Archiwum kategorii ‘Nowości’
Leśna ścieżka- grupa IV
Dzięki uprzejmości Pani Ady i kolegów z grupy VII Krokodylki mały możliwość przejść się ścieżką sensoryczną. Wchodząc do sali Żuczków poczuliśmy piękny zapach lasu a do uszu napłynęła nam muzyka relaksacyjna z leśnymi odgłosami-przenieśliśmy się w inny świat. Każdy z nas miał możliwość postawienia gołej stopy na trawie, kasztanach, liściach brzozy, gałązkach żarnowca i mchu. Doznania były niezwykłe a odczucia pozostaną długo w naszej pamięci.
Malowała jesień-grupa IV i VII
Ostatniego dnia września naszą grupę IV odwiedzili starsi koledzy z grupy VII. Postanowiliśmy, że w ramach integracji wspólnie nauczymy się śpiewać piosenkę „ Malowała jesień”. Naszym śpiewom towarzyszyła inscenizacja ruchem. Zabawa była super. Zapraszamy częściej do wspólnej zabawy.
Malowanie w parach-grupa IV
Malowanie farbami to jest to co Krokodylki lubią najbardziej. Podczas „przelewania” słonecznych wspomnień na papier dzieci ćwiczyły współpracę w parach. Dowiedziały się również w jaki sposób powstaje kolor zielony, różowy czy fioletowy.
Magiczny dywan-grupa IV
Zabawy na magicznym dywanie zawsze przysparzają dzieciom wiele radości. Dzięki niemu możemy się przenieść w magiczny świat gier. Przedszkolaki wspólnie odkopywały skarby ukryte w piasku, przeskakiwały jak małpka po lianach łapiąc banany, przeciągały linę i odnajdywały tropy zwierząt.
Wyprawa na „Dziki Zachód”
26.09 nasze Tygryski autobusem miejskim podążyli na „Dziki Zachód”. Na miejscu kowboj Marcin przeniósł nas do dzikiej krainy Indian, ozdabiając nasze twarze staro – indiańskimi malowidłami. Na początku była przejażdżka karuzelą oraz amerykańska beczka śmiechu. Potem każdy mógł spróbować swoich sił jako kierowca autka oraz jeździec konny. Po pysznym drugim śniadanku wszyscy poszli ujeżdżać byka, zwiedzać więzienie oraz przejechać się beczkowozami ciągniętymi przez traktorek. Zabawa była przednia i wszyscy choć zmęczeni, wrócili zadowoleni.
Quiz o bezpieczeństwie
25.09 nasza grupa udała się do hali sportowej Milenium, aby kibicować Tymonowi, Blance i Olkowi w rozwiązywaniu zadań nt bezpieczeństwa. Zadania były różne: ułożenie puzzli, prawda/fałsz, dopasowanie numerów alarmowych do instytucji oraz odpowiadanie na pytania do filmu. Cała trójka naszych reprezentantów spisała się na medal. W nagrodę otrzymaliśmy grę edukacyjną, pamiątkowy dyplom, a uczestnicy odblaski i małe co nieco 😉
Urodziny Seweryna z Grupy VI
Dnia 26.09 pierwszy w tym roku szkolnym w naszej grupie obchodził urodziny Seweryn.Z okazji swoich 5 urodzin przygotował słodki poczęstunek. Wszystkie Kangurki zaśpiewały solenizantowi sto lat oraz złożyły życzenia. Jeszcze raz wszystkiego najlepszego!!!
PRZEDSZKOLE MIEJSKIE NUMER 8 w Kołobrzegu
Dnia 26.09 Grupa VI odwiedziła Dziki Zachód w Zieleniewie. Czekało tam na dzieci mnóstwo atrakcji, między innymi: przejażdżka bryczką, karmienie zwierząt, zabawa w ,,chomiki” biegnące w tubie, jazda auto-zderzakami, labirynt oraz mrowisko. Był to dzień pełen wrażeń, bawiliśmy się świetnie!
PRZEDSZKOLE MIEJSKIE NUMER 8 w Kołobrzegu:
Dnia 24.09, grupa VI Kangurki wzorowo wykonała pracę grupową – ,,Jesienne kodowanie”. Dzieci określały położenie jesiennych symboli, które wskazywały im strzałki. Udało się wykonać zadanie w wyznaczonym czasie.
Brawo Kangurki! 🙂
„Cała Polska czyta dzieciom” – Mama Iwa czyta Krokodylkom
W środę, 25 września pojawił się w naszej grupie pierwszy gość w ramach akcji „Cała Polska czyta dzieciom”. Odwiedziła nas mama Iwa, która przeczytała dzieciom książkę pt. „Mądra sowa opowiada. Bajki o przyjaźni”. Bajki o przyjaźni poruszają jej rolę w naszym życiu, a także podkreślają wartość przyjaciół. Krokodylki z zaciekawieniem słuchały opowiadania. Jeszcze raz serdecznie dziękujemy za przybycie i zapraszamy rodziców do udziału w akcji.
Krokodylki szukają oznak jesieni
We wtorek, 24 września pogoda sprzyjała długim spacerom. Z tej okazji skorzystała grupa Krokodylków, która udała się na pieszą wycieczkę i poszukiwała oznak jesieni. Nie było o nie trudno – dzieci na każdym kroku mogły podziwiać zmieniające się na drzewach kolory, a także spadające kasztany, żołędzie, liście. Zbieranie darów jesieni sprawiło Krokodylkom dużo radości.
Jestem sobie przedszkolaczek….
Dla naszych Biedroneczek to pierwsze spotkanie z przedszkolem. Czujemy się w nim świetnie! Znamy już panie, imiona kolegów oraz koleżanek, a także zasady panujące w grupie. Lubimy zabawę w naszej sali, ale jeszcze bardziej lubimy spędzać czas na powietrzu.
Wyrazistość wypowiedzi (samogłoski)
Drodzy Rodzice!
Być może dziadkowie, sąsiedzi, osoby, które na co dzień nie przebywają z Waszym dzieckiem, mówiły Wam, że jego wypowiedzi są dla nich niewyraźnie, niezrozumiałe. Komunikację może utrudniać nie tylko nieznajomość kontekstu wypowiedzi, ale także zbyt duże tempo wypowiedzi albo wady wymowy. Wpływając na poprawienie sposobu realizacji samogłosek przez dziecko, możemy zwiększyć wyrazistość jego wypowiedzi, dzięki czemu nie będzie miało trudności z osobistym przekazaniem dziadkom sugestii co do urodzinowego prezentu albo dokonaniem samodzielnego zakupu w sklepie osiedlowym.
Zaproponujcie dziecku zabawy:
● w przybyszów z dalekiej Samogłoskolandii – dziecko odgaduje nazwę przedmiotu znajdującego się w zasięgu wzroku, którą dorosły podaje, wymawiając z przesadną dokładnością wyłącznie samogłoski;
● „Jedzie pociąg, wiezie towar na literę…” – pierwsza osoba wybiera początkową literę nazw towarów, które będą wypowiadane kolejno przez uczestników zabawy. Należy zwracać uwagę na poprawną artykulację samogłosek i starać się, aby nazwy towarów w pociągu się nie powtarzały. Niewątpliwą zaletą tych zabaw jest to, że możecie z nich korzystać w kuchni, w sklepie, w czasie jazdy do przedszkola, słowem – wszędzie.
Anna Lewandowska
Logopeda
Akceptacja siebie – problemy z poczuciem własnej wartości u dziecka Drodzy Rodzice!
Drodzy Rodzice!
Wiele czynników wpływa na budowanie poczucia własnej wartości u dziecka. Oprócz predyspozycji genetycznych znaczącą rolę odgrywa wychowanie. Badania pokazują, że największym źródłem poczucia własnej wartości są rodzice, którzy podczas codziennych kontaktów z dzieckiem modelują jego poczucie własnej wartości – „…to, co kiedyś zostało powiedziane dziecku na jego temat, stanie się tym, co ono samo powie o sobie”. Dialog wewnętrzny, zarówno dziecka, jak i osoby dorosłej, zawiera wiele opinii o nas, naszych działaniach, przyszłych możliwościach, naszych zdolnościach itd. Na jakości tego dialogu opiera się poczucie pewności siebie lub jej braku.
Potrzeba poczucia własnej wartości rozwija się już we wczesnym dzieciństwie i motywuje dziecko do porównywania się z innymi, rywalizacji, dominacji, pełni więc ważną funkcję w rozwoju społecznym. Niezwykle istotna w kształtowaniu poczucia własnej wartości dziecka jest jakość relacji między nim a rodzicami. Nathaniel Branden (1998) podaje pięć warunków wysokiej samooceny dzieci: 1) akceptacja przez rodzica myśli, uczuć i wartości dziecka; 2) wyraźne określenie i narzucenie dziecku granic, które są uczciwe, nieopresyjne oraz negocjowalne; 3) doświadczanie przez dziecko poszanowania jego godności; 4) dostosowanie oczekiwań i wymagań wobec zachowania dziecka do jego możliwości; 5) rodzice sami mają wysoki poziom samooceny i stanowią model poczucia własnej skuteczności i szacunku do siebie.
Kłopoty z poczuciem własnej wartości w dużej mierze biorą się z niezaspokojonych potrzeb człowieka we wczesnych latach jego życia, takich jak: akceptacja, uwaga, uznanie, obecność, ciepło, cierpliwość, mądre rady, inspiracja, zachęta do poznawania świata i siebie. Brak relacji w dzieciństwie powoduje, że trudno docenia się swoją wartość. Znaczenie mają także wyniki własnych działań, ponieważ dziecko porównuje się z innymi i na tej podstawie ocenia siebie. Poczucie niskiej wartości kształtuje się wówczas, gdy dziecko odczuwa, że jest gorsze, otrzymuje mniej wzmocnień niż pozostałe, gdy przegrywa rywalizację.
W jaki sposób rodzice mogą wpływać na kształtowanie się u dziecka poczucia własnej wartości?
● Poprzez odpowiednią komunikację, w której okazują dziecku miłość i czułość, szacunek dla jego uczuć, a także dają szansę dokonania wyboru lub rozwiązania jakiegoś problemu. Rozwijają w ten sposób szacunek i zaufanie dziecka do siebie.
● Akceptując uczucia dziecka i swoje – zarówno te przyjemne, jak i nieprzyjemne. Rodzic jest najważniejszy dla dziecka w nauce wyrażania emocji. Wyrażanie przez dziecko uczuć, także negatywnych, umożliwia mu zdrowy rozwój emocjonalny. Rodzice powinni neutralnie przyjąć fakt doznawania przez dziecko przykrych emocji, uczuć, bez osądzania, czy – co gorsza – karania, bez przekazywania mu komunikatu, że jego uczucia są niestosowne.
● Akceptacja dziecka przejawia się „w słuchaniu dziecięcych myśli i uczuć, w unikaniu karania, spierania się, prawienia morałów, psychologizowania czy obrażania” (N. Branden 1998). Polega także na pokazywaniu dziecku, że rodzice wierzą w jego dobroć. Akceptacja nie oznacza jednak, że rodzic zawsze i na wszystko ma wyrażać zgodę.
● Licząc się ze zdaniem i potrzebami dziecka. Ucząc je mówienia o swoich potrzebach oraz ich zaspokajania – dorosły stanowi „wzorzec identyfikacji”.
● Ucząc i wzmacniając samodzielność (poczucie wewnętrznego sprawstwa i kontroli), pokazując, że wierzą w umiejętności i możliwości dziecka.
● Uważnie budując wypowiedzi i mądrze kierując doświadczeniami dziecka – zamiast posługiwać się strategią „nie” (Nie rób…, Nie idź… itp.), aby uchronić dziecko przed niebezpieczeństwem, można poprowadzić je ku przyjemnym i nieszkodliwym doświadczeniom, pokazując, ile innych rzeczy może robić. Można powiedzieć: Chodźmy do…, Zróbmy tak…, Zobaczmy…, Zrób…, Idź i zobacz…, Posłuchaj….
● Nadmierna kontrola w postaci pouczania czy sterowania dzieckiem powoduje w dziecku brak zaufania do siebie, hamuje swobodne wyrażanie swoich myśli i potrzeb.
● Wytyczając granice i mówiąc o swoich oczekiwaniach, ale takich, które dziecko jest w stanie spełnić, które nie powodują w nim nadmiernego stresu. Duże oczekiwania mogą występować np. w rodzinie nastawionej na sukces.
● Dając szansę na zmianę zachowania – zamiary i plany poprawy mogą być twórcze i stymulujące, jeżeli ich podstawą jest akceptacja. Każda pozytywna przemiana w punkcie wyjścia musi mieć akceptację, w przeciwnym razie stanie się bezpodstawnym wysiłkiem, który najmniejsza porażka może zniweczyć. Dziecko nie potrafi samodzielnie dojść do takiej akceptacji samego siebie, potrzebuje do tego dorosłego.
● Wzmacniając pożądane zachowania u dziecka, czyli udzielając pochwał i nagradzając jego starania. Wypominanie wszystkiego, co „niewłaściwe”, nie jest wcale wychowawcze. Nie prowadzi do osobistej zmiany, ale przytłacza, tworzy negatywny obraz samego siebie: Taki nie jestem, tego nie umiem, w tym popełniam błędy, to mi nie wychodzi… (skupianie się na negatywach). Wzmacnianie zachowań pożądanych jest szybsze i skuteczniejsze niż próby hamowania zachowań negatywnych. Chwalenie dziecka pomaga budować zaufanie do własnej osoby, nieustanne krytykowanie powoduje poczucie niższości, bezradność, apatię i autodestrukcję.
● Wystarczająco dobrzy rodzice potrafią: przyznać się do błędu i przeprosić, przyjmować krytykę na swój temat, przyjmować komplementy, ale również obdarzać komplementami inną osobę (w tym również dziecko), zachować dystans do siebie i mieć poczucie humoru na własny temat.
● Budując wachlarz umiejętności społecznych, ucząc zasad, jakimi rządzi się świat – tak rozwija się w dziecku przekonanie, że potrafi się zachować i radzić sobie w różnych sytuacjach.
● Dając przykład tolerancji i akceptowania „błędów” własnym zachowaniem w niezliczonych, drobnych sprawach dnia codziennego. Zachęcając do próbowania, próbując razem z dzieckiem, by miało ono wsparcie w mierzeniu się z nowymi wyzwaniami. Nauka nowych umiejętności czasem wymaga ustąpienia na jakiś czas, co nie musi być równoznaczne z rezygnacją ani z poczuciem własnej nieudolności. „Sukces” i „porażka” to zasadniczo ocena, jaką sami wystawiamy doświadczeniu, a sposobu oceniania i klasyfikowania doświadczeń uczymy się w dzieciństwie. Indywidualne poczucie, że się coś umie lub nie, zależy od tego, jak długo pamięta się o sukcesach, i od wagi, jaką przypisuje się porażkom.
● Zapewniając słowa otuchy i psychicznego wsparcia, kiedy dziecko określa siebie w wymiarze negatywnym (nie potrafię, nie umiem), modyfikując ten przytłaczający punkt widzenia, ukierunkowując uwagę dziecka na to, co umie, potrafi. Jest to akt przywracania równowagi – dziecko ma zobaczyć wszystko to, czego nie potrafi, oraz sferę swoich zdolności.
Polecana literatura
• Branden N., 6 filarów poczucia własnej wartości, Ravi, Łódź 1998.
• Branden N., Jak dobrze być sobą. O poczuciu własnej wartości, GWP, Sopot 2007.
• Cohen L.J., Rodzicielstwo przez zabawę, Mamania.
• Faber A., Mazlish E., Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły. Rozdz. Pochwały, Media Rodzina, Poznań 2001.
• Lewandowska-Kidoń T., Wosik-Kawala D., Rozwijanie poczucia własnej wartości u dzieci w młodszym wieku szkolnym, Wyd. Impuls, Kraków 2009.
• Santagostino P., Poczucie własnej wartości, eSPe, Kraków 2004.
Zajęcia z głoską „O”
Wspólnie z Tygryskami zaczynamy przygotowania do szkoły. Na początek poznajemy Głoskę „O”. Przypomnieliśmy sobie jej formę graficzną, spróbowaliśmy globalnego czytania sylabami, a także rozpoznawaliśmy ją w nagłosie i wygłosie. Zajęcia daltońskie odbyły się w zespołach, dzieci miały do wykonania 3 zadania. Musiały wybrać spośród siebie kapitana drużyny- który będzie ustalał kolejność zadań oraz zaznaczał ich wykonanie na tablicy. Każde zadanie omówiliśmy wspólnie. Zadanie 1: znajdź w wyrazach literę „o” i zakreśl ją, zadanie 2: narysuj wspólnie z drużyną trzy rzeczy, które rozpoczynają się na głoskę „o”, a na koniec wyklejcie literę „O” kolorowym papierem. Dzieciom zadania się podobały, praca w zespołach również.
Jeże
W związku z nadchodzącą jesienią na zajęciach plastycznych dzieci wykonywały jeże. Używały do tego farby i widelca. Prace wyszły bardzo ciekawe, a przy okazji dzieci ćwiczyły mięśnie dłoni i chwyt paluszkowy. Dbały też o dokładność i estetykę pracy.
Krokodylki świętują urodziny.
Dnia 18 września w naszej grupie obchodziliśmy pierwsze w tym roku przedszkolnym urodziny. 4 lata skończył Oliwier, który z okazji swojego święta przyniósł do przedszkola torbę wypełnioną słodkościami. Koleżanki i koledzy również przygotowali niespodzianki – najpierw dzieci odśpiewały „Sto lat”, złożyły życzenia, a następnie Oliwierek otrzymał od Krokodylków mnóstwo pięknych laurek. Jeszcze raz, wszystkiego najlepszego!
Pyszne witaminki – sałatka owocowa w grupie VII
Jak powszechnie wiadomo, jesień oferuje nam bardzo zmienną pogodę, która szczególnie u dzieci skutkuje obniżeniem odporności, przeziębieniem. Żuczki doskonale wiedzą, że aby temu zapobiegać, należy przyjmować witaminy. Najciekawszą i najprzyjemniejszą formą przyjmowania witamin przez dzieci są owoce, które nasza grupa wykorzystała do wykonania sałatki owocowej. Dzieci samodzielnie je kroiły, mieszały oraz nakładały sobie na talerze. Był to bardzo ciekawie spędzony czas.
Koncert umuzykalniający
Dnia 16.09.2019 roku, w naszym przedszkolu odbył się pierwszy (w tym roku przedszkolnym) koncert umuzykalniający. Dzieci poznawały DYSCYPLINY SPORTOWE. Jak widać bawiły się świetnie, a dwaj dzielni ochotnicy zagrali w Ping-ponga !
SPORTOWY PIKNIK INTEGRACYJNY
SERDECZNIE ZAPRASZAMY
NA
SPORTOWY PIKNIK INTEGRACYJNY,
który odbędzie się 20.09.2019. (piątek) od godz. 15.00
w ogrodzie przedszkolnym.
W programie m.in.:
– grill,
– domowa kawiarenka,
– pyszna zupa,
– konkursy i zabawy,
– konkurencje sportowe,
– dmuchany zamek, kulki,
– zabawy z Klubem Tańca AMBER,…