencie, kiedy Wasze dzieci będą miały gorsze samopoczucie i chwile zwątpienia we własne możliwości. Usiądźcie razem, otwórzcie wieko i porozmawiajcie o tym wszystkim co dziecko osiągnęło, a czego dowodem są zgromadzone, zmaterializowane wspomnienia.

Oczywiście wszystkie zabawy wzmacniające poczucie własnej wartości wykorzystujemy wyłączne wtedy, gdy dziecko będzie chciało. Nie naciskamy, nie robimy nic na siłę, bo wtedy nasze działania mogą odnieść odwrotny skutek. To ma być wyłącznie zabawa i okazja do tego, aby dziecko w miłej i przyjaznej atmosferze spojrzało na siebie i poznało swoje dobre, pozytywne strony.

Poczucie własnej wartości jest jak czarodziejska moc. Jeśli człowiek wie ile jest wart, ma również wiedzę na temat tego, jakie są jego możliwości i granice. Jako dorośli mamy ten cenny przywilej, by ukierunkowywać i towarzyszyć dzieciom w ich drodze do odkrywania „czarodziejskiej mocy”. Najcudowniejsze w tej podróży jest to, że możemy kroczyć różnymi ścieżkami i wykorzystywać różne umiejętności, by w rezultacie osiągnąć ten sam cel– poczucie wartości i wyjątkowości naszych dzieci.

Opracowała: psycholog Agnieszka Wnykowska

W ostatnim czasie jesteśmy postawieni w bardzo trudnej sytuacji. Na pewno wielu z nas odczuwa w tym okresie wzmożony poziom lęku; boimy się o nasze zdrowie, często życie, a także o życie i zdrowie naszych bliskich.
Przesyłam Państwu kilka sposobów na to, jak pomóc sobie oraz bliskim, radzić sobie z niepokojem.

Po pierwsze świadomie kierujmy naszą uwagę, to właśnie od niej zależy nasz stan emocjonalny. Powstrzymajmy się od ciągłego śledzenia wydarzeń i przeznaczmy na to określony czas w ciągu dnia. Skupmy się na rzeczach, które nas rozluźniają oraz obowiązkach.

Po drugie, jeśli szukamy informacji nt. nowego wirusa, korzystajmy tylko ze sprawdzonych źródeł. Internet jest pełen niewiarygodnych informacji, których zadaniem jest wzbudzić w ludziach jeszcze większy niepokój.

Jeśli już w głowie pojawiają się negatywne myśli, możemy zatrzymać ten dialog wewnętrzny na kilka sposobów: zajmij się czymś, co pochłonie Twoją uwagę; podyskutuj z myślami, jak z namolnym rozmówcą; głośno i wyraźnie powiedz myślom STOP; możesz również wykonać kilka intensywnych ćwiczeń fizycznych.

Nieoceniony w takich sytuacjach jest nasz oddech – kiedy jesteśmy zestresowani, oddychamy szybko i płytko; żeby pomóc się sobie uspokoić, weźmy kilka głębokich, powolnych oddechów.

I na koniec – zajmijmy się tym, na co mamy wpływ, czymś co pomoże nam zmniejszyć poczucie bezradności. Podejmujmy racjonalne zachowania zgodne, z zaleceniami WHO, które pomogą uchronić nas przed zarażeniem siebie i innych ludzi.

Aby pomóc Państwu wyjaśnić kwestię koronawirusa dzieciom, powstała bardzo ciekawa bajka, do której podaję link:

https://pleszew.naszemiasto.pl/bajka-dla-dzieci-o-koronawirusie-o-zlym-krolu-i-dobrej/ar/c15-7601795.

Pozdrawiam serdecznie,
Psycholog Agnieszka Wnykowska

W związku z zagrożeniem epidemicznym w naszym kraju i zarządzeniem dotyczącym zdalnego nauczania Państwa dzieci,  zwracam się do Państwa o pomoc w opanowaniu umiejętności prawidłowej wymowy dzieci uczęszczających na terapię logopedyczną w przedszkolu.

Poniżej przedstawię kilka ćwiczeń logopedycznych, które możecie Państwo wykonywać z dzieckiem w domu. Prosiłabym o znalezienie chociaż 10 minut każdego dnia na ćwiczenia. Wybierzcie stałą porę, aby ćwiczenia były stałym rytuałem dnia. Niech będzie to forma zabawy, aby dziecko było zainteresowane. Proszę, bądźcie Państwo cierpliwi, gdy coś nie wychodzi, nie zniechęcajcie się, a razem będziemy cieszyć się z sukcesu Państwa dziecka.

Serdecznie pozdrawiam J

PRZYKŁADY ĆWICZEŃ LOGOPEDYCZNYCH:

1. Ćwiczenia słuchowe – stanowią bardzo ważną grupę ćwiczeń logopedycznych, ponieważ często opóźnienia czy zaburzenia rozwoju mowy pojawiają się na skutek opóźnień rozwoju słuchu fonematycznego. Stymulując funkcje słuchowe przyczyniamy się do rozwoju mowy dziecka.

Przykłady:
·„Co słyszę?” – dziecko nasłuchuje i rozpoznaje odgłosy dochodzące z sąsiedztwa, ulicy, różne sprzęty, pojazdy,  zwierzęta. (Przykładowa strona z odgłosami na youtube)

·Szukanie ukrytego zegarka, radia, dzwoniącego budzika.

 ·Wyróżnianie wyrazów w zdaniu. (Z ilu wyrazów składa się zdanie:  Mama czyta książkę. (3))

·Dzielenie na sylaby imion dzieci, rzeczy, zwierząt.

·Wyszukiwanie imion dwusylabowych i trzysylabowych.

·Rozróżnianie mowy prawidłowej od nieprawidłowej.
·„Co to za wyraz?” – rodzic i dziecko naprzemiennie głoskują  wyrazy i zgadują. (m – a – m – a (mama), b – a –  l – o – n (balon) itp.
·„Co słyszysz na początku / końcu/ w środku wyrazu?” (nagłos: kot (k), owoc (o) itp., wygłos: rak (k), kos (s) itd., śródgłos: bok (o), rak (a) itp.

Ciekawy artykuł pomagający nauczyć dziecko głoskować i dzielić wyrazy na sylaby: (https://www.mjakmama24.pl/edukacja/pomoc-w-nauce/gloski-przyklady-aa-RZFj-caSE-AqfM.html)

2. Ćwiczenia oddechowe – poprawiają wydolność oddechową, sprzyjają wydłużaniu fazy wydechowej, co powoduje poprawę jakości mowy. Ćwiczenia prowadzone są najczęściej w formie zabawowej, przy wykorzystaniu różnych środków, np. piórek, piłeczek, wody mydlanej, chrupek, wiatraczków itp. Są także wplatane w opowieści i zabawy ruchowe.

Przesyłam link do ciekawych propozycji ćwiczeń oddechowych: http://zabawkilundi.pl/blog/cwiczenia-oddechowe-dla-dzieci/ )

3. Ćwiczenia motoryki narządów artykulacyjnych – u większości dzieci z wadą wymowy występuje obniżona sprawność narządów artykulacyjnych – języka, warg, policzków, podniebienia miękkiego. Czasem przyczyną wady wymowy są nieprawidłowości w budowie anatomicznej narządów mowy, np. zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe, przerośnięty język, zbyt duża masa języka, rozszczep wargi itp. Przyczyną bywają także, szczególnie u dzieci młodszych, nieprawidłowe nawyki związane z połykaniem lub oddychaniem. Konieczne są w tych wszystkich wypadkach ćwiczenia motoryki narządów mowy oraz ćwiczenia prawidłowego połykania.

Ćwiczenia warg:

·Cmokanie, parskanie, masaż warg zębami ( górnymi dolnej wargi i odwrotnie).

·Wymowa samogłosek w parach: a-i, a-u,i-a,u-o,o-i,u-i,a-o, e-oitp.

·Wysuwanie warg w „ ryjek”, cofanie w „ uśmiech”.

·Wysuwanie warg w przód, następnie przesuwanie warg w prawo, w lewo.

Ćwiczenia języka:

·„Głaskanie podniebienia” czubkiem języka, jama ustna szeroko otwarta.

·Oblizywanie dolnej i górnej wargi przy ustach szeroko otwartych / krążenie językiem/.

·Wysuwanie języka w przód i cofanie w głąb jamy ustnej.

·Kląskanie językiem.

·Dotykanie czubkiem języka na zmianę do górnych i dolnych zębów, przy maksymalnym otwarciu ust.

·Język przyjmuje na przemian kształt „łopaty” i „grota”.

·Oblizywanie zębów po wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami. Usta zamknięte.

Ćwiczenia usprawniające podniebienie miękkie:

·Wywołanie ziewania przy nisko opuszczonej szczęce dolnej.

·Płukanie gardła ciepłą wodą.

·„Chrapanie” na wdechu i wydechu.

·Głębokie oddychanie przez usta przy zatkanym nosie i odwrotnie.

Ćwiczenia policzków:

·Nadymanie policzków –„ gruby miś”.

·Wciąganie policzków –„ chudy zajączek”.

·Naprzemiennie „ gruby miś” –„ chudy zajączek”.

·Nabieranie powietrza w usta, przesuwanie powietrza z jednego policzka do drugiego na zmianę.

Dołączam jeszcze link do ćwiczeń grafomotorycznych, które wpływają pozytywnie na naukę pisania https://www.mjakmama24.pl/edukacja/edukacja-wczesnoszkolna/cwiczenia-grafomotoryczne-dla-dzieci-labirynty-dla-dzieci-do-wydruku-aa-x77P-3hVi-uXYk.html )

Przedstawione ćwiczenia są propozycją. Każdego dnia mają Państwo do wyboru te które dacie radę z robić z dzieckiem.

Życzę udanej zabawy!

Drodzy Rodzice i Kochane Tygryski, poniżej prezentuję krótki film o zwiastunach wiosny, pomysł na pracę plastyczną i zachęcam do wykonania kart pracy(str.66-67) – po zapoznaniu się z wierszem Jana Brzechwy pt. „Przyjście wiosny”. 

   1.  https://www.youtube.com/watch?v=Wjo_Q1OYTmY Wiosna-pierwsze oznaki. Pytania do dzieci:

– jakie znacie 4 pory roku?
– po czym możemy rozpoznać, że nastała wiosna?
– jakie ptaki powracają na wiosnę ?

– jak nazywają się pierwsze kwiaty zwiastujące wiosnę?
– jakie nazwy ptaków i kwiatów udało Wam się zapamiętać?

  2. Wiersz Jana Brzechwy – „Przyjście wiosny” 

                         ” Przyjście wiosny”
                      Naplotkowała sosna,

                      że już się zbliża wiosna.

Kret skrzywił się ponuro:
-Przyjedzie pewno furą…
Jeż się najeżył srodze:
-Raczej na hulajnodze.
Wąż syknął :-Ja nie wierzę,
Przyjedzie na rowerze.
Kos gwizdnął: -Wiem coś o tym,
Przyleci samolotem.
-Skąd znowu –rzekła sroka-
Ja z niej nie spuszczam oka
I w zeszłym roku w maju
Widziałam ją w tramwaju.
-nieprawda! Wiosna zwykle
Przyjeżdża motocyklem.
-A ja wam dowiodę,
Że właśnie samochodem.
-Nieprawda bo w karecie!
W karecie? Cóż pan plecie?
Oświadczyć mogę krótko,
Że płynie właśnie łódką,
A wiosna przyszła pieszo.
Już kwiatki za nią spieszą,
Już trawy przed nią rosną
I szumią –Witaj wiosno.

3. Do wykonania będą potrzebne płatki higieniczne, klej, kolorowy papier bądź farby,
 słomki i trochę wyobraźni;)
Poniżej załączam zdjęcie pracy (jako inspirację), którą wykonała moja córka Zuzia, z moją małą pomocą.
Pozdrawiam Was Serdecznie i życzę udanej zabawy – Pani Daria! 

Witam Was kochani, będę starała się przybliżać wam tematy z zakresu podstawy programowej. Jeśli pojawią się trudności z wykonaniem jakiegoś zadania, proszę o informację zwrotną na e-mail służbowy : i.sokolowska-kot@pm8kg.pl

Zachęcam was do przesyłania zdjęć swoich wykonanych prac.

Nasz temat kompleksowy : Wiosna w Kołobrzegu.

Na początek proponuję wiosenną zabawę ruchową:

Wiosenny czarodziej – zabawa naśladowcza:

Rodzic, za pomocą wiosennej różdżki np. gałązki ,,zamienia” dziecko w wybrane zwierzę , a dziecko przyjmuje charakterystyczne pozy. Następnie można zamienić się rolami 🙂

Aktywność matematyczna:

Dzisiaj proponuję poćwiczyć klasyfikowanie, przeliczanie oraz szeregowanie przedmiotów, które macie w domu. Możecie wykorzystać w tym celu kolorowe klamerki,klocki, lalki, samochody,dinozaury, co tylko chcecie 🙂  

Przykładowe ćwiczenia : 

1) Dokonaj klasyfikacji klocków lego ze względu na kolor. Przelicz niebieskie klocki.

2)Uszereguj maskotki od najmniejszej do największej.

3)Zbuduj zamek z klocków. Przelicz ile czerwonych / zielonych/ niebieskich/ żółtych klocków wykorzystałeś w celu wzniesienia budowli.

4) Utwórz zbiór samochodów, klocków, figurek, maskotek. Porównaj zbiory. Który z nich zawiera najwięcej elementów, który najmniej?

Zamieszczam wam także przykładowe karty pracy. Wykonując je możecie poćwiczyć umiejętność tworzenia zbiorów,  porównywania liczebności zbiorów, klasyfikowania oraz szeregowania ze względu na wielkość oraz długość.

Aktywność muzyczna:

 Proponuję utrwalić naszą piosenkę : ,,Maszeruje wiosna”.

Słuchając piosenki, możecie poćwiczyć wyklaskiwanie rytmu. Proponuję także stukanie np. łyżką o szklanki z różnym poziomem napełnienia wodą. W nawiasach przy każdym wersie, przypominam inscenizację ruchową, której się uczyliśmy:

MASZERUJE WIOSNA

Tam daleko, gdzie wysoka sosna ( ręce wzniesione do góry) 
maszeruje drogą mała wiosna (marsz w miejscu)
ma spódniczkę mini, sznurowane butki (pokazujemy spódniczkę i wiążemy buty)
i jeden warkoczyk krótki. (pokazujemy włosy)

Maszeruje wiosna a ptaki wokoło (marsz)
lecą i świergoczą głośno i wesoło (machamy rękoma, naśladujemy skrzydełka)
Maszeruje wiosna, w ręku trzyma kwiat (  zaciskamy prawą pięść)
gdy go w górę wznosi – zielenieje świat. (unosimy prawą rękę)

Nosi wiosna dżinsową kurteczkę, (pokazujmy kurtkę)
na ramieniu małą torebeczkę (łapiemy się za ramię)
chętnie żuje gumę i robi balony (pokazujemy żucie gumy i robimy dłońmi balon)
a z nich każdy jest zielony. (ręce szeroko)

Maszeruje…

Wiosno, wiosno, nie zapomnij o nas (grozimy palcem, przecząco kiwamy głową)
każda trawka chce już być zielona ( pokazujemy trawę)
Gdybyś zapomniała, inną drogą poszła (smutna mina, wzruszanie ramionami)
zima by została mroźna.(krzyżujemy dłonie na ramionach)

Maszeruje…  

Pozdrawiam was serdecznie , Pani Iza 🙂

kpp_15_2b ldm-zbiory-bcw-1 (1) ldm-zbiory-bcw-2 mat-zbiory-1 mat-zbiory-5 szeregi-17a szeregi-26a-bc

Dziś prezentujemy wam jak dziecinnie proste jest wykonanie muffinek.

Do naszych babeczek możemy dodać pokrojone banany, czekoladę, rodzynki, orzechy, jednym słowem wszystko to co lubicie. Ozdobić je można według waszej wyobraźni.

Proporcje z przepisu wystarczą na przygotowanie 24 słodkich babeczek.

W poniższych plikach przesyłam Wam słodkie kolorowanki i zadania do wykonania.

Smacznego!

Pozdrawiamy p. Ania Miszewska i Dymitr

25.03.2020  grupa IV ranek

Przedstawiam Wam propozycje zabaw i form aktywności dla Krokodylków.

1. Na poranną rozgrzewką proponuję zabawę przy piosence „Cebulka i buraczek”. Stajemy z dzieckiem w parze i śpiewamy:

Cebulka, cebulka,

Okrągła jak kulka,

Buraczka złapała,

Potańcować chciała.

W tym czasie jedna osoba z pary stoi (rytmicznie klaszcze) a druga z rękami na biodrach obraca się wokół własnej osi, podskakując. Na słowo „chciała” zatrzymuje się przed swoją parą.

Buraczek, buraczek

Miał czerwony fraczek,

Z cebulką tańcował,

Nóżek nie żałował.

W ten sam sposób tańczy druga osoba z pary, a pierwsza stoi rytmicznie klaszcząc.

link do piosenki:

• Zabawa ruchowo-słuchowa (woreczki gimnastyczne ,małe maskotki lub plastikowe kubeczki)

 Siadamy z dzieckiem na dywanie. Przed każdym leżą 3 woreczki. Dzieci dzielą na sylaby słowa:

ce-bu-la, szczy-pio-rek, po-krzy-wa, far-tu-szek (w rytmie ćwierćnut) z jednoczesnym wystukiwaniem dłonią sylab o kolejne woreczki. Następnie, słuchając piosenki „Cebulka i buraczek”, wybijają rytm uderzając dłonią w kolejne woreczki.

• „Fasola i groszek”-zabawa badawcza (groch, fasola)

Do woreczka wrzucamy groch i fasolę. Dziecko klasyfikuje nasiona, wskazując różnice i podobieństwa. Można przekroić ziarna, by pokazać dziecku co jest w środku.

• Zakładamy hodowlę roślin (groch, fasola pojemnik z ziemią)

Następnie sadzą nasiona w przygotowanych wcześniej pojemnikach z ziemią i podlewają. Na małych kartkach rysują to co posadziły-przygotowując etykietki, które wkładają do pojemników dla oznaczenia hodowli. Dzieci przez najbliższe dni powinny doglądać swojej hodowli i obserwować zmiany. Możemy również pokazać dzieciom zdjęcia przedstawiające wzrost poszczególnych roślin i porozmawiać na temat zaobserwowanych zmian.

*Jeżeli macie Państwo problem z ziarnami grochu czy fasoli to możecie założyć jakąkolwiek hodowlę, np. cebuli, słonecznika lub rzeżuchy. Ważne aby dziecko miało możliwość jej przygotowania, dbania i obserwacji zmian zachodzących.

Miłej zabawy!

Anna Miszewska

Drodzy Rodzice

W razie trudności proszę o kontakt: a.miszewska@pm8kg.pl

Kochane dzieci, w tym trudnym czasie, spotykacie się z różnymi emocjami, nie zawsze tymi pozytywnymi. Czujecie smutek i złość, że nie możecie spotykać się z grupą, znajomymi oraz wychodzić na dwór. Jak obserwujemy na zdjęciach, które nam wysyłacie, mimo wszystko macie radosne minki , potraficie cieszyć się czasem spędzonym z najbliższymi. Miło na was popatrzeć, choć na zdjęciach 🙂

Poniżej zamieszczam dwa opowiadania, które pomogą wam zrozumieć dwie emocje:  cierpliwość oraz niezadowolenie. Pod każdym opowiadaniem znajdują się pytania, zachęcam do przeczytania 🙂

1) CIERPLIWOŚĆ:

– Joasiu, na święta przyjadą do nas: ciocia Renia, wujek Heniek i Martynka – zakomunikowała w środę mama.
No i przyjechali rano w Wielki Piątek.
– Jaka ta Joasia jest duża! – zachwyca się ciocia.
„Nic dziwnego, mam w końcu jedenaście lat” – myśli Joasia i oddaje siarczyste pocałunki cioci.
– A Martynka, jaka śliczna – odwzajemnia zachwyt mama.
Pięcioletnia dziewczynka uśmiecha się niepewnie i skubie spódniczkę.

Powitania, śniadanie, wesołe rozmowy, a potem…
– Joasiu, wyjdź z Martynką na spacer, bo mamy dużo pracy – stwierdza mama, a ciocia kiwa głową na zgodę.
Joasia bierze kuzynkę za rękę i wychodzą na podwórko. Po nocnym deszczu lśnią na nim spore kałuże.
– Mogę pobiegać? – pyta Martynka.
– A biegaj sobie – pozwala Joasia i puszcza jej małą rączkę.

Martynka biega jak szalona pomiędzy ławkami, w pewnym momencie potyka się i pada w największą i najbardziej błotnistą kałużę. Joasia podchodzi do niej wystraszona i zła.
– Buuu! – mała ryczy, cała wypaćkana błotem.
Joasia bierze ją znowu za rękę, ciągnie do mieszkania i już od progu przerażona krzyczy:
– Mamo, ciociu, Martynka wywróciła się, jest brudna!

Obie kobiety wychodzą do przedpokoju.
– To nic – mówi ciocia. – Zaraz zrobimy z tym porządek.
Pochyla się nad córeczką, delikatnie głaszcze ją po usmarowanej buzi i zabiera do łazienki.

Po chwili czysta i zadowolona Martynka pojawia się w kuchni. Joasia wkłada właśnie jajka do garnka. Na stole stoi cały pojemnik z jajkami przeznaczonymi na pisanki.
– Zaraz ci pomogę – mówi beztrosko mała do kuzynki i chwyta pierwsze z brzegu jajko.
Pac! Jajko ląduje na podłodze.
– Ojej… – Martynka tylko tyle z siebie wydobywa.

– Joasiu, weź papierowy ręcznik i zbierz to – mówi spokojnie mama.
Joasia ze złością i obrzydzeniem wykonuje polecenie.
– Co za ohyda – mruczy pod nosem.
– Nie denerwuj się, jak byłaś mała, też często ci coś nie wychodziło. Martynka dopiero się uczy. Myślę, że sporo może się nauczyć od ciebie – tłumaczy mama i patrzy z uśmiechem na córkę.

Słowa te dodają Joasi dużo otuchy. Dopiero teraz uważnie przygląda się kuzynce.
„Mała, ładna dziewczynka, chyba trochę do mnie podobna” – myśli.
Jajka już ugotowane na twardo, ostudzone i ufarbowane. Pora ozdobić je ślicznymi naklejkami. Obie dziewczynki siadają zgodnie i zabierają się do pracy.

– Asiu, nie mogę sobie poradzić, pomóż – prosi mała.
Naklejki ślizgają się jej w rączkach.
– Przytrzymam ci, oderwiesz papierek, powoli. O, jak się ładnie udało. A teraz nałożymy naklejkę na jajko – mówi spokojnie Asia i pomaga kuzynce wykonywać niełatwe dla niej czynności.
– Mamo – krzyczy z radością Martynka – zobacz, jak mi się udało.

W tym momencie do pokoju wchodzą wszyscy dorośli.
– Sama je zrobiłaś? – pytają Martynkę, podziwiając pisanki.
– To Asia mnie nauczyła – odpowiada z ożywieniem i rzuca się na szyję starszej kuzynce.

To były prawdziwie wesołe święta. Nikomu nie zepsuło humoru to, że Martynka kichnęła w sito z cukrem pudrem i spora jego część uniosła się w powietrze, ani to, że poplamiła odświętną sukienkę, ani jeszcze wiele innych drobnych przygód, które stworzyły niepowtarzalny urok tych dni.

Po przeczytaniu opowiadania odpowiedz na pytania:

1. Z kim Joasia i jej rodzice spędzali Wielkanoc?
2. Dlaczego Joasia denerwowała się na młodszą kuzynkę?
3. Jak reagowały na to mama i ciocia?
4. Co uświadomiła Joasi jej mama?
5. Jak od tej pory dziewczynka zachowywała się
   w stosunku do Martynki?
6. Jaka spotkała ją za to nagroda?
7. Czego nauczyła się Joasia?
8. Dlaczego te święta były udane dla wszystkich ?
9. Od kogo zależy klimat świąt?
10. Jakie uczucia towarzyszą udanym świętom?

2) NIEZADOWOLENIE

Rodzice i rodzeństwo nazywali Janka Królem Marudą Pierwszym. Nic mu się nie podobało i ciągle coś było nie tak. Śniegu spadło za mało, słońce świeciło za mocno, psy szczekały za głośno, a polewa czekoladowa w lodach okazała się za cienka.

Gdy wujek Stefan zaproponował mamie Janka, że zabierze chłopca na wakacje i oduczy go tego marudzenia, zapytała zdumiona:
– Jak chcesz to zrobić?
– Ja już mam swoje sposoby – odpowiedział z tajemniczym uśmieszkiem.
Siostra ufała mu, wysłała więc do niego na wieś swego najmłodszego syna.

Wuj Stefan mieszkał w malowniczej górskiej kotlinie. Gdy wysiadł z Jankiem z samochodu, na ich powitanie przybyła spora gromadka: ciocia, kuzyni, trzy psy i tłuściutki kot. Lord, kudłate psisko, w podskokach podbiegł do gościa i polizał go po policzku.

– Fuj! – skrzywił się Janek i zaczął szukać w plecaku chusteczek higienicznych. Ciocia i wujek popatrzyli na siebie znacząco.
– Lord od razu cię polubił! – wuj Stefan poklepał siostrzeńca po ramieniu.

Tego dnia ciocia podała na kolację ziemniaki z koperkiem, kwaśne mleko, chleb razowy z wiejskim masłem i serem oraz sałatkę z pomidorów. Kuzyni Janka zajadali z apetytem, tymczasem on grzebał widelcem w talerzu.
– No jedz, jedz, chłopaku. Co, nie smakuje ci? – wuj Stefan badawczo spojrzał na markotnego chłopca.
– W sumie może być, ja bym jednak zjadł pizzę. Można tu gdzieś zamówić? – zapytał Janek.

Pytanie rozbawiło wszystkich zgromadzonych przy stole.
– My tutaj pizzy nie zamawiamy. Jak sobie zasłużysz, to ciocia sama zrobi pizzę i doda do niej ziół ze swojego ogródka – tak wujek odpowiedział na Jankowe pytanie.
Janek zjadł więc jednego kartofla, pół kromki chleba i odrobinę sera. Był głodny i zły.

Położono go spać w pokoju na poddaszu. Pół nocy kręcił się z boku na bok. To zabrzęczała mucha, to któryś z kuzynów zachrapał. Gdy w końcu zasnął, wkrótce go obudzono, bo rodzina wujka wcześnie zaczynała dzień.
– Mycie przedłuża życie! – krzyknął jeden z kuzynów. – Janek, biegniemy do pompy!

Chłopcy myli się przed śniadaniem, polewając się wodą z wiaderka. Ile przy tym było śmiechu, krzyków, pisków, bo woda była prawie lodowata. Janek przyglądał się temu, krzywiąc się.
– Hartuj się, chłopie! – Wujek chlusnął na niego resztką wody z blaszanego wiadra.

Całe przedpołudnie chłopcy coś robili. Podlali ogród, nakarmili psy, wyczyścili klatki królikom, pozamiatali podwórze, obrali kartofle i nazbierali trochę jabłek na szarlotkę. Janek już chciał powiedzieć wujkowi, że jest gościem i powinien odpoczywać, nie pracować, lecz jakoś zabrakło mu odwagi.

Po obiedzie razem z kuzynami poszedł odwiedzić ich kolegę, Piotrka. Był to bardzo sympatyczny jedenastolatek. Pokazał Jankowi swój duży pokój, urządzony na strychu. Było w nim dużo fajnych rzeczy. Janek najpierw zapytał nowego kolegę, czy ma Internet. Gdy usłyszał, że nie, bardzo się zdziwił.
– To jak ty żyjesz? – zdumiony spoglądał na Piotrka.

Za chwilkę jednak zajął się oglądaniem przedmiotów zgromadzonych w pomieszczeniu na strychu. Stara klatka na ptaki, hamak zawieszony między belkami, lokomotywa z wagonikami wykonane z jakiegoś metalu. Kuzyn wyjaśnił Jankowi, że to żeliwo.

Wieczorem chłopiec już nie marudził przy kolacji. Zjadł to, co podała ciocia i pobiegł z kuzynami przygotowywać spanie w stodole. Każdego dnia marudził coraz mniej. U wuja Stefana było tyle atrakcyjnych zajęć dla przybysza z miasta.

Gdy nadszedł dzień pożegnania i rodzice przyjechali po Janka, ten, gdy tylko mama wysiadła z samochodu, złapał ją za rękę i poprowadził w stronę sadu.
– Mamusiu, chodź szybko! Zobaczysz, jaką huśtawkę zrobiliśmy między jabłonkami.
Mama ciepło uśmiechnęła się do wujka Stefana, a ten dobrotliwie pokiwał głową.

Po przeczytaniu opowiadania odpowiedz na pytania:

1. Dlaczego najbliżsi nazywali Janka Królem Marudą Pierwszym?
2. Gdzie mieszkał wuj Stefan?
3. Co wuj Stefan zaproponował mamie Janka?
4. Jak Janek zachowywał się u rodziny wujka na wsi?
5. Jak Janek spędzał czas w domu wujka Stefana?
6. Czym Janek różnił się od swoich kuzynów?
7. O co Janek zapytał Piotrka, gdy go odwiedził?
8. Co zainteresowało Janka w domu nowego kolegi?
9. Jak Janek przywitał się z mamą, gdy przyjechała zabrać go do domu?
10. O jakim sposobie na oduczenie Janka marudzenia mówił wuj Stefan?
11. Dlaczego wuj Stefan, patrząc na mamę Janka, twierdząco pokiwał głową? Co ten gest oznaczał?
12. Jakie cechy charakteru ma ktoś, kto jest wiecznie niezadowolony?

Polecam wam także bajkę z serii UBU:

Mam nadzieję, że pomożecie UBU dowiedzieć się co to są emocje 🙂

Zachęcam was również do wykonania własnego jabłuszka emocji, które pomoże wam pokazać, jak się czujecie. W załącznikach zamieszczam dwie wersje do druku. Zawierają one instrukcję wykonania.

Pozdrawiam serdecznie wszystkie dzieci, Izabela Sokołowska-Kot

Drodzy rodzice przedstawiam poniżej propozycje na popołudniowe zabawy z dziećmi.

1. „Wiosenne zagadki”: Aktywizowanie myślenia dzieci na podstawie zagadek , utrwalenie wiadomości o wiośnie, rozwijanie wyobraźni.

• W kropki ma spódnice, chętnie zjada mszyce. ( biedronka)
• Kiedy wiosna z wonnych kwiatów płaszcz na drzewa kładzie, one znoszą kwietny pyłek do swych domków w sadzie. ( pszczoły)

• Ten kwiatek pod śniegiem się rodzi
  Daje ludziom znak, że wiosna nadchodzi. (przebiśnieg)

• Nie miauczą, nie drapią i nie piją mleka
  Na drzewie rosną, gdy zima ucieka. (bazie /kotki)

• Kukaniem nas do lasu zaprasza
  Że wiosna już przyszła wszystkim ogłasza. ( kukułka)

• Pióra biało-czarne, buciki czerwone. Uciekają przed nim żaby, gdy idzie w ich stronę. (bocian)
• Nadchodzi po zimie, znasz dobrze jej imię.
  Kroczy w kwiatów pąkach i promieniach słonka. ( wiosna)

• Kolorowe i pachnące,zakwitają wiosną.
  Można spotkać je na łące,w parku i w ogródku rosną. ( kwiatki)

• Tu cytrynek, tam paź królowej, wszędzie piękne, kolorowe. Lekko unoszą się nad łąką, gdy tylko zaświeci słonko. (motyle) .

2. Utrwalenie piosenki „ Maszeruje wiosna”.

Doskonalenie umiejętności wokalnych.

3. Zabawa dydaktyczna – „Kwiatki Pani Wiosny”

Doskonalenie umiejętności precyzyjnego rysowania, wycinania, przeliczania oraz koordynacji wzrokowo- ruchowej.

Rysujemy i wycinamy kwiatki w trzech kolorach : czerwonym , żółtym i niebieskim

Rozkładamy na dywanie kwiaty w trzech kolorach: czerwonym, żółtym, niebieskim. Dzieci poruszają się w dowolnych kierunkach w pomieszczeniu, na przerwę w muzyce, wykonują polecenia:

• wyszukaj dwa kwiaty w kolorze czerwonym,
• pokaż żółty kwiat,
• wyszukaj trzy kwiaty w kolorze żółtym,
• wyszukaj jeden niebieski kwiat,
• wyszukaj dwa niebieskie i jeden czerwony,
• wyszukaj dwa czerwone i jeden żółty ,
• wyszukaj dwa żółte i jeden niebieski,
• wyszukaj dwa niebieskie i jeden żółty itp. Dzieci przeliczają kwiaty i sprawdzają czy zostały wybrane, zgodnie z poleceniem.

Pozdrawiam serdecznie

Ada Andziak

25.03.2020 r. gr. 1 KRASNOLUDKI popołudnie

Dzień dobry moje Krasnoludki. Dawno już Was nie widziałam i choć krótko się znamy to stęskniłam się za Wami. Mam nadzieję ,że poświęcacie czas na zabawę z rodzicami, bawicie się z rodzeństwem ale też troszkę pomagacie rodzicom w obowiązkach domowych. 🙂

Drodzy Rodzice i dzieci,

poniżej prezentuję zabawy na spędzenie aktywnie czasu w środowe popołudnie. Dzięki nim dzieci doskonalą reagowanie na sygnał i są w stanie rozpoznawać ptaki powracające na wiosnę.

1. Zabawa naśladowcza

Rodzic wymienia nazwę ptaka , który porwaca na wiosnę do kraju, a dziecko odpowiednio reaguje:

– bocian- stanie na jednej nodze i oddawanie odgłosu bociana (kle…kle…kle),https://www.youtube.com/watch?v=tRyKgzMtCfY

– skorwonek- dziecko rozkłada ręce na boki i udaje ptaka-skowronka,https://www.youtube.com/watch?v=2S1-DNqDsXQ

– żuraw- wyciąga nogi wysoko i daje duże kroki,prostuje plecy,https://www.youtube.com/watch?v=TEclRmuZhwQ

1. Kolorowanie ilustracji ptaka.

Proszę o swobodną rozmowę z dzieckiem na temat powrotu ptaków na wiosnę do Polski. Pokazać, że skowronek, bocian i żuraw wracają na wiosnę. Dziecko wybiera sobie ptaka i koloruje go zgodnie z obrazkiem (jeżeli jest możliwość wydrukowania rysunku).

bocian

http://www.eioba.pl/a/34xa/bocian-symbol-wiosny-plodnosci-i-szczescia

bocian kolorowanka

Bocian- pokoloruj obrazek

skowronek

https://www.ekologia.pl/srodowisko/przyroda/skowronek-opis-wystepowanie-i-zdjecia-ptak-skowronek-ciekawostki,25037.html

skowronek kolorowanka

http://www.supercoloring.com/pl/kolorowanki/skowronek

żuraw

http://ptaki.info/%C5%BCuraw

żuraw kolorowanka

https://www.printoteka.pl/nl/materials/item/2318

Miłego dnia

Katarzyna Jankowska

Ps. Jeśli mają państwo pytania oraz możliwość przesłania emaila zwrotnego z wykonaną pracą proszę o kontakt. Służę pomocą…… :-)))

Mój email to: k.jankowska@pm8kg.pl

Dzieciaki!!! Dzisiaj chciałbym zachęcić was bardzo mocno do aktywności fizycznej, ruch jest bardzo ważny dlatego szukajcie razem z rodzicami rozwiązania dla was….może to być spacer w lesie, wyjazd na działkę lub zabawy ruchowe w domu….Mamy wiosnę także nie zapominajcie, że pora posadzić kwiatki i inne roślinki. Macie bardzo poważne zadanie. Posadźcie dowolną roślinę, dbajcie o nią najlepiej jak potraficie. Pamiętajcie, że rośliny potrzebują słoneczka i wody. My z Marysią dzisiejszy piękny dzień spędziłyśmy na działce na końcu świata;-) i wykonałyśmy zadanie. Mam nadzieję, że niedługo wspólnie posadzimy kwiaty w naszym przedszkolu. Pozdrawiamy serdecznie- Pani Ania i Marysia